Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Κοράκια στους αιθέρες




Από μένα καλύτερα τάχουν πεί οι ποιητές. Πριν καταπλακωθούν και αφανισθούν από τα δώρα των Δαναών. Και ακόμη καλύτερα οι εκ-ποιητές. Με τα έργα τους αλλά και τους λόγους τους. Οσάκις αποφασίσουν να εκφωνήσουν τα παραγγέλματα των πατρώνων τους. Και αφού οι πρώτοι εξέλιπαν, μένει ν' ακούσουμε προσεκτικά τους δεύτερους.



Τον εκποιητή - λοιπόν - που λές εσύ προδότη, εγώ τον λέω ανδρείκελο. Μισθοφόρο εκτελεστή. Εισβολέα και συνάμα ράμπο-ολετήρα μιας χώρας που ασφαλώς και δεν είναι δική Του. Ο προδότης προδίδει τη χώρα του. Ο μισθοφόρος δεν έχει γεννηθεί για να προδίδει τ' αφεντικά Του. Του δικού μας μισθοφόρου χώρα και πατρίδα είναι τα εργαστήρια του αφανισμού λαών και χωρών. Είναι οι παράδεισοι και τα καταφύγια των μαχητών της εξολόθρευσης, που για μια στιγμή ξαποσταίνουν και ξανά σε κάποια άλλη χώρα εφορμούν.



(Πάρτε για παράδειγμα την κυρία Ξαφά. Ιέραξ των αιθέρων. Από Λατινική Αμερική, Ινδική Χερσόνησο, Ελλάδα και ξανά πίσω και από την αρχή. Και τούτον εδώ που τον είχαμε μονάκριβο σοφό και τον δανείσαμε να φροντίζει τα δάνειά μας. Συνωστισμός κορακιών, λοιπόν, στους αιθέρες).

Μετά είναι και τούτο. Το προδότη τον κρεμάς, αν δεν σε προλάβει από μόνος του να ικανοποιήσει την οργή σου. Άλλοτε τρέμων το δίκαιο της Κρίσεως, άλλοτε έρμαιον, εγκαταλειφθέν στην τύχη του. Το πρώτον σπάνιο, αλλά καταγγραφέν στην Ιστορία. Τον μισθοφόρο, αλλοίμονο: τον χρειάζονται και για άλλες αποστολές. Άντε να τον προλάβεις μη και λακήσει... από τις οροφές των απόρθητων πρεσβειών τους. Να υπερ-ίπταται και να σου κουνά και το μαντήλι. Και μετά μην τον είδες: σε άλλες μυστικές ή φανερές αποστολές ή απόμαχο και κατ' ευφημισμόν "εξόριστον" συνταξιοδοτούμενον από τα λύτρα της λεηλασίας.

Μοίρα κακήν προνόησε η Νέμεσις για τους προδότες, ασυλία μετ' επαίνων για τους μισθοφόρους όποιας αυτοκρατορίας και όπου γής. Κριτίας, Σάχης, Ντιβαλιέ, Πινοσέτ, Φουλχένσιο Μπατίστα, Φερνάντο ντε λα Ρούα...
Και μείς δόσαμε, δόσαμε. Αξιόμαχα κορμιά στο άγημα της παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Χαμένα κορμιά.

Αυτά γι' αρχή για να μην παρεξηγιόμαστε...

Και όσον η αποστολή βρίσκεται σε εξέλιξη, ουδέν πρόβλημα. Μπαινοβγαίνει στη χώρα το ανδρείκελο σαν να μην τρέχει τίποτα. Καμώνεται πως διαθέτει εθνική συναίνεση και το 82% του λαού, μετρημένον με τον πήχυ των νανοειδών αντιπροσώπων του. Και ταξίδια στις Πασαργάδες, κατάφορτος, δώρα φέρων στην Αυλή του Κύρου του Μεγάλου. Δώρα,
...Τεκμήρια αφοσίωσης και αποτελεσματικότητας.

Άστεγους νεκρούς με ή χωρίς ληξιαρχική πράξη θανάτου,
παιδιά νηστικά να βλέπουν τις ιστορίες των παπούδων τους να τα στοιχειώνουν,
νοσοκομεία προσφέροντα το οξυγόνο του θανάτου,
σχολεία κλειστά να χάσκουν στο κενό μιας ανείπωτης ερήμωσης,
μικρομάγαζα βουβά σε δρόμους εσκοτισμένους.
Άνεργους !
(τούτους εδώ δεν τους είχαν υπολογίσει καλά.. και δεν τους φτάνουν τα επιδόματα.
και τους ξαποστέλνουν στις σατραπείες του Κύρου του Μεγάλου, νεόδουλους.
Και πού και πού μέσα σε κάθε νύχτα, μέσα σε κάθε ώρα και από ένας να εγκαταλείπει αυτοβούλως τούτη τη μάταιη γή... Αυτοβούλως ;

...Και κάθε μέρα είναι νύχτα πια στο σύμπαν τούτης της επικράτειας του Τέταρτου Ράϊχ, στην οποία, ο προσωρινός επίτροπος κομίζει καθ' εκάστην τα διατάγματα του Κύρου του Μεγάλου. Και αύριο τα διατάγματα του Καμβύση του Δευτέρου από τις αυλές του στα Σούσα.

[ή θα αλλάξετε ή θα πεινάσετε και θα κλαίτε με μαύρο δάκρυ, το χθεσινό διάταγμα που εξεφώνησε το ΑΤΜ.]

Πρόθυμοι μισθοφόροι, που δεν έχουν αναστολές. Ακόμη και αν το χεράκι τους βαφτεί με το αίμα του αδελφού του Καμβύση του μεγάλου, Βαρδίγια. Η Αποστολή δεν επιτρέπει αναστολές και εξαιρέσεις. Στο άγημα των μισθοφόρων.

Το οποίον άγημα, ελάμπρυναν τέκνα μιας αλλόκοτης γέννας, στα εργαστήρια του Φόβου και στις επιμελητείες της Υποταγής. Τέκνα-τέρατα που άλλοτε ύμνησαν, άλλοτε εδόξασαν, άλλοτε εζήλωσαν την ιεραποστολή τους και συνέφαγαν και συνουσιάσθηκαν μαζί τους οι Προδότες κάθε εποχής και κάθε χώρας.

Και Σύ εξωνημένε μου ποιητή,
αν δεν μπορείς ν' αφουγκραστείς τα δεινά τούτης της ανήκουστης στέψης,
αν τα τέρατα των εργαστηρίων αφήνιασαν τον ποιητικό σου οίστρο,
αν αναφωνείς το Ωσανά, ευλογημένος ο επ-ερχόμενος εν ονόματι Κύρου, του Μεγάλου,

ωσάν οι όμοιοί σου Πάγκαλος, Βενιζέλος,
και το συναγελαζόμενο κομματικό σύμπαν της εκποίησης της χώρας,
ωσάν η Κόρη της πάλαι ποτέ Δοξούλας του τάγματος των δοσιλόγων του Τρίτου Ράϊχ,
ωσάν όλοι οι αυτουργοί αυτού του Ολοκαυτώματος, αυτόφωτοι και ετερόφωτοι,

έλα να σου δείξω το δέντρο που θα ακούσει τα ύστατα έπη σου.


e-Apenanti

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου