Γράφει ο Παπαδομανωλάκης Παναγιώτης
Από την 20η Σεπτέμβρη ένας άνεμος περισυλλογής πνέει στις οργανώσεις της αριστεράς, τα κινήματα και τις πλατείες. Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε πως το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών και η επικράτηση του μνημονιακού πλέον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί το κίνημα σε μια στρατηγική ήττα, από την για να ανατάξει θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από αυτό που δώσαμε το προηγούμενο διάστημα. Στην πραγματικότητα βρεθήκαμε ξανά 5 χρόνια πίσω, πριν το καλοκαίρι του του 2011, αλλά πιο κουρασμένοι και απογοητευμένοι. Το γεγονός αυτό κάνει συχνά τις απαραίτητες αναλύσεις και αποτιμήσεις τις ήττας μας, να μετατρέπονται σε επικήδειο της Ελλάδας και του λαού της.
Είναι λογικό η επικρατούσα ατμόσφαιρα κοινωνικής κατάθλιψης ενός λαού που κινδυνεύει να συνηθίσει το μνημόνιο, να επηρεάζει τον καθένα μας πάρα τη “πρωτοπορία” μας. Και φυσιολογικό, γιατί αν περιφερόμασταν ως σίγουροι προφήτες της “Δευτέρας Παρουσίας”(πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι), τότε αυτή η “πρωτοπορία” μας θα κινδύνευε να αποξενωθεί σαν μια παραθρησκευτική σέχτα με μηδενική κοινωνική γείωση. Απολογισμός χρειάζεται, όταν μάλιστα εμπεριέχει και την αυτοκριτική είναι παρακάνω από αναγκαίος. Πέρα όμως από τις οργανώσεις μας, τα κινήματα και τις πλατείες της γειτονιάς μας υπάρχει μπροστά μας μια μνημονιακή λαίλαπα που πρέπει να αναχαιτιστεί πριν αναχαιτίσει την κοινωνία. Χρειάζεται παράλληλα με τους απολογισμούς της ήττας μας, να ενισχυθεί ο αγώνας απέναντι στη νέα μνημονιακή τάξη πραγμάτων που διαμορφώθηκε μετά τις κατοχικές εκλογές που επέβαλαν οι δανειστές-αποικιοκράτες και η υποταγμένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η ανοχή στον ΣΥΡΙΖΑ που εκδηλώθηκε με μορφή ψήφου παρά την κωλοτούμπα του, είναι προσωρινή και θα αρχίσει να εξαντλείται όσο αποδεικνύεται ότι αυτά τα golden boys της αριστεράς που απέμειναν στο κόμμα αυτό δεν έχουν ούτε καν εκείνο το ηθικό πλεονέκτημα που προεκλογικά λάνσαραν στο εκλογικό σώμα. Όταν αυτοί που τους ψήφισαν πάρουν χαμπάρι, πως οι παραπάνω καιροσκόποι του παλαιού διεφθαρμένου ΣΥΝ τους εξαπάτησαν για μια ακόμη φορά με τα ανύπαρκτα παράλληλα προγράμματα τους και θα τους πάρει με τις πέτρες, πρέπει να είμαστε εκεί. Πρέπει το λαϊκό κίνημα, οι πλατείες και οι αντιμνημονιακοί πολίτες να είναι παρόντες να σταματήσουν το ξεπούλημα της πατρίδας που έρχεται. Να γεννηθούν μέτωπα αντίστασης παντού, σε γειτονιές και χώρους δουλειάς.
Για αυτό σου λέω σύντροφε, δεν είναι καιρός για κλάψα…
http://www.plateiaradio.gr/%CE%BA%CF%8C%CF%88%CE%B5-%CF%80%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%BB%CE%AC%CF%88%CE%B1-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου