Ανακοίνωση της Κλαδικής Τεχνών & Θεαμάτων της Α.Π. Ροσινάντε
Με την άνοδο της Ν.Δ. στην κυβέρνηση, επιστρέφει ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου, ο Δημήτρης Λιγνάδης. Βλέποντας τα «ελάχιστα» προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος των ηθοποιών και το Εθνικό Θέατρο, το πρώτο του μέλημα είναι η αλλαγή ονόματος της σκηνής του «ΡΕΞ» σε «Ελένη Παπαδάκη». Η Ελένη Παπαδάκη ήταν ηθοποιός που έζησε και εκτελέστηκε κατά την περίοδο του εμφυλίου από μέλη του ΕΑΜ στα Δεκεμβριανά το 1944.
Η κυβέρνηση προσπαθώντας να επιβάλλει τη δεξιά αφήγηση, χρησιμοποιεί την ηθοποιό που εκτελέστηκε από το Ε.Α.Μ., ψάχνοντας οσιομάρτυρες του φιλελευθερισμού, με σκοπό να φανεί η δεξιά ως το θύμα του εμφυλίου. Αυτό για ακόμη μια φορά μας δείχνει ξεκάθαρα το πώς η Ν.Δ. συνεχίζει να αναπαράγει αντικομμουνιστικές αντιλήψεις, οι οποίες φτάνουν κατευθείαν από την «ζοφερή» περίοδο του εμφυλίου, με τακτικές που δεν μας είναι καθόλου άγνωστες.
Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ενώ ορθώς άσκησε κριτική στην πολιτική σκοπιμότητα της απόφασης του Δ. Λιγνάδη και του Εθνικού Θεάτρου, περιορίζεται στην αντιπρόταση εναλλακτικών ονομασιών της σκηνής. Εδώ λοιπόν γεννάται το ερώτημα: ποιές τελικά είναι οι προτεραιότητές μας;
Από πλευράς μας, βλέπουμε πρώτα τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος μας: μεγάλα ποσοστά ανεργίας, πλήρη ιδιωτικοποίηση των σπουδών στον τομέας της τέχνης, έλλειψη συμβάσεων, απλήρωτη εργασία και «εθελοντισμό». Θα θεωρούσαμε, λοιπόν, σκόπιμο να ασχοληθούμε με όλα αυτά, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη βάση σε ό,τι πρέπει να αντιμετωπίσουμε και σε ό,τι καταπατά τα δικαιώματα μας.
Αν λοιπόν, ο Δ. Λιγνάδης θέλει να κάνει κάτι ουσιαστικό στο Εθνικό Θέατρο, γιατί δεν κάνει μία αρχή σε θέματα όπως:
-οι ελάχιστες θέσεις των εισαγωγικών εξετάσεων στην μόνη θεατρική κρατική σχολή της Αθήνας
-τον αποκλεισμό εισαγωγής ατόμων με αναπηρία
-το ηλικιακό όριο
-και την έλλειψη θέσεων εργασίας.
Φαίνεται πως οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες δεν του αφήνουν χώρο και χρόνο για τα ζητήματα των μικρών και ασήμαντων εργαζόμενων «καλλιτεχνών».
Παρ’ όλα αυτά, ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική και την υποκριτική αξία της Ελένης Παπαδάκη, θεωρούμε αδιανόητο να τιμάται ένας άνθρωπος που δεν παύει να είναι υπόλογος για τις σχέσεις του με τον δοσιλογισμό και τους συνεργάτες των ναζί. Η δεξιά προπαγάνδα στον χώρο της τέχνης, δεν μας αφήνει αδιάφορους και όλα τα μέσα που χρησιμοποιεί μας είναι ξεκάθαρα. Γι’ αυτό λοιπόν παλεύουμε για την τέχνη που εμείς θέλουμε , μία τέχνη που θα απευθύνεται και θα αφορά εμάς και τις συνθήκες εργασίας, και δεν θα τάσσονται με τα συμφέροντα Κράτους και Κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου