Λαμπρινή Θωμά
1990. Φόβος και Παράνοια στην Αθήνα. Τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου θεωρούνται ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ ηγεσίας και μελών της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη και ο ίδιος, η Χαρούλα Αλεξίου, ο στιχουργός Μπάμπης Τσικληρόπουλος και πολλοί ακόμη, κυρίως ιστορικά στελέχη του ΕΚΚΕ, γίνονται αντικείμενο ερευνών της Ασφάλειας.
Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1990, τα λαγωνικά της Ελληνικής αστυνομίας εισβάλουν στα σπίτια γνωστών πολιτών και τα καμαρίνια διασήμων καλλιτεχνών, αναζητώντας την ηγεσία της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη (ΕΟ 17Ν).
Μεταξύ των υπόπτων η Άννα Φιλίνη, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Ανδρέας Μπίστης, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο στιχουργός Μπάμπης Τσικληρόπουλος και ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης. Η Άννα Φιλίνη, μη μπορώντας να κατανοήσει το χτύπημα στην πόρτα της μες στα άγρια μεσάνυχτα, βγαίνει στο μπαλκόνι και φωνάζει «Βοήθεια, Ληστές!».
Σύντομα απεδείχθη ότι δεν ήταν ληστές. Ήταν απλώς ηλίθιοι.
Πρέπει να σημειωθεί, γιατί θα ερμηνεύσει σε ένα βαθμό και τα γεγονότα, ότι κάποιοι εκ των υπόπτων ήταν ιστορικά μέλη του ΕΚΚΕ, της εποχής της θρυλικής εισόδου, του 1975, στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, η οποία βάφτηκε για λίγο κόκκινη.
Το 1990 είναι η εποχή που όλο μα όλο το κράτος της δεξιάς, αστυνομία, Τύπος, εισαγγελία, υπό την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχει ξαμολυθεί να αποδείξει ότι η ΕΟ 17Ν συνδέεται με το ΠΑΣΟΚ, ότι το ΠΑΣΟΚ καλύπτει τη δράση των μελών της οργάνωσης γιατί είναι «μέλη του ΠΑΚ» (ή είναι «φίλα προσκείμενοι», όπως ο θρυλικός Μιχάλης Ράπτης, ο Πάμπλο…).
Πολύ απλά, η οικογένεια Μητσοτάκη, λίγο μετά το «βρώμικο ’89», θέλει, και κάνει ότι μπορεί, για να αποδείξει ότι στη δολοφονία Μπακογιάννη εμπλέκονταν το ΠΑΣΟΚ. Ο εισαγγελέας που διαχειριζόταν τον φάκελλο ΕΟ 17Ν, μάλιστα, ο Δημήτρης Τσεβάς είχε καλέσει ακόμη και τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου να καταθέσει όσα ήξερε για την δράση της οργάνωσης (ο Παπανδρέου είχε αρνηθεί με επιστολή του της 22ας Ιουνίου 1990 να παρουσιαστεί καν).
Τα σενάρια συνομωσίας πάνε σύννεφο. Και η νεοδημοκρατική Απογευματινή κυκλοφορεί ανήμερα των εκλογών του Απριλίου του 1990 με πρωτοσέλιδο: «Αυτοί είναι οι φονιάδες του Μπακογιάννη», και συμπληρώνει εντός «Συγκλονιστικά στοιχεία με γνωστά ονόματα, ατομική βόμβα 1.000 μεγατόνων. Κύκλοι του ΠΑΣΟΚ, Κύπριοι και Άραβες τρομοκράτες οργάνωσαν την εκτέλεση με την ετικέτα της 17Ν».
Σε αυτό το κλίμα, ο Τσεβάς, που ερευνά την ΕΟ 17Ν, και έχει καλέσει όλο το ΠΑΣΟΚ για καφέ και κουβεντούλα, δέχεται την επίσκεψη δύο αστυνομικών συντακτών, που καταγγέλουν αυτοβούλως ότι έχουν στοιχεία για τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης ΕΟ 17Ν και τον «εγκέφαλο» της. Και «δίνουν» μέλη του ΕΚΚΕ και φίλους τους, κάτι που βολεύει και τον Τσεβά, καθώς πολλοί εκ του ΕΚΚΕ είχαν προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ.
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1990, ο Γιώργος Παπαδάκης, στην εκπομπή του «Πρωινή Γραμμή», στον Αντ1, βγάζει τηλεφωνικώς τον συνεργάτη του, Βαγγέλη Κουτουζή, έναν εκ των δύο αστυνομικών συντακτών που «βγάλαν το λαυράκι», περί της ασύλληπτης Επαναστατικής Οργάνωσης. Κάποια στιγμή, ο Βαγγέλης Κουτουζής, προσπαθώντας «να βοηθήσει» τον Παπαδάκη να καταλάβει πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα, του προτείνει στον αέρα: «Πες στον παραγωγό σου να φέρει το δίσκο Η Αγάπη Είναι Ζάλη, και παίξε τα τραγούδια Ελένη και Γράμμα».
Αυτό ήταν το άλλο συγκλονιστικό στοιχείο, που ο Τσεβάς θεωρεί πολύ λογικό και εξαιτίας του οποίου γίνονται οι εισβολές σε σπίτια και καμαρίνια: ο δεσμός μεταξύ ηγετικών στελεχών της ΕΟ 17Ν και των εκτελεστών είναι η Χαρούλα Αλεξίου. Όποτε η Αλεξίου τραγουδά την «Ελένη» των Μικρούτσικου – Τσικληρόπουλου, η ΕΟ 17Ν κτυπά.
Σύμφωνα με σχετικές αναμνήσεις που έχει καταγράψει ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, το τραγούδι Ελένη γράφτηκε στο μπαρ Dada της πλατείας Εξαρχείων, την ώρα που απήγγειλε ο Καρούζος και αφού ο στιχουργός είχε πιεί «καμμιά δεκαριά διπλά ουίσκυ». Σύμφωνα πάντα με τον Ανδρέα Ρουμελιώτη: «Κάποιος συνάδελφός μου, δημοσιογράφος στην «Ελευθεροτυπία» – που ΄χε χάσει πολλά λεφτά στα χαρτιά (;) και πίστεψε πως θα πιάσει την καλή και θα πάρει, για να ρεφάρει, τα λεφτά της επικήρυξης [της ΕΟ 17Ν] – πήγε στον εκδότη μας τον Κίτσο τον Τεγόπουλο στην Φωκυλίδου. «Έχω αποδείξεις για το ποιοι είναι οι εγκέφαλοι της Ε.Ο. 17 Νοέμβρη, του είπε, θέλω να κάνω την αποκάλυψη στην εφημερίδα. Τον διαολόστειλε ο Κίτσος – ο πιο ευφυής άνθρωπος που είχα την τύχη να γνωρίσω – ‘μη μου πεις τίποτα, γιατί θα τους ειδοποιήσω να φύγουν’».
Ο άνθρωπος με τα χρέη στα χαρτιά, «πήγε στον εισαγγελέα τον Τσεβά, που ‘θελε να γίνει νέος Σαρτζετάκης και τον έπεισε», λοιπόν, ότι η ΕΟ 17Ν χτυπούσε «όταν η Χαρούλα η Αλεξίου τραγουδούσε το συνθηματικό τραγούδι του Μπάμπη ‘Ελένη’».
«Η αντιτρομοκρατική μπουκάρισε στο καμαρίνι της Αλεξίου λίγο πριν βγει στην πίστα. Περικύκλωσε και το σπίτι του Μπάμπη στο Πήλιο, όπου είχε αποσυρθεί για να γράψει και ζούσε μια μια πανέμορφη τσιγγάνα. Τον πήρα τηλέφωνο: ‘Εδώ τρομοκράτης Βου’ έλεγε ο τηλεφωνητής, κατά το πράκτορας Θου-Βου, του Βέγγου».
Στα παραλειπόμενα αυτής της κωμικοτραγικής ιστορίας, και η θρυλική απάντηση Ρασούλη, που εξηγούσε στον Τσεβά γιατί δε θα μπορούσε να είναι ποτέ μέλος της Οργάνωσης: «Πώς θα μπορούσα, λοιπόν, να ήμουν ο αρχηγός της 17 Νοέμβρη […] την ώρα που η 17Ν έβγαλε ανακοίνωση υπεράσπισης του τραγουδιστή Νταλάρα;».
Πηγή: The Press Project
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου