{Από τον Καρτερό ομολογία πολιτικο-ιδεολογικής ήττας, αδυναμίας μετεξέλιξης (δεν υπάρχουν κοινωνικά στρώματα για να πατήσουν, γι αυτό άλλωστε κατεδαφίστηκε το ΠΑΣΟΚ) και επικείμενης διάσπασης (οι παλαιοί Πασόκοι συνεχώς ενισχυόμενοι τραγανίζουν τα χρυσά γηρατειά του Συνασπισμού και τις φερέλπιδες νεανίδες}! Η αβάσταχτη ελαφρότητα του … ψάλτη Θανάση Καρτερού

Του Γ. Γ.

Θεωρείτε προσωπικός φίλος του Αλέξη Τσίπρα, υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη», τώρα επιδίδεται συχνά σε αντιΚΚΕ αρθρογραφία μέσα από τις στήλες της «Αυγής», τα πονήματα του θα τα συναντήσουμε και στο περιοδικό Hot Doc, ενώ πληροφορίες των φέρουν παρασκηνιακό σύμβουλο έκδοσης σε μια νέα εφημερίδα που είναι στα σκαριά. Ο λόγος για τον δημοσιογράφο Θανάση Καρτερό.


Πρέπει πάντως να το παραδεχθούμε. Το τελευταίο τροπάρι που μας έψαλε ο ,,, αριστερός Αμβρόσιος … από τονάμβωνα της «Αυγής» μας έφτιαξε την διάθεση.
Και επειδή τέτοιες … «παρακλήσεις» από «βάθος καρδίας» δεν πρέπει να «εισακούονται» μόνο απ’ την «Παναγία» αλλά να αποτελούν και πυξίδα για όλους του Συριζαίους –άραγε έχουμε τέτοιους αναγνώστες στο μπλοκ μας;- παραθέτουμε ένα απόσπασμα για να το επαναλάβουν κι αυτοί αφού μόνο μεταφυσική παρέμβαση μπορεί να ανακόψει την παντελή κατάρρευση του κυβερνητικού κόμματος:

Παναγιά μου, βόηθα

Με κάθε σεβασμό, λοιπόν, σε Σένα και στους πιστούς, βόηθα, Παναγιά μου, να προσαρμοστούμε στη νέα κατάσταση και να αποφύγουμε τον ψυχίατρο. Βόηθα να σηκώσουμε στις πλάτες μας το δικό μας αναγκαίο Μνημόνιο, τις δικές μας ήπιες περικοπές, τις δικές μας ανθρώπινες αστυνομικές επιχειρήσεις, τα δικά μας απαραίτητα μέτρα που θα οδηγήσουν στην «αγία έξοδο» από το σημερινό τέλμα. Να υπομένουμε αγόγγυστα τις καταγγελίες για Σόδομα και Γόμορρα από δεξιούς, ούλτρα δικούς μας, ποτάμιους και ενάλιους πάσης φύσεως. Να σηκώνουμε τον σταυρό μιας εξουσίας που μας έριξε από τα ψηλά της Διακαινησίμου στα βαθιά του Μαξίμου.

Παναγιά μου, βόηθα εμείς που διαδηλώνουμε μια ζωή κατά πάντων να πιούμε το πικρό ποτήρι των διαδηλώσεων κατά των δικών μας απάντων. Βάλε το χέρι σου να κρατάμε το κεφάλι μας χαμηλά, να μην ξιπαστούμε, να μη φοβηθούμε, να μη χωριστούμε μεταξύ μας και από τους άλλους, να μη γίνουμε φορείς της απόλυτης αλήθειας, να μην καίμε συντρόφους μας, να μην, να μην, να μην. Και, το πιο σημαντικό, βόηθα, Παναγιά, να μη συνηθίσουμε τα εξουσιαστικά κουστούμια που η ψήφος του λαού μάς φόρεσε, να μην προσαρμοστούμε σε κανόνες που πολεμήσαμε και σε αρχές που μισήσαμε. Να λυγίζουμε, αλλά να μη σπάσουμε.

Αμήν...

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2016/08/blog-post_66.html