Ωραιοποιούν την κατάσταση στην Τουρκία

ΘΟΔΩΡΗΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ*

Πριν από λίγες ημέρες χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στον έναν από τους οκτώ τούρκους στρατιωτικούς, που είχαν προσγειωθεί με ελικόπτερο στην Αλεξανδρούπολη μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία. Ευθύς, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να ανακοινώσει ότι κανένας από τους συμμετέχοντες στο πραξικόπημα δεν είναι ευπρόσδεκτος στην Ελλάδα και ότι θα ασκήσει αίτηση ακύρωσης της απόφασης της χορήγησης πολιτικού ασύλου, σε μια προσπάθεια αφενός να συνδέσει τον αιτούντα και δικαιωμένο με την απόφαση τούρκο στρατιωτικό με το αποτυχημένο πραξικόπημα και, αφετέρου, να προκαταλάβει την απόφαση του δικαστηρίου.

Η προσβολή της απόφασης χορήγησης πολιτικού ασύλου ενώπιον του δικαστηρίου είναι μεν νόμιμη αλλά εγείρει πολλά ερωτηματικά τόσο για τη βιασύνη όσο και για την άσκηση αυτού του δικαιώματος. Βέβαια, εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον, οι προσπάθειες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης είναι ο περιορισμός της χορήγησης πολιτικού ασύλου.

Αποκορύφωμα σε αυτή τη διαδικασία αποτελεί η συντόμευση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου ειδικά με την «Κοινή Δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας» για την επαναπροώθηση των εισερχομένων μεταναστών και προσφύγων (κυρίως από Συρία μετά το ξέσπασμα του πολέμου) στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Το αντικειμενικό κριτήριο για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου δεν είναι βέβαια οι πολιτικές πεποιθήσεις του εκάστοτε αιτούντα αλλά εάν τίθεται σε διακινδύνευση η σωματική ακεραιότητα, η ζωή και η αξιοπρέπεια του πρόσφυγα και εάν θα τύχει δίκαιης δίκης με την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του.
Εν προκειμένω, και ο Άρειος Πάγος αποφάσισε πως οι οκτώ στρατιωτικοί δεν θα τύχουν δίκαιης δίκης στην Τουρκία και γι’ αυτό κατέληξε σε απόφαση για την μη έκδοσή τους. Επίσης, και η επιτροπή χορήγησης πολιτικού ασύλου έκρινε ότι οι οκτώ στρατιωτικοί δεν θα τύχουν δίκαιης δίκης αλλά και ότι από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο συγκεκριμένος στρατιωτικός έλαβε μέρος στο αποτυχημένο πραξικόπημα.

Το κριτήριο αυτό βέβαια ισχύει και πρέπει να ισχύει και για όλους τους τούρκους και κούρδους αγωνιστές, όπως οι εννιά που συνελήφθησαν λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, που αγωνίζονται για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σε αυτούς που η Τουρκία χαρακτηρίζει (και προ της απόπειρας πραξικοπήματος) ως τρομοκράτες και που η Αντιτρομοκρατική συκοφαντεί, με δήθεν σενάρια περί «σχεδίου απόπειρας δολοφονίας του Ερντογάν», συλλαμβάνει και φυλακίζει.

Η Τουρκία έχει κριθεί από πολλές αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων ότι δεν είναι χώρα ασφαλής και ότι δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρόλα αυτά, η ΕΕ, προσπαθώντας να σταματήσει τις ροές προσφύγων κυρίως από τη Συρία και να υλοποιήσει την ως άνω Κοινή Δήλωση – «συμφωνία» και παρά τις κατά καιρούς κόντρες της Γερμανίας ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών με την Τουρκία, επιδιώκει μία ωραιοποίηση της κατάστασης στην Τουρκία, παρότι αυτή έχει χειροτερέψει μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος και την προσπάθεια εδραίωσης του Ερντογάν στην εξουσία.

Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται στην ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αν θα χορηγήσει πολιτικό άσυλο και σε ποιους, αλλά εάν η Τουρκία έχει δημοκρατία και σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και εάν είναι ασφαλής χώρα για κάποιον διαφωνούντα με την κυβέρνηση ώστε να έχει δίκαιη δίκη.

*Μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

http://prin.gr/?p=18424