Του Σπύρου Γουδέβενου
Τα ΜΜΕ παρουσιάζουν ένα διαφορετικό ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή παρουσιάζουν έναν ΣΥΡΙΖΑ που τα πρόσωπα, και οι κινήσεις τους καθορίζουν αυτά που πρεσβεύει το κόμμα.
Έτσι από την μία, λαθεμένα παρουσιάζεται ο Αλέξης Τσίπρας ως ο απόλυτος άρχων του κόμματος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η παρουσία του στην Προεδρεία δεν συνέβαλε στην αύξηση των ποσοσστών του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι ο "όλος" ΣΥΡΙΖΑ , όχι γιατί τα ανώτατα όργανα του κόμματος είναι το Συνέδριο του και η Κεντρική Επιτροπή που φαίνεται σήμερα κατά πλειοψηφία να αντιδρά στην συμφωνία. Αλλά, όπως αποκαλύπτουν και οι δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τραβήξει ένα εντυπωσιακό ποσοστό ψηφοφόρων που πιστεύουν στην έξοδο από την ευρωζώνη, ενισχύοντας την "κακή" εσοκομματική αντιπολίτευση. Στις δημοσκοπήσεις φαίνεται ένα ποσοστό κοντά στο 30% να είναι υπέρ της εξόδου, ενώ κόμματα πλην ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αυτή τη θέση δεν χτυπούν όλα μαζί ούτε ένα 8%.
Από την άλλη, τα ΜΜΕ, με αφορμή τις διαφωνίες των βουλευτών της Αριστερής Πλατφόρμας, ΚΟΕ, Κωσταντοπούλου και Βαρουφάκη και κάποιων από την κίνηση των 53, περνάνε μία εικόνα, καπετανάτων που αντιπολιτεύονται τον Τσίπρα, που πάνε προς ένωση για να φάνε τον οπορτουνιστή Τσίπρα. Είναι μία βολική εικόνα, που φτιάχνουν στην προσπάθεια να περάσουν σε Μαξίμου και κοινή γνώμη ότι οι διαφωνούντες έχουν "αρχηγικές" βλέψεις. Η αλήθεια είναι, ότι μετά την αποτυχία της γραμμής που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, "Θα καταργήσουμε την λιτότητα, εντός ευρωζώνης", ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχει στο μέλλον την ίδια γραμμή. Δεν καθίσταται καθόλου ρεαλιστική πλέον. Και για αυτό το λόγο, 53, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου και Αριστερή Πλατφόρμα, είναι δύσκολο να καταλήξουν σε κοινό πολιτικό πλαίσιο, ως πρόσωπα, δεδομένο ότι οι 3 πρώτοι δεν ήταν μέχρι σήμερα θετικοί στην έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη που υποστήριζε η Πλατφόρμα.
Συμπέρασμα....
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτον θα πρέπει να αποφασίσει ότι εφαρμογή Μνημονίου είναι εκτός λογικής του, γιατί τα Μνημόνια είναι ταυτισμένα με τον ακραίο φιλελευθερισμό που καμία επαφή δεν μπορεί να έχει με την Αριστερά. Άρα ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας, στα πλαίσια μία τέτοιας απόφασης, οφείλει ως πρωθυπουργός να το κάνει πράξη. Άλλωστε βλέπει και ο ίδιος τους δανειστές να λένε ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν είναι βιώσιμο, όταν στα παλιότερα προγράμματα που απέτυχαν, τους άκουγες να δηλώνουν βέβαιοι για την επιτυχία τους.
Να καταστεί σαφές, και να γίνει αποδεκτό από όλες τις τάσεις, ότι κανένας δρόμος δεν είναι εύκολος. Και αν τα Μνημόνια υποδουλώνουν για χρόνια τον λαό, του κόβουν κάθε προοπτική για το μέλλον μας, αλλά και των μέλλον των παιδιών μας, η ρήξη όσο ελπιδοφόρα μπορεί να είναι, προϋποθέτει ένα πολύ δύσκολο, πρώτο διάστημα, που εκεί η κοινωνία θα δοκιμάσει τις αντοχές της. Αλλά πολιτική δεν κάνεις για να βγει η μέρα, αλλά για να φτιάξεις όρους και προϋποθέσεις για πολλά χρόνια ακόμα. Κανένα πρόγραμμα δεν μπορεί, πλέον, να είναι ριζοσπαστικό, αν δεν έχει μέσα του, την ρήξη με την ακραία νεοφιλελεύθερη ευρωζώνη.Επιχειρήματα του τύπου "Θα ανέβουν στην Ισπανία οι Podemos, και θα γίνει μειοψηφία ο Σόιμπλε που ελέγχει πάνω από10 κυβερνήσεις και εκπροσωπεί την ελίτ και των 19 χωρών της ευρωζώνης" είναι αστεία. Να θυμίσω, ότι και οι Podemos δεν είναι καν αριστερό κόμμα και κατηγορείται από κινηματίες εκεί για υπαναχωρήσεις, και ότι η Ενωμένη Ισπανική Αριστερά, πλην των τοπικών εκλογών που συνέπραξε μαζί τους, τους βλέπει με μεγάλη καχυποψία, και μιλάμε ότι πολιιτκά , η Ενωμένη Ισπανική Αριστερά, είναι ο αντίστοιχος ΣΥΡΙΖΑ. Και, τέλος, οι αλήθειες αυτές, οι εύκολες και οι δύσκολες, να γίνουν κτήμα του λαού, και ο δεύτερος ας αποφασίσει τι θέλει!
Τέλος, το αξιακό πλαίσιο της Αριστεράς, απαγορεύει στην πολιτική αντιπαράθεση, να γίνεται χρήση "αυριανίστικών" μεθόδων, εκατέρωθεν!
http://anemosantistasis.blogspot.com/2015/07/blog-post_849.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου