Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Η 71η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ, ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ! - ΑΦΟΡΜΗ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Η ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΕΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ»!





Του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ


Πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο το άρθρο του σαββατιάτικου «Ριζοσπάστη» (29/9), μπροστά στην 71η επέτειο του ΕΑΜ, με τίτλο «Η ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΕΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ», που φέρει την καθοδηγητική υπογραφή «Σ».
Πράγματι ο αγώνας του ΕΑΜ δεν είχε μόνο ένα γενικό εθνικοαπελευθερωτικόχαρακτήρα αλλά και ένα βαθύτατα ταξικό περιεχόμενο, αφού ο αγώνας κατά των κατακτητών ήταν για το ΕΑΜ συνδεδεμένος με τον αγώνα κατά τουμεγαλοαστικού κόσμου της χώρας, ο οποίος αν δεν συνεργάστηκε ανοιχτά με τους κατακτητές, είχε σε μεγάλο βαθμό συμβιβασθεί μαζί τους και στην καλυτέρα των περιπτώσεων μια μικρή μερίδα του αντιδρούσε με ασυνέπεια, με ταλαντεύσεις και οπισθοχωρήσεις στην κατοχή τους.
Το ΕΑΜ, βεβαίως, όφειλε να σταθμίζει, ακροβατώντας σε ένα τεντωμένο σκοινί, την ισορροπία ανάμεσα στο εθνικό και το ταξικό ζήτημα, προκρίνοντας στην ουσία μια πορεία μετάβασης προς τον κοινωνικό μετασχηματισμό μέσω της πιο πλατιάς και ουσιαστικής δημοκρατίας, που θα εγκαθιδρύτετο στη χώρα μετά την εθνική απελευθέρωση από τις νικήτριες ΕΑΜικές δυνάμεις.
Αν δεν κάνουμε λάθος, το κείμενο του «Σ», που παραθέτουμε στη συνέχεια, θεωρεί λαθεμένη αυτήν την ΕΑΜική στρατηγική, όπως θεμελιώθηκε τότε από το ΚΚΕ.
Κατά τον «Σ», αν πάρουμε τοις μετρητοίς τα αποσπάσματα που παραθέτει στο τέλος του άρθρου του, το ΕΑΜ θα όφειλε να είχε ως στόχο μαζί με τηναπελευθέρωση της χώρας την εγκαθίδρυση της «επαναστατικής εργατικής εξουσίας», με δύο λόγια τη «δικτατορία του προλεταριάτου»!
Αλλά αν το ΕΑΜ έθετε αυτόν το στόχο, τότε θα αναιρούσε την ουσία του, δεν θα έπρεπε καν να δημιουργηθεί ως πλατύ μέτωπο και θα αρκούσε το ΚΚΕ, το οποίο θα καλούσε σε αντικατοχικό αγώνα για τη σοσιαλιστική επανάστασηκαι τη «δικτατορία της εργατικής τάξης»!!!
Νομίζω είναι αυτονόητο ότι αν το ΚΚΕ στα 1941 έπραττε αυτό που υπονοεί ο«Σ» στα 2012, δεν θα υπήρχε η λαμπρή εποποιία ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, αφού ούτε στις πόλεις και πολύ περισσότερο στην ύπαιθρο και τα βουνά, δεν θα μπορούσε το ΚΚΕ να καταστεί η ψυχή αυτής της θαυμάσιας λαϊκής συσπείρωσης.
Το «λάθος» του τότε ΚΚΕ δεν ήταν στη μεγαλοφυή σύλληψη του ΕΑΜ αλλά στους κατοπινούς συμβιβασμούς της ηγεσίας του με τον Αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό, οι οποίοι δεν συνδέονται νομοτελειακά με το χαρακτήρα τουΕΑΜ, ως αυθεντικού εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου με βαθιάδημοκρατικά και ταξικά χαρακτηριστικά.
Αντίθετα, η θέση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ που υποδείκνυε μια πορείαμετάβασης, μέσα από την απελευθέρωση της χώρας και την πιο πλατιά ανάπτυξη της λαϊκής δημοκρατίας, της λαϊκής συμμετοχής και των εργατικών - λαϊκών αγώνων, σε βαθύτερους κοινωνικούς μετασχηματισμούς μεσοσιαλιστικό ορίζοντα, άσχετα αν αυτή δεν εφαρμόστηκε σωστά.
Τα 71 χρόνια του ΕΑΜ έχουν και σήμερα όχι μόνο ιστορική σημασία αλλά καιβαθιά επικαιρότητα.
Ο αγώνας κατά της τρόικας και των μνημονίων είναι σήμερα ένας βαθύταταταξικός αγώνας ενάντια στην ελληνική μεγαλοαστική τάξη, που έχει ταυτόχρονα σημαντικές εθνικές διαστάσεις, αφού είναι και αγώνας κατά τουιμπεριαλισμού και κατά μιας νέας μορφής «αποικιοποίησης» της χώρας. Όπως είναι και αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειααυτής της χώρας μαζί με τη διαφύλαξη του εθνικού της πλούτου.
Η υποβάθμιση αυτών των θεμελιωδών επιδιώξεων σήμερα, προκειμένου να τεθεί ως άμεσος στόχος για την επαναστατική Αριστερά η «σοσιαλιστική επανάσταση», θα ήταν μείζον λάθος και μια ανοιχτή συνεισφορά πολιτικού χώρου σε αστικές δυνάμεις να καλύψουν το πολιτικό κενό!
Ο «Σ» του «Ριζοσπάστη» για να δικαιώσει τη σημερινή άτοπη πολιτική τουΚΚΕ, ακυρώνει στην ουσία την εμπνευσμένη ΕΑΜική στρατηγική του ΚΚΕ, την οποία, στα 2012, θα ήθελε να τη μετατρέψει σε στρατηγική για τη «εργατική σοσιαλιστική εξουσία»!
Αυτό που χρειάζεται η ριζοσπαστική Αριστερά σήμερα είναι νασυμπαραταχθεί για να συγκροτήσει, με αιχμή την απαλλαγή του τόπου από την τρόικα και τα μνημόνια, ένα μεγάλο και πλειοψηφικό συμμαχικό πολιτικό και κοινωνικό μπλοκ, το οποίο, υπό την ηγεσία της εργατικής τάξης, θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, θα προωθήσει την ανεξαρτησία της και θα προχωρήσει στην προοδευτική ανασυγκρότηση και ανόρθωση της, μεορίζοντα το σοσιαλισμό.
Αυτή είναι η επίκαιρη πρόκληση, με την εθνική με την ταξική της διάσταση, προς την Αριστερά που απευθύνει σε όλους μας η 71η επέτειος του ΕΑΜ!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου