Με παιχνίδι πόκερ, στο οποίο η Ελλάδα παίζει για να χάσει καθώς φανέρωσε τα χαρτιά της υπερβολικά νωρίς, παρομοιάζει κορυφαίος οικονομολόγος τη διαπραγμάτευση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών της.
Ο Ανατόλι Καλέτσκι γράφει σε άρθρο του, που
Ο Καλέτσκι αναλύει τη διαπραγματευτική γραμμή κάθε πλευράς. Η Γερμανία είναι εντελώς αρνητική στη διαγραφή χρέους. Για τους γερμανούς ψηφοφόρους αυτό μετρά περισσότερο από τις λεπτομέρειες των ελληνικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να χαλαρώσει τη λιτότητα που της επέβαλε η τρόικα κατόπιν επιμονής της Γερμανίας. Για τους έλληνες ψηφοφόρους, αυτό μετρά πολύ περισσότερο από τους λεπτομερείς υπολογισμούς για την καθαρή σημερινή αξία του εθνικού χρέους σε 30 χρόνια.
Οι δυο πλευρές θα διαπραγματεύονταν εύκολα μια συμφωνία αν επικεντρώνονταν στην κορυφαία προτεραιότητά τους, υποχωρώντας στη δευτερεύουσα. Δυστυχώς, όπως διαπιστώνει ο Καλέτσκι, οι χειρισμοί απέκλεισαν μια τέτοια λογική λύση.
Ο Καλέτσκι _ πρόεδρος του Institute for New Economic Thinking και συγγραφέας του «Capitalism 4.0, The Birth of a New Economy» («Καπιταλισμός 4.0, Η γέννηση μιας νέας οικονομίας») που προέβλεψε πολλές από τις αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία μετά την κρίση _ θεωρεί ότι η διαπραγματευτική τακτική του Γιάνη Βαρουφάκη είναι απρόβλεπτες αμφιταλλαντεύσεις ανάμεσα στην επιθετικότητα και την αδυναμία. Σαν «να κρατάει ένα πιστόλι στον κρόταφό του και μετά να ζητάει λύτρα για να μην πατήσει τη σκανδάλη».
Ο κορυφαίος οικονομολόγος πιστεύει ότι η Γερμανία και η ΕΕ καταλαβαίνουν ότι ο Βαρουφάκης μπλοφάρει. «Ως αποτέλεσμα οι δυο πλευρές έχουν εγκλωβιστεί σε μια αμυντικοεπιθετική αντιπαράθεση που καθιστά αδύνατη τη σοβαρή διαπραγμάτευση».
Θα συμβούλευε τον έλληνα υπουργό Οικονομικών να είχε εμμείνει απόλυτα στην απαίτησή του για διαγραφή του χρέους ως την τελευταία στιγμή και τότε να υποχωρούσε από την «κόκκινη γραμμή» του με αντάλλαγμα μεγάλες παραχωρήσεις για τη λιτότητα και τις διαρθρωτικές αλλαγές. Εναλλακτικά θα μπορούσε να ακολουθήσει λιγότερο επιθετική στρατηγική: να είχε παραδεχθεί από την αρχή την γερμανική αρχή ότι τα χρέη είναι ιερά και στη συνέχεια να έδειχνε ότι η λιτότητα μπορεί να χαλαρώσει χωρίς καμία μείωση στην ονομαστική αξία του ελληνικού χρέους. «Αλλά αντί να ακολουθήσει με συνέπεια μια από τις δυο αυτές στρατηγικές, ο Βαρουφάκης ταλαντευόταν ανάμεσα στην περιφρόνηση και τον συμβιβασμό, χάνοντας αξιοπιστία και στις δυο περιπτώσεις».
Η Ελλάδα ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις επιμένοντας ότι η διαγραφή του χρέους ήταν η κόκκινη γραμμή της. Αλλά αντί να εμμείνει σ' αυτή τη θέση ως αντιπερισπασμό, την εγκατέλειψε εντός ημερών. Στη συνέχεια ήρθε η άσκοπη πρόκληση του να αρνηθεί να συνομιλήσει με την τρόικα, παρά το γεγονός ότι οι τρεις θεσμοί που την αποτελούν είναι πιο ευνοϊκά προδιατεθειμένοι προς τις ελληνικές απαιτήσεις από την γερμανική κυβέρνηση. Τέλος ο Βαρουφάκης απέρριψε κάθε παράταση του μνημονίου. Αυτό δημιούργησε τη νέα άχρηστη προθεσμία της 28ης Φεβρουαρίου για την απόσυρση της χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και την επακόλουθη κατάρρευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
«Οι νέοι ιδεαλιστές ηγέτες της Ελλάδας φαίνεται ότι πιστεύουν ότι μπορούν να υπερισχύσουν της γραφειοκρατικής αντίστασης χωρίς τους συνήθεις συμβιβασμούς και συσκοτίσεις, κραδαίνοντας απλώς την δημοκρατική τους εντολή. Αλλά η υπεροχή της γραφειοκρατίας επί της δημοκρατίας είναι μια βασική αρχή την οποία δεν θα προδώσουν ποτέ οι θεσμοί της ΕΕ», γράφει ο Καλέτσκι.
Και παραθέτει τις προβλέψεις του για το μέλλον. Η πιο πιθανή έκβαση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδεχθεί σύντομα την ήττα του, όπως κάθε άλλη κυβέρνηση της ευρωζώνης που δήθεν εξελέγη με την εντολή για μεταρρυθμίσεις, και θα επιστρέψει σε ένα τροϊκανού τύπου πρόγραμμα με άλλη ονομασία. Μια άλλη πιθανότητα, όσο οι ελληνικές τράπεζες λειτουργούν, είναι να εφαρμόσει μονομερώς η κυβέρνηση μερικά από τα ακραία σχέδιά της για μισθούς και δημόσιες δαπάνες, αγνοώντας τις διαμαρτυρίες από Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο.
Στην περίπτωση αυτή όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ΕΚΤ θα πάψει να χρηματοδοτεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στις 28 Φεβρουαρίου. Όσο πλησιάζει αυτή η ημερομηνία, η ελληνική κυβέρνηση μάλλον θα υποχωρήσει όπως έκαναν η Ιρλανδία και η Κύπρος.
Μια τέτοια υποχώρηση της τελευταίας στιγμής σημαίνει παραίτηση της ελληνικής κυβέρνησης και αντικατάστασή της από τεχνοκράτης της έγκρισης της ΕΕ ή έστω αντικατάσταση του Βαρουφάκη. Η μοναδική άλλη πιθανότητα όταν οι ελληνικές τράπεζες αρχίσουν να καταρρέουν είναι η έξοδος από το ευρώ.
Πηγή: tovima.gr
http://hassapis-peter.blogspot.gr/2015/02/blog-post_30.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου