(Κυρ. 29/12/13 - 19:25)
Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΕΥΡΩ-ΕΥΡΟΒΑΡΟΜΕΤΡΟ-ΕΕ
Δεν είναι χώρα αυτή! Ρεζίλι έκαναν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά όσοι απάντησαν τον περασμένο μήνα στους δημοσκόπους του ευρωβαρόμετρου, της δημοσκόπησης που διενεργείται κατ' εντολήν της Κομισιόν και συντονίζεται από αυτήν, κάθε Μάιο και κάθε Νοέμβριο και στις 28 πλέον χώρες - μέλη της ΕΕ. Ακούς εκεί μόνο το... 2% (ναι, μόνο το 2%) να χαρακτηρίσει «καλή» την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το 98% να τη χαρακτηρίσει «κακή».
Χειρότερο αποτέλεσμα δεν υπήρξε σε καμία απολύτως από τις 28 χώρες που συμμετέχουν στην ΕΕ! Δεύτερον ήρθαν οι Κύπριοι που συμπεριφέρθηκαν και αυτοί σαν εμάς και δήλωσαν σε ποσοστό 97% ότι η οικονομική κατάσταση της Κύπρου είναι «κακή».
«Βγαίνουμε από την κρίση» διακηρύσσει ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο 2014. Αυτός τα λέει, αυτός τα ακούει. Ούτε ο... ένας στους δύο ψηφοφόρους της ΝΔ δεν συμμερίζεται την άποψή του! Αυτό έδειξε το ευρωβαρόμετρο. Μόνο το 13% των ερωτηθέντων απάντησε ότι κατά τους επόμενους δώδεκα μήνες θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Πέντε φορές περισσότεροι, το 63%, είπαν ότι θα χειροτερέψει! Ενας στους... οκτώ (!) τον πίστεψε.
Μαύρη απαισιοδοξία καλύπτει τις απαντήσεις των Ελλήνων όχι μόνο για το μέλλον της χώρας μας, αλλά και για το μέλλον της ίδιας της ΕΕ. Το υψηλότερο ποσοστό απαισιοδοξίας για το μέλλον της ΕΕ μεταξύ των 28 κρατών - μελών της εμφάνισαν οι συμπατριώτες μας - 69%, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι μόνο 43%. Οι Ελληνες εμφάνισαν επίσης και το έσχατο μεταξύ των 28 ποσοστό αισιοδοξίας - μόλις 29% όταν ο πανευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 51%. Ας μην πούμε δε για το γεγονός ότι μαζί με τους αδελφούς Κυπρίους είμαστε πάλι οι τελευταίοι στην Ευρώπη που πιστεύουμε ότι η φωνή μας ακούγεται από την ΕΕ και λαμβάνεται υπόψη στη χάραξη της πολιτικής της.
Το... 86% (!) των Ελλήνων δηλώνει ότι η ΕΕ μάς γράφει στα παλιά της τα παπούτσια και μόνο το 13% ότι μας λαμβάνει υπόψη της. Το ανατριχιαστικό είναι ότι στο θέμα αυτό οι Ελληνες ηγούνται ενός πανευρωπαϊκού ρεύματος άκρατου λαϊκισμού: στα 27 από τα 28 κράτη της ΕΕ οι πολίτες πιστεύουν κατά πλειοψηφία βάσει των ευρημάτων του Ευρωβαρόμετρου ότι η ΕΕ δεν δίνει καμία σημασία στη φωνή τους! Μία και μοναδική χώρα αποτελεί φωτεινή εξαίρεση σε ολόκληρη την Ευρώπη: η Δανία! Αυτή δηλαδή που με δημοψηφίσματα αρνήθηκε να μπει στο ευρώ και αρνήθηκε τη συνθήκη του Μάαστριχτ, υποχρεώνοντας την ΕΕ να της αναγνωρίσει εξαιρέσεις που διασφαλίζουν την εθνική της ανεξαρτησία. Αν η Κομισιόν χαίρει της εμπιστοσύνης των Δανών, τι να τους κάνει τους εχθρούς!
Είμαστε αδιόρθωτοι ως λαός - και παρασύρουμε και τους άλλους Ευρωπαίους, όπως φαίνεται. Στο ερώτημα αν στην αγορά εργασίας πέρασαν τα χειρότερα ή αν η κατάσταση θα χειροτερέψει κι άλλο, πάλι είμαστε οι χειρότεροι στην ΕΕ μαζί με τους Κύπριους: το 71% των Ελλήνων απάντησε ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας και μόνο το 27% είπε ότι τα πράγματα θα βελτιώνονται από εδώ και πέρα. Χειρότεροι από εμάς οι Κύπριοι - το... 87% περιμένει χειροτέρευση!
Αυτά βλέπει ο Βενιζέλος και διακηρύσσει ότι έχει πλέον προχωρήσει σε απελπιστικό βαθμό ο «εκτσογλανισμός» της ελληνικής κοινωνίας, με αποκλειστικά υπεύθυνο τον ΣΥΡΙΖΑ! Εχει απόλυτο δίκιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει και όχι η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι Γερμανοί, το Μνημόνιο και η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, όπως ισχυρίζονται οι λαϊκιστές.
*Δημοσιεύθηκε στο "Έθνος" της Κυριακής 29 Δεκεμβρίου 2013
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει τα δύο προηγούμενα άρθρα του Γ. Δελαστίκ σχετικά με το ευρώ, το ευρωβαρόμετρο και την ΕΕ:
ΤΟ ΕΥΡΩ ΕΣΧΑΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΗΓΕΜΟΝΙΑ Η... ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ!
Το ευρώ, το ενιαίο νόμισμα που ο τρόπος με τον οποίον το υπερασπίζεται η ΕΕ προκαλεί βαθύτατη αποξένωση των πολιτών της Ευρώπης από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αποδεικνύεται τελικά -σε δημοσκοπικό τουλάχιστον επίπεδο- ότι είναι το ανθεκτικότερο όπλο που έχει στα χέρια της η ΕΕ, στα μάτια των πολιτών της. Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου - αυτής της δημοσκόπησης που διεξάγεται κάθε χρόνο τον Μάιο και τον Νοέμβριο ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες της ΕΕ κατ' εντολήν της Κομισιόν και συντονίζεται από την Κομισιόν.
Το Ευρωβαρόμετρο δεν είναι παρά μια μεγάλη δημοσκόπηση, με όλα τα μειονεκτήματα που εμπεριέχει κάθε διερεύνηση των διαθέσεων των πολιτών: έκφραση γνώμης χωρίς καμία συνέπεια, στιγμιαία αποτύπωση του τι πιστεύει τη δεδομένη στιγμή ο κόσμος, θεαματική αλλαγή άποψης όταν αλλάζουν οι συνθήκες ή το οικονομικοπολιτικό κλίμα κ.λπ. Εχοντας όλα αυτά κατά νου και πρωτίστως ότι πρόκειται για απόψεις και όχι για αποφάσεις, το γεγονός ότι η δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου γίνεται σταθερά κάθε χρόνο σε όλη την ΕΕ, επιτρέπει την εξαγωγή ορισμένων συμπερασμάτων ως προς τις επικρατούσες τάσεις στη διάθεση των Ευρωπαίων πολιτών.
Τίποτα περισσότερο ή βαθύτερο. Τα ευρήματα λοιπόν του Ευρωβαρόμετρου του περασμένου μήνα δείχνουν ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο της ΕΕ των 28 υπέρ του ευρώ τάσσεται το 52% των πολιτών που ερωτήθηκαν και κατά του ευρώ το 41% των ερωτηθέντων. Μια διαφορά μεταξύ του «ναι» και του «όχι» στο ευρώ μόλις 11 εκατοστιαίων μονάδων. Πολύ συρρικνωμένη δηλαδή συγκριτικά με τις 32 εκατοστιαίες μονάδες διαφορά υπέρ του «ναι» που είχε διαπιστώσει το Ευρωβαρόμετρο την άνοιξη του 2007, την τελευταία δηλαδή χρονιά πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Συγκρίνοντας χάριν απλότητας μόνο τα ευρήματα των φθινοπωρινών δημοσκοπήσεων του Ευρωβαρόμετρου, διαπιστώνουμε μια αργή αλλά σταθερή μείωση του «ναι» στο ευρώ: 61% το 2007 και 61% το 2008, με μείωση του ποσοστού αυτού στο 60% το 2009. Το 2010 το «ναι» στο ευρώ πέφτει κάτω από το 60%, στο 58%. Η πτώση στην υποστήριξη του ευρώ επιταχύνεται: μόλις 53% το 2011 και το 2012.
Οριακή μείωση στο 52% τον Νοέμβριο του 2013. Καθόλου οριακή όμως η πτώση της υποστήριξης προς το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα από το 61% του 2007 στο 52% του 2013.Αντίστροφα κινείται το «όχι» στο ευρώ: το 31% του 2007 έγινε 32% το 2008 και 33% το 2009, ακολουθούμενο από ένα 35% το 2010. Το 2011 είναι η χρονιά ενός θεαματικού άλματος του «όχι» στο ευρώ, που εκτινάσσεται στο 40%, ποσοστό που διατηρεί και το 2012 και αυξάνει στο 41% το 2013. Αύξηση δηλαδή του «όχι» κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες από το 2007 στο 2013, οι οποίες, προστιθέμενες στις 9 μονάδες μείωσης του «ναι» στο ευρώ, οδηγούν στη θεαματική συρρίκνωση των 30 μονάδων διαφοράς υπέρ του «ναι» στις μόλις 11 εκατοστιαίες μονάδες.
Τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν, όπως είναι προφανές. Αυτό όμως δεν σημαίνει -τουλάχιστον ακόμη- ότι έχουν ανατραπεί τα αισθήματα των Ευρωπαίων απέναντι στο ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης, μόνο στην Κύπρο το 52% των ερωτηθέντων τάχθηκε εναντίον του ευρώ, με το 44% να λέει «ναι» στο ευρώ παρά την αρπαγή των καταθέσεων από τους κλέφτες της ΕΕ. Στις υπόλοιπες 16 χώρες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών που έχουν τεθεί υπό καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας, υπάρχει σαφής πλειοψηφία υπέρ του ευρώ: 62% υπέρ και 35% κατά στην Ελλάδα, 70% υπέρ και 20% κατά στην Ιρλανδία, 56% υπέρ και 37% κατά στην Ισπανία, 53% υπέρ και 36% κατά στην Ιταλία, 50% υπέρ και 42% κατά στην Πορτογαλία. Συνολικά, από τις 28 χώρες της ΕΕ στις 7 μόνο υπάρχει λαϊκή πλειοψηφία κατά του ευρώ. Πέραν της Κύπρου, οι υπόλοιπες 6 δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη. Πρόκειται για τις τρεις δυτικοευρωπαϊκές χώρες της ΕΕ των «15» πουαρνήθηκαν να μπουν στο ευρώ (Βρετανία, Σουηδία, Δανία) και τρεις ανατολικοευρωπαϊκές (Πολωνία, Τσεχία, Λιθουανία).
Στις τρεις δυτικοευρωπαϊκές χώρες η αντίθεση στο ευρώ έχει εκτιναχθεί πλέον σε ύψη που αποκλείουν την ένταξή τους στο ευρώ στο ορατό μέλλον: 74% κατά έναντι μόνο 19% υπέρ στη Βρετανία, 74% κατά έναντι 23% υπέρ στη Σουηδία και 65% κατά έναντι 33% υπέρ στη Δανία. Επίσης 70% κατά έναντι 26% στην Τσεχία, 55% κατά έναντι 35% υπέρ στην Πολωνία, 49% κατά έναντι 40% υπέρ στη Λιθουανία. Οσο και αν αυξάνονται οι εχθροί του ευρώ, είναι προφανές ότι το ενιαίο νόμισμα παραμένει το ισχυρότερο όπλο των Γερμανών και της ΕΕ για την ώρα, όσες εντάσεις και αν προκαλεί, όσες ζωές Ευρωπαίων και αν καταστρέφει. Οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν κατά πλειοψηφία να το υποστηρίζουν.
*Δημοσιεύθηκε στο "EΘΝΟΣ" την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013
Ακολουθεί το άρθρο του Γ. Δελαστίκ από το "Πριν" της Κυριακής (29/12):
ΚΑΤΑΡΡΕΙ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΕΕ ΚΑΙ ΘΕΣΜΩΝ
Ούτε καν ένας στους τρείς πολίτες των κρατών που συμμετέχουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν εμπιστεύεται πλέον την ΕΕ. Μόλις το 31% την εμπιστεύεται κατά μέσο όρο στις 28 χώρες μέλη της, ενώ το 2007, τη χρονιά πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 57%! Το ποσοστό δηλαδή έμεινε σχεδόν το μισό! Η πτώση είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή – 26 ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες. Αυτό αποκαλύπτουν τα ευρήματα του Ευρωβαρόμετρου, της δημοσκόπησης που διενεργείται κατ’ εντολήν της Κομισιόν δύο φορές κάθε χρόνο, Μάιο και Νοέμβριο, και στις 28 χώρες της ΕΕ, αλλά και σε όσα κράτη είναι επισήμως υποψήφια προς ένταξη.
Είναι προφανές ότι από το 2008 που ξέσπασε η οικονομική κρίση ο τρόπος που την αντιμετωπίζει η ΕΕ, φορτώνοντας εξοντωτικά βάρη στους λαούς για να σώσει τις τράπεζες και τις περιουσίες των πλούσιων, έχει οδηγήσει σε ραγδαία καταβαράθρωση του κύρους της στα μάτια των λαών της Ευρώπης και ιδίως των λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων. Συνιστά πρωτοφανές γεγονός το 70% των ευρωπαίων πολιτών να μην εμπιστεύεται την ΕΕ. Η ζημιά όμως για το σύστημα δεν περιορίζεται μόνο στην επιδείνωση της εικόνας της Ένωσης και στην καταρράκωση του κύρους της. Υποσκάπτεται ταχύτατα και το κύρος των κορυφαίων θεσμών της αστικής δημοκρατίας σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Μόλις το 25% των πολιτών – ο ένας στους τέσσερις δηλαδή! – εμπιστεύεται σε πανευρωπαϊκή κλίμακα την κυβέρνηση της χώρας του, ενώ το 2007 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 43%, πάντα σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα του Ευρωβαρομέτρου. Ακόμη μικρότερο ποσοστό, μόνο το 23%, εμπιστεύεται το εθνικό του κοινοβούλιο. Όσο και αν το Ευρωβαρόμετρο είναι μια μεγάλη δημοσκόπηση που γίνεται ταυτόχρονα και στις 28 χώρες της ΕΕ και τίποτα παραπάνω, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι σε ποιοτικό επίπεδο αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας σοβαρής θεσμικής κρίσης. Όταν το 77% δεν εμπιστεύεται το κοινοβούλιο και το 75% δεν έχει εμπιστοσύνη στης κυβέρνηση της χώρας του, τα μεν ποσοστά μπορούν να αγνοηθούν ως παροδικά, όχι όμως και το πρόβλημα που αποκαλύπτουν και το οποίο προκαλεί τα απαξιωτικά φαινόμενα.
Όταν στις συνειδήσεις των λαών της Ευρώπης απαξιώνονται η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, είναι εξόφθαλμο ότι κλονίζεται το σύστημα διακυβέρνησης τους. Η αστική δημοκρατία δηλαδή στις σημερινές συνθήκες αδυνατεί να πείσει τους λαούς της Ευρώπης ότι εξυπηρετεί και τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι πια σε θέση να ενσωματώνει κοινωνικά στρώματα και ομάδες. Η ΕΕ γίνεται όλο και πιο απεχθής στους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου. Πριν από την κρίση, το 2007, το 52% των ερωτηθέντων από το Ευρωβαρόμετρο είχε θετική εικόνα για την ΕΕ και μόνο το 15% είχε αρνητική άποψη. Τον περασμένο μήνα όμως αυτοί που είχαν θετική εικόνα είχαν συρρικνωθεί στο 31%, ελάχιστα περισσότεροι δηλαδή από όσου έχουν σήμερα αρνητική εικόνα και έφτασαν στο 28%. Πολύ χαρακτηριστικός δείκτης αποξένωσης των λαών από την ΕΕ είναι και η απάντηση που έδωσαν στο Ευρωβαρόμετρο οι πολίτες που ρωτήθηκαν αν κρίνουν ότι η φωνή τους μετράει κατά τη διαμόρφωση της πολιτικής της ΕΕ. Με ένα ξερό «Όχι» απάντησε το 66% και μόνο το 29% σε πανευρωπαϊκό επίπεδο απάντησε «Ναι». Το σημαντικότερο όμως είναι ίσως ότι από τις 28 χώρες της ΕΕ μόνο μία (ναι, μόνο σε μία!) πιστεύουν κατά πλειοψηφία οι πολίτες της ότι οι απόψεις τους γίνονται σεβαστές. Και στις 27 υπόλοιπες χώρες (συμπεριλαμβανομένων κρατών όπως η Γερμανία, η Γαλλία ή η Αγγλία) οι λαοί πιστεύουν ότι οι γραφειοκράτες αξιωματούχοι της ΕΕ τους γράφουν χωρίς καμία αναστολή στα παλιά τους τα παπούτσια. Το διασκεδαστικό δε είναι ότι αυτή η μοναδική χώρα που θεωρεί ότι η ΕΕ σέβεται τη γνώμη της των πολιτών της είναι η …Δανία!
Οι Δανοί έχουν δίκιο να έχουν αυτή την άποψη, αλλά αμφιβάλλουμε εντονότατα αν αυτό κάνει ευτυχή την ΕΕ. Βλέπετε, ο λαός της μικρής αυτής χώρας τόλμησε να ορθώσει το ανάστημα του εναντίον της ΕΕ και με δύο κρίσιμα δημοψηφίσματα να πει «Όχι» σε κορυφαίες επιλογές της ΕΕ. Αρνήθηκε να μπει στο ευρώ – σήμερα μάλιστα βάσει του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου το ποσοστό των Δανών που είναι αντίθετοι στο ευρώ ανέρχεται στο 65%, ενώ εκείνοι που τάσσονται υπέρ την ένταξης στο ενιαίο νόμισμα είναι μόλις το 33%! Οι Δανοί απέρριψαν επίσης με δημοψήφισμα την επικύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Εξανάγκασαν έτσι την ΕΕ να αποδεχθεί ειδικά για τη Δανία δέσμη εξαιρέσεων που διασφαλίζουν σε ικανό βαθμό πολύ ευρύτερα περιθώρια εθνικής ανεξαρτησίας για τη χώρα αυτή. Όταν λοιπόν οι Δανοί λένε ότι η ΕΕ σέβεται τη γνώμη τους σίγουρα έχουν δίκιο, με μόνη διαφορά ότι αυτοί επέβαλαν ως λαός στην ΕΕ να τους σέβεται, μη αφήνοντας της κανένα περιθώριο επιλογής. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, το μοναδικό σχεδόν όπλο συνοχής που έχει απομείνει στην ΕΕ είναι το… θανατηφόρο ευρώ. Η ελκτική του δύναμη μειώνει φυσικά, αλλά ακόμη αντέχει. Το 2007 –πάντα κατά το Ευρωβαρόμετρο – υπέρ του ευρώ τάσσονταν οι ερωτηθέντες σε ποσοστό 63% και αυτοί που ήταν κατά του ενιαίου νομίσματος ήταν το 31%: καθαρή σχέση δύο προς ένα υπέρ του ευρώ. Τον περασμένο μήνα η σχέση άλλαξε. Η διαφορά τους έχει συρρικνωθεί, καθώς το ποσοστό των υπέρμαχων του ευρώ είχε πέσει στο 52% και το ποσοστό των αντιπάλων του είχε ανέβει στο 41%, δεν έχει όμως ακόμη ανατραπεί.
Στα τριάντα και πλέον χρόνια που η Ελλάδα ανήκει στην ΕΟΚ και την ΕΕ, ποτέ μα ποτέ οι συνθήκεςδεν ήταν ευνοϊκότερες από σήμερα για τους εχθρούς αυτής της ανελέητης σύγχρονης Ιεράς Συμμαχίας που εξανδραποδίζει τους λαούς της Ευρώπης. Θα συνιστά βαριά ευθύνη μας, αν αυτό δεν εκφραστεί και στις ψήφους υπέρ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές!
*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 29 Δεκεμβρίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου