Διαβάσαμε ότι ένας 70χρονος απόστρατος πτέραρχος, στέλεχος της ΝΔ, πατέρας και παππούς ο ίδιος, συλλαμβάνεται με την κατηγορία, ότι βίαζε κατ’ εξακολούθηση την ανιψιά του, η οποία είναι άτομο με αναπηρία.
Πριν λίγες μέρες είχαμε συγκλονιστεί από το βιασμό μιας εργαζόμενης φοιτήτριας, η οποία βασανίστηκε άγρια από το αφεντικό της, που έχει πρόβλημα όρασης…
Ο βιασμός είναι ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Ο βιαστής μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Το χειρότερο είναι ότι το αστικό κράτος δεν αντιμετωπίζει ποτέ τις γενεσιουργό αιτίες αυτών των καταστάσεων. Κι αυτό γιατί αποτελούν συστατικά στοιχεία της ύπαρξης του.
Ασφαλώς υπάρχουν μύθοι: Ότι ο βιαστής είναι κάποιος διεστραμμένος, άνθρωπος με ψυχικά τραύματα, αμόρφωτος κλπ. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Εχουμε συναντήσει πολλές περιπτώσεις να είναι βιαστές και παιδεραστές άτομα υπεράνω υποψίας, όπως έναν δικαστή ο οποίος βίαζε το ίδιο το τετράχρονο παιδί του καθώς και ένα στέλεχος της Ν.Δ., προσωπικός φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη να έχει εντοπιστεί στη Μολδαβία σαν πελάτης ενός κυκλώματος παιδοφιλίας, κάτι που δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από την συμμετοχή σε έναν βιασμό.
Άλλος μύθος και μάλιστα προσβλητικός για το θύμα είναι ότι «μπορεί να προκάλεσε το βιασμό, με το φέρσιμο το ντύσιμο» κλπ, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα δικαστήρια αθωώνουν βιαστές με προσχηματικές αιτιολογίες, ενώ είναι συγκλονιστική η συνέντευξη μιας κοπελιάς που είδε την αστική δικαιοσύνη να αποδίδει "πεντακάθαρους" στην κοινωνία τα κτήνη που την βίασαν.
Αν είναι κάτι χειρότερο από το έγκλημα, αυτό είναι η προσπάθεια δικαιολόγησης και καταμερισμού έστω και μικρού μέρος της ευθύνης στο θύμα. Θύμα βιασμού μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε, όμως τα παιδιά και οι γυναίκες έχουν υποστεί τους περισσότερους βιασμούς.
Οι αιτίες πιστεύω ότι είναι πάρα πολλές. Θα μιλήσω -λόγω χώρου- για μερικές μόνο από αυτές χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλες εξίσου σπουδαίες.
Είναι γεγονός ότι το Κοινωνικό Περιβάλλον παίζει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, επομένως είναι αρκετά υπεύθυνο για ότι κάνουμε. Βέβαια δεν είναι απόλυτο αφού σε παρόμοια βιώματα άνθρωποι αντιδρούν εντελώς διαφορετικά, αλλά έχει σίγουρα σχέση.
Κάθε βιασμός κρύβει μέσα του φασισμό. Δείχνει μια υποσυνείδητη υποτίμηση προς το συνάνθρωπο, ιδιαίτερα τον αδύναμο, αυτόν που δεν μπορεί να αντισταθεί αποτελεσματικά.
Η νοοτροπία αυτή καλλιεργείται συστηματικά. Όταν υποτιμούμε τον συνάνθρωπο και τον βλέπουμε ως αντίπαλο, ως εχθρό. Όταν υπάρχει ανταγωνισμός όπου τα πάντα επιτρέπονται. Όταν μέσα στην Πατριαρχική Κοινωνία ο άντρας είναι ο κυνηγός, άρα σύμφωνα με αυτή την αντίληψη η γυναίκα μάλλον το θήραμα.
Τι μηνύματα άραγε δεχόμαστε; Μέσα στην Οικογένεια θεωρείται αναγκαία κάποιες φορές η βία. Ο μπαμπάς κι η μαμά - συνήθως όμως ο μπαμπάς (καθόλου τυχαίο)- μπορεί να δείρει το άτακτο παιδί. Αυτό δεν είναι βία; Είναι «δικαιολογημένη»! Μάλιστα! Ο φόβος λοιπόν κι όχι ο σεβασμός...
Η καταστολή και όχι η λογική... «Λαμπρά» παραδείγματα για να διαιωνίσουμε την υποταγή.
Υποταγή: Η μαγική λέξη. Τι κάνει το κτήνος που βιάζει; Υποτάσσει τον άνθρωπο στη θέλησή του στη συγκεκριμένη περίπτωση τις σεξουαλικές του ορέξεις. Μόνο στην Οικογένεια καλλιεργείται η υποταγή; Όχι δυστυχώς. Στο Σχολείο, το Στρατό, τη Δουλειά. Παντού πρέπει να υποτασσόμαστε, να σκύβουμε το κεφάλι, να υπομένουμε τη μοίρα του αδύνατου. Κι αν τυχόν Αντισταθούμε, αν τυχόν βγάλουμε νύχια και σκίσουμε τα μούτρα του καθάρματος, είμαστε εμείς οι κακοί! Προκαλέσαμε με τη στάση μας.
Όχι ο βιασμός δεν είναι μόνο σεξουαλικός... Υπάρχει σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Βίαιοι επιβήτορες αυτοί που αντί για ζωή μας αναγκάζουν σε μια άθλια επιβίωση, μας στερούν το χαμόγελο, μας κλέβουν τα όνειρα.
Και μιας και αναφερθήκαμε στην σεξουαλική βία, ας δούμε ένα μέρος από συνέντευξη της Τζοάνας Μπερκ, καθηγήτριας Ιστορίας στο Κολέγιο Birckbeck
Οι βιαστές μαθαίνουν να δρουν ως τέτοιοι εντός συγκεκριμένων ιστορικών κοινοτήτων.
Γι’ αυτό και κάθε προσπάθεια για τη μείωση της σεξουαλικής βίας απαιτεί την πολιτική και ιδεολογική συμβολή κάθε πολίτη.
Υπάρχει μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στον καπιταλισμό (ειδικά όπως τον βιώνουμε τα τελευταία χρόνια), την ανισότητα και τη βία, της σεξουαλικής συμπεριλαμβανομένης.
Οι βιαστές δεν γεννιούνται - γίνονται. Και αν αυτό το καταλάβουμε, θα αρχίσει η αντίστροφη πορεία ίασης του φαινομένου.
Σε μια Κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης, Αμοιβαίου Σεβασμού τα φαινόμενα αυτά θα περιοριστούν πολύ. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο…
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2017/05/blog-post_33.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου