Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Κάτσε, να δεις τι έρχεται…


Ζούμε ημέρες σουρεαλιστικής τραγωδίας. Οι αιώνες συμπτύχθηκαν και ήρθαν οι μεγάλοι Τραγικοί να συναντηθούν με τον Αντρέ Μπρετόν και την παρέα του. Θαρρείς, κάθονται τώρα μαζί στο καφέ Βολταίρ. Από κοντά, ο Δάντης, ο Κάφκα και πολλοί άλλοι. Πιο κει, παλαιός θαμώνας του καταστήματος ο…Λένιν, τους παρακολουθεί σαστισμένος να ρουφούν το καφεδάκι τους, και να γράφουν έργα από κοινού. Ρίχνω μια κλεφτή ματιά στις σημειώσεις τους, και διαβάζω:

by Sotos

Στο προηγούμενο επεισόδιο, ο Σαμαράς είχε εξαφανίσει το έλλειμμα, εμφανίζοντας στη θέση του πρωτογενές πλεόνασμα. Η Τρόικα όμως που, όπως έλεγαν, είχε χάψει, τελικά μετάνιωσε, και δεν τον παίρνει στα σοβαρά. Με αποτέλεσμα, απ’ ό,τι μας προειδοποιεί επί λέξει ο Στουρνάρας, να μας περιμένει κόλαση μέχρι τον Ιούνιο. Έτσι, ο Σαμαράς ετοιμάζεται παρακάτω να μας δείξει ότι θα βάλει το πιστόλι με τα καρφιά στον κρόταφο και θα πατήσει τη σκανδάλη. Όπου να ‘ναι, θα πεταχθεί όρθιος ο Γιούρι Γκέλερ, φωνάζοντας: Don’t do it, Antonis! (βλ. video)






Την ίδια ώρα, στο χορό των όσων έχουν κληθεί να αποκηρύξουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, προστίθεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Έκανε μάλιστα ο Παναγιώτατος ένα βήμα παραπάνω: Συνέστησε υπομονή. Προσοχή! Όχι εγκαρτέρηση… Υπομονή! Γνωρίζει Ελληνικά, και αντιλαμβάνεται τη διαφορά. Δεν ζητάει καν καρτερικότητα· να στήσουμε, ας πούμε, κάποιο καρτέρι, και να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή. Όχι. Ζητάει να υπομείνουμε. Να πέφτουν οι ξυλιές και να είμαστε φρόνιμοι. Να μην υπάρχει καμιά αντίδραση. Ένας λαός σε πάνδημη λωβοτομή.

Στο μεταξύ, το καθεστώς έχει ήδη επιστρατεύσει τον Καβάφη· στα τρόλεϊ, να μας αποτρέπει από τη βία, με την ευγενική χορηγία (;) του Ιδρύματος Ωνάση. Παραπέρα, ο Ιερώνυμος στο Μέγαρο Μουσικής, καταδικάζει και αυτός τις αντιδράσεις, ενώ, εσπευσμένα στους ναούς της Βόρειας Ελλάδας, όπως είπαμε, ο Βαρθολομαίος κυρήσσει τη δουλικότητα. Να δω ποια άλλη εφεδρεία απομένει να ανταποκριθεί στο καφκικό αυτό κάλεσμα…

Για να έχει σημάνει τέτοιο προσκλητήριο, και δίχως να ξέρεις, τρομάζεις στην ιδέα του τι μας επιφυλάσσουν για το επόμενο κεφάλαιο. Πάλι θ’ αφήσουμε άφωνη την Ανθρωπότητα. Η τραγωδία μας θα ξεπεράσει και το σουρεαλισμό. Δυστυχώς, και την κόλαση του Δάντη.


3 σχόλια:

  1. "Καρφώνω την πρώτη μου λέξη ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ στον αιώνα της πραγματικότητας"

    ΚΧ
    Θα εννοείται, μάλλον, της εικονικής πραγματικότητας (virtual reality). Έτσι δεν είναι ; Οι σημερινές καρφωμένες λέξεις, νομίζω, είναι κι αυτές εικονικές. Λέω, δεν ξέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επειδή δεν συνηθίζω να γράφω ή να μιλώ με υπεκφυγές.

    Όταν οι λέξεις χρησιμοποιούνται για να φτιάχνονται συνθήματα τύπου γκράφιτι, με στόχο την ανατροπή μιας εξουσίας που όλους μας βασανίζει και το κυριότερο, μας αποβλακώνει, τότε σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Η προτασσόμενη πάλη, πχ. με οδοφράγματα, κατά της εξουσίας (αντιεξουσία ;) κάνει ένα σημαντικό λάθος. Τα συνθήματα αυτού του είδους δίνουν προτεραιότητα στα γραφήματα, δηλαδή σε εικονικού (virtual) τύπου λέξεις, με την προτροπή "αντίσταση στους δρόμους". Προφανώς, διότι η εικονική (virtual) αποβλάκωση που όλοι έχουμε υποστεί γνωρίζει τον κίνδυνο : Ο λόγος, οι λέξεις είναι το οδόφραγμα και όχι τα εικονογραφήματα λέξεων σαν αυτό με το οποίο κοσμείται η ιστοσελίδα. Οι λέξεις, ο λόγος προηγείται και ύστερα έρχονται τα εικονιστικά με σχήματα, γραφήματα, ή άλλου είδους εμπνεύσεις, μη εξαιρουμένων και αυτών τούτων των λέξεων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η γραφή ήταν κάποτε απαγορευμένη ή ότι ακόμη συνηθίζουν αλλού να γράφουν με ... ορνιθοσκαλίσματα, για να χρησιμοποιήσω μια κοινότοπη έκφραση. Αν, επομένως, θέλατε να είσαστε συνεπής στην αντίσταση κατά της γενικής μας αποβλάκωσης, καλύτερο θα ήταν το σύνθημα : Το πρώτο οδόφραγμα που στήνω είναι η λέξη.

    Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
    κχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα συμφωνήσω ότι η φωτογραφία "δεν αντανακλά εικονική πραγματικότητα", αφού είναι από συγκέντρωση στην Πλ. Συντάγματος, θα συμφωνήσω ακόμη ότι δεν κοσμεί την ιστοσελίδα. Αλλά να συμφωνήσω με την σημειολογία της, δηλαδή ότι κάτι σημαίνει, δεν θα το έκανα. Τα έχοντα "-λογια" την κατάληξη ανοίγουν πολλά, ας πούμε, πορτοπαράθυρα και στο τέλος άκρη δεν βγαίνει. Όπως δεν έβγαζαν και κάποιοι άλλοι στο παρελθόν, που ζητούσαν "σημείον" και έτεροι "σοφία". Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να ανοίξει κουβέντα περί σημειολογίας ή σοφιολογίας;

    Δεν θα το επιθυμούσατε, άλλωστε, αφού το "σημείο", το οποίο σημαίνει το πανό, είναι το ΟΔΌΦΡΑΓΜΑ. Το ερώτημα που θέτω χωρίς υπεκφυγή, είναι αν η λέξη φτιάχνει το οδόφραγμα, οπότε το δεύτερο εικονίζει το πρώτο, ή αν οδόφραγμα είναι αυτή καθεαυτή η λέξη, ο ανθρώπινος λόγος με άλλα λόγια, ο οποίος γίνεται ουσιαστικά και όχι εικονιστικά/εικαστικά, φράγμα και ανατροπή της ούτως ή άλλως ειδωλοποιού, φαντασιακής ή μη, εποχής που μας επιβάλλουν οι κρατούντες ηλίθιοι.

    Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
    κχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή