(Δευ. 28/3/16 - 11:00)
Της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ*
Μετά την λήξη της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής για την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, κάνοντας λόγο για διπλωματική νίκη της ελληνικής πλευράς. Συνιστά η απόφαση της ΕΕ πραγματικά μια τέτοια νίκη; Μια ματιά στην κοινή δήλωση που εκδόθηκε με το τέλος των συνομιλιών αρκεί για να πείσει και τον πιο αφελή: μπορούμε να μιλάμε για νίκη της λογικής της αποδοχής (και απολογητικής) του ιμπεριαλισμού, νίκη των πιο ακραίων ακροδεξιών και ξενόφοβων φωνών της Ευρώπης ή νίκη της ευρωπαϊκής Αντίδρασης επί του ίδιου του Διεθνούς Δικαίου και τουανθρωπισμού. Από την άποψη της Αριστεράς πάντως, πρόκειται για μια κατάφωρη ήττα σε όλα τα πεδία.
Αν εξετάσουμε σημείο προς σημείο την συμφωνία, παίρνοντας υπόψη και τις πολιτικές εξελίξεις όλου του προηγούμενου διαστήματος, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τρεις πτυχές από την κατάληξη της κατεύθυνσης με την οποία αντιμετωπίζεται των δράμα των προσφύγων στην Ευρώπη. Πρώτον, ο ίδιος ο χαρακτήρας της απόφασης είναι ξενοφοβικός και εν τέλειντροπιαστικός για τα περίφημα ευρωπαϊκά ιδεώδη που υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εκφράζει:
Παραβιάζει το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο για την αντιμετώπιση των προσφύγων (η δε Συνθήκη της Γενεύηςέχει στην πράξη καταργηθεί ήδη από το κλείσιμο των συνόρων στον “βαλκανικό διάδρομο”).
Με μια μονοκοντυλιά αναγορεύει ξαφνικά την Τουρκία ως “ασφαλή χώρα” για τους πρόσφυγες, σε μια περίοδο μάλιστα όπου η έξαρση της αυταρχικότητας του καθεστώτος Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας, απειλεί να προκαλέσει συνθήκες παρόμοιες με της Συρίας στις νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας. Ο λόγος που ορίζεται έτσι η Τουρκία; Απλώς και μόνον επειδή βολεύει αυτήν την στιγμή την πολιτική των ισχυρών της Ευρώπης.
Σε συνέχεια του παραπάνω, ξεκαθαρίζει ότι όσοι κρίνονται από τον πρόχειρο μηχανισμό που θα στηθεί στα νησιά του Αιγαίου ότι δεν δικαιούνται άσυλο θα επιστρέφονται στην Τουρκία. Είδαμε ήδη με τι αυθαίρετο τρόπο αντιλαμβάνεται η Ευρώπη το ποιος δικαιούται το καθεστώς του πρόσφυγα. Τίποτα δεν εμποδίζει πχ. με την ρύθμιση αυτή την “επαναπροώθηση” Κούρδων προσφύγων οι οποίοι φεύγουν ακριβώς από τις περιοχές που η Τουρκία βομβαρδίζει. Δεν γίνεται καμία απολύτως δέσμευση για κατανομή των προσφύγων και μετεγκατάσταση στις ευρωπαϊκές χώρες. Αναφέρεται σαν ευχολόγιο ένας αυθαίρετος αριθμός (72.000 άτομα) ο οποίος μπορεί να μεταφερθεί σε χώρες της Ευρώπης, αν κάποιες από αυτές το δεχθούν.
Δεύτερον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχθηκε απολύτως άβουλη και υποταγμένη στην όποια πολιτική εκφράζουν οι ισχυρές κυβερνήσεις της Ευρώπης. Ούτε τα προσχήματα μιας τυπικής διαμαρτυρίας δεν προσπαθεί να κρατήσει πλέον. Αφού δεν ψέλλισε ούτε κουβέντα για το κλείσιμο των συνόρων, νομιμοποίησε, με την υπογραφή Τσίπρα στην συμφωνία τα τετελεσμένα και ξέχασε τελείως τους λεονταρισμούς εσωτερικής κατανάλωσης περί άσκησης βέτο. Εμφανίζεται δε ακόμη πιο άβουλη από το γεγονός ότι εκτός από την αποδοχή της ευρωπαϊκής πολιτικής, η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι δεν διεκδίκησε καν την ρητή δέσμευση για χρηματική ενίσχυση της χώρας, ενώ στην κοινή δήλωση γίνεται αναφορά μόνο για 6 δις ευρώ προς την Τουρκία. Όσο για τις 50.000 ψυχές που βρίσκονται ήδη εγκλωβισμένοι στην ελληνική επικράτεια… οι ευρωπαϊκές ηγεσίες όσο και η ελληνική κυβέρνηση δηλώνουν εμμέσως πλην σαφώς ότι έχουν φτάσει στο τέλος του προορισμού τους.
Τέλος, όλες οι επιμέρους ρυθμίσεις της συμφωνίας αυτής έχουν ένα και μόνο αποτέλεσμα: ναξεφορτωθούν οι κυβερνήσεις της Ευρώπης τις ευθύνες τους απέναντι στην Ιστορία της ηπείρου και τους λαούς τους. Με άλλα λόγια, οι ροές των προσφύγων και των μεταναστών ως συνέπειες της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στην Μέση Ανατολή που και η ΕΕ ευλόγησε, στήριξε και χρηματοδότησε αντιμετωπίζονται τώρα από τα κυρίαρχα επιτελεία σαν πρόβλημα. Πρόβλημα που γίνεται αντικείμενο μιας διαχείρισης στατιστικών και κονδυλίων, που περιφράσσεται στο “νοτιοανατολικό υπογάστριο” της Ευρώπης. Έτσι, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα μπορούν πλέον να νίπτουν τας χείρας τους από τις ευθύνες, αφήνοντας την Ελλάδα και την Τουρκία να αναλάβουν την διαχείριση αυτή σαν μια “βρόμικη υπεργολαβία ευθυνών και ανθρώπων”. Μετά και την έλευση του ΝΑΤΟ στο ανατολικό Αιγαίο – που πέραν όλων των άλλων σίγουρα εμπλέκει όλο και περισσότερο την χώρα μας σε επικίνδυνες περιπέτειες – το προσφυγικό αναγορεύεται σε νέο ελληνοτουρκικό ζήτημα, μια νέα εστία πιθανών προστριβών και διενέξεων των δύο χωρών. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε ένα τεράστιο κέντρο κράτησης, αρχικά υπό την αόριστη υπόσχεση για χαλάρωση των μνημονιακών μέτρων, η οποία ήδη, όπως είδαμε μετά την επιστροφή του κουαρτέτου των πιστωτών, πάει περίπατο.Όπως δήλωσε ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών με κυνική ειλικρίνεια “τα χειρότερα έρχονται”…
*Η κ. Χαραλαμπίδου είναι Περιφερειακή Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας και πρώην βουλευτής της Λαϊκής Ενότητας - Πηγή: karfitsa.gr
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23869:symf-xaralamp&catid=81:kivernisi&Itemid=198
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου