ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΟΨΕΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΗΞΗΣ, ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

(Σάββ. 01/02/14 - 11:54)

Του ΑΝΤΩΝΗ ΝΤΑΒΑΝΕΛΛΟΥ

Οι ευρωεκλογές θα είναι μια πολιτική μάχη κεντρικής σημασίας, άμεσα δεμένη με το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης Σαμαρά και της μνημονιακής βαρβαρότητας στην Ελλάδα.

Θα είναι, ταυ­τό­χρο­να, μια πο­λι­τι­κή μάχη συν­δε­δε­μέ­νη με την ανα­σύ­ντα­ξη της Αρι­στε­ράς σε ευ­ρω­παϊ­κή κλί­μα­κα. Η σχε­τι­κή συ­ζή­τη­ση στην Ιτα­λία, όπου γί­νε­ται μια προ­σπά­θεια αξιο­ποί­η­σης της υπο­ψη­φιό­τη­τας του Αλ. Τσί­πρα ως επι­κε­φα­λής της ευ­ρω­κα­μπά­νιας της Αρι­στε­ράς, είναι ένα τέ­τοιο πα­ρά­δειγ­μα.

ΑΚΡΟ­ΔΕ­ΞΙΑ

Θα είναι επί­σης μια μάχη ση­μα­ντι­κή σχε­τι­κά με ένα «νέο» ζή­τη­μα. Την από­κρου­ση της ακρο­δε­ξιάς, που παίρ­νει απει­λη­τι­κές δια­στά­σεις σε πολ­λές χώ­ρες-μέ­λη της ΕΕ. Η κρίση που σα­ρώ­νει τα ερ­γα­τι­κά και κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα πα­ντού, τρο­φο­δο­τεί, δι­καιο­λο­γη­μέ­να, την οργή πλα­τιών λαϊ­κών μαζών ενά­ντια στις απο­φά­σεις των ευ­ρω­η­γε­σιών. Αυτό συ­γκρο­τεί το αντι­κει­με­νι­κό υπό­βα­θρο της μα­ζι­κής επιρ­ρο­ής του λε­γό­με­νου «ευ­ρω­σκε­πτι­κι­σμού».

Ταυ­τό­χρο­να, η ρα­τσι­στι­κή αντι­με­τα­να­στευ­τι­κή πο­λι­τι­κή όλων των κυ­βερ­νή­σε­ων και της ΕΕ στρώ­νουν το χαλί της ανά­πτυ­ξης για όλες τις Λεπέν της γη­ραιάς ηπεί­ρου. Αν η Αρι­στε­ρά δεν κα­τορ­θώ­σει να εκ­φρά­σει πο­λι­τι­κά τη διευ­ρυ­μέ­νη ερ­γα­τι­κή και λαϊκή οργή ενά­ντια στην υπαρ­κτή ΕΕ, ενά­ντια στην Ευ­ρώ­πη των τρα­πε­ζι­τών και των βιο­μη­χά­νων, αν δεν κα­τορ­θώ­σει να συν­δυά­σει αυτή την ανα­γκαία αντι-ΕΕ πο­λι­τι­κή με μια πλα­τιά, τα­ξι­κή, αντι­ρα­τσι­στι­κή κα­μπά­νια, τότε δεν θα υπάρ­χει πο­λι­τι­κή άμυνα απέ­να­ντι στην ακρο­δε­ξιά. Γιατί η προ­ο­πτι­κή της πρω­τιάς της Λεπέν στη Γαλ­λία και της απο­φα­σι­στι­κής διείσ­δυ­σης των κρυ­πτο­φα­σι­στών σε μα­ζι­κές λαϊ­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις (τύπου «δι­κρά­νων») στην Ιτα­λία, πε­ρι­γρά­φει μια πολύ ζο­φε­ρή προ­ο­πτι­κή.

Για να δώσει απο­τε­λε­σμα­τι­κά αυτή τη μάχη η Αρι­στε­ρά, οφεί­λει να κλι­μα­κώ­σει τους τό­νους της σύ­γκρου­σης τόσο ενά­ντια στην υπαρ­κτή ΕΕ, όσο και ενά­ντια στις κυ­βερ­νή­σεις και στις άρ­χου­σες τά­ξεις της κάθε χώρας, όπου ζει και πα­λεύ­ει ο κα­θέ­νας μας.

Στις συν­θή­κες της κρί­σης πρέ­πει να ανα­δει­χθούν τα μα­ζι­κά-με­τα­βα­τι­κά αι­τή­μα­τα, όπως η αύ­ξη­ση των κα­τώ­τα­των μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων, όπως η απο­φα­σι­στι­κή στή­ρι­ξη της δη­μό­σιας πε­ρί­θαλ­ψης και εκ­παί­δευ­σης,όπως η σαφής απόρ­ρι­ψη των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων. Ζη­τή­μα­τα όπως οι με­γά­λες δη­μό­σιες επεν­δύ­σεις για την απορ­ρό­φη­ση της μα­ζι­κής ανερ­γί­ας, σε συν­δυα­σμό με τις ανα­γκαί­ες κρα­τι­κο­ποι­ή­σεις-κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­σεις των τρα­πε­ζών. Ζη­τή­μα­τα όπως η απα­γό­ρευ­ση των απο­λύ­σε­ων σε συν­δυα­σμό με μέτρα που θα ανα­τρέ­πουν τις κα­τα­κτή­σεις «ελευ­θε­ρί­ας» του κε­φα­λαί­ου κ.ο.κ.

ΣΥ­ΓΚΡΟΥ­ΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΕ

Όμως ένα τέ­τοιο πρό­γραμ­μα προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο με τα­ξι­κή μο­νο­μέ­ρεια στις ανά­γκες των «από κάτω», δεν μπο­ρεί να απο­φύ­γει το ερώ­τη­μα της συ­νο­λι­κής το­πο­θέ­τη­σης απέ­να­ντι στην υπαρ­κτή ΕΕ. Η Ευ­ρώ­πη των Μερ­κο­λάντ μας έχει κάνει σαφές ότι δεν δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται, δεν παίρ­νει υπόψη την κραυ­γή από­γνω­σης της πλειο­ψη­φί­ας, κι­νεί­ται απο­φα­σι­στι­κά με βάση τα συμ­φέ­ρο­ντα του με­γά­λου ευ­ρω­παϊ­κού κε­φα­λαί­ου. Μόνον οι τυ­φλοί δεν βλέ­πουν ότι η βαρ­βα­ρό­τη­τα, που γνω­ρί­σα­με ως μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή στο Νότο, επε­κτεί­νε­ται πλέον ως «επι­τή­ρη­ση» σε όλη την ήπει­ρο για απροσ­διό­ρι­στη χρο­νι­κή πε­ρί­ο­δο.

Αυτά επι­βε­βαιώ­νουν όσους ισχυ­ρι­ζό­μα­σταν ότι η υπαρ­κτή ΕΕ δεν είναι δυ­να­τόν να αυ­τό-με­ταρ­ρυθ­μι­στεί, ότι είναι απα­ραί­τη­το να αντι­με­τω­πι­στεί από την Αρι­στε­ρά με τη στρα­τη­γι­κή της σύ­γκρου­σης-ανα­τρο­πής. Που ση­μαί­νει ότι σε κάθε χώρα οφεί­λου­με να διεκ­δι­κή­σου­με το σπά­σι­μο του «αδύ­να­μου κρί­κου», ότι στη συ­νέ­χεια θα πρέ­πει να στη­ρί­ξου­με τις προ­ο­πτι­κές μας στο ξέ­σπα­σμα «ντό­μι­νο» ανα­τρο­πών και σε άλλες χώρες, στην τα­ξι­κή διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη των ερ­γα­τών και της Αρι­στε­ράς όλης της ηπεί­ρου. Αυτά, πράγ­μα­τι, συ­γκρο­τούν μια στρα­τη­γι­κή και τα­κτι­κή της Αρι­στε­ράς για μια «άλλη Ευ­ρώ­πη».

Αξί­ζει να ση­μειώ­σου­με ότι μια τέ­τοια αυ­θε­ντι­κά διε­θνι­στι­κή πο­λι­τι­κή δεν έχει κα­νέ­να λόγο να πε­ριο­ρί­ζε­ται στη γε­ω­γρα­φι­κή πε­ρί­με­τρο της ΕΕ (ανα­πα­ρά­γο­ντας ένα στεί­ρο ευ­ρω­κε­ντρι­σμό), αλλά οφεί­λει να διευ­ρύ­νει τους ορί­ζο­ντές της προς τις «καυ­τές» πε­ριο­χές της Βό­ρειας Αφρι­κής, των αρα­βι­κών χωρών και της Τουρ­κί­ας.

Μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή δεν ταυ­τί­ζε­ται με την πρό­τα­ση «επα­νί­δρυ­σης της ΕΕ». Με τους υπαρ­κτούς πο­λι­τι­κούς και κοι­νω­νι­κούς συ­σχε­τι­σμούς, η «επα­νί­δρυ­ση» ταυ­τί­ζε­ται με την πρό­τα­ση μιας χλω­μής κεϊν­σια­νής αυ­το­με­ταρ­ρύθ­μι­σης της ΕΕ. Πρό­κει­ται για μια πρό­τα­ση απο­λύ­τως ου­το­πι­κή, αφού οι ευ­ρω­παϊ­κές κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις έχουν από καιρό εγκα­τα­λεί­ψει τις «ιδέες Ντε­λόρ». Πρό­κει­ται επί­σης για πρό­τα­ση απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κή, που οδη­γεί την Αρι­στε­ρά σε ανα­ζή­τη­ση γε­φυ­ρών δια­λό­γου με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες, την ώρα της βα­θύ­τε­ρης κρί­σης του κα­πι­τα­λι­σμού διε­θνώς.

Με βάση αυτές τις πο­λι­τι­κές κα­τευ­θύν­σεις ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα πρέ­πει να λύσει το ερώ­τη­μα των συμ­μα­χιών. Με κάθε «πλα­τύ­τη­τα» απέ­να­ντι στις εκ­φρά­σεις και στους εκ­φρα­στές της ερ­γα­τι­κής-κοι­νω­νι­κής αντί­στα­σης, αλλά με κάθε ανα­γκαία «αυ­στη­ρό­τη­τα» απέ­να­ντι σε με­τα­νιω­μέ­νους σο­σιαλ­δη­μο­κρά­τες που τε­λευ­ταία γε­μί­ζουν τα κάθε λογής πα­ζά­ρια.

Με βάση αυτές τις πο­λι­τι­κές κα­τευ­θύν­σεις, επί­σης, θα πρέ­πει ο κό­σμος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ να απα­ντή­σει στο ερώ­τη­μα της συ­γκρό­τη­σης του ευ­ρω­ψη­φο­δελ­τί­ου. Στην προ­ε­κλο­γι­κή κα­μπά­νια, αλλά και στην ευ­ρω­βου­λή θα χρεια­στού­με αγω­νι­στές-στριες πρό­θυ­μους και ικα­νούς να εκ­φρά­σουν την κοι­νω­νι­κή αντί­στα­ση των «από κάτω», την πο­λι­τι­κή προ­ο­πτι­κή της ανα­τρο­πής από τα αρι­στε­ρά, τη διεκ­δί­κη­ση της σο­σια­λι­στι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης που, όπως πάντα, μπο­ρεί να αρ­χί­σει στη μία ή στην άλλη χώρα, αλλά, τε­λι­κά, αφορά όλη την ήπει­ρο και τον κόσμο.

Σάββατο 01 Φεβρουαρίου 2014

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15108:2014-02-01-09-38-41&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278