ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ, αλλά και επιλεκτική μνήμη από την Washington Post (WP)...

Βασίλης Μακρίδης

► Ομολογία αποτυχίας των λεγόμενων «προγραμμάτων διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας κάνει η Washington Post (WP) σε άρθρο της που αναφέρεται στην Ελλάδα και στην δήθεν «έξοδο» της χώρας μας από τα μνημόνια.



► Η συγκεκριμένη εφημερίδα, που αποτελεί μία από τις «ναυαρχίδες» του νεοσυντηρητισμού στις ΗΠΑ, ρίχνει, βεβαίως, τις κύριες ευθύνες στους λεγόμενους «Ευρωπαίους εταίρους» της χώρας μας, λησμονώντας να αναφέρει τον καθοριστικό ρόλο που έχει παίξει τα τελευταία 8 χρόνια το -πλήρως ελεγχόμενο από το αμερικανικό κατεστημένο- ΔΝΤ. Ωστόσο κάνει και κάποιες σωστές διαπιστώσεις, όπως ότι το ελληνικό χρέος είναι υπέρογκο (άρα μη βιώσιμο) και ότι με την τελματώδη κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικονομία, αργά ή γρήγορα θα ξαναχρειαστεί «βοήθεια έξωθεν», δηλαδή εξωτερικό δανεισμό που θα συνοδεύεται από πρόσθετα μέτρα (άρα, μνημόνια στο διηνεκές).

► Ωστόσο, στην προσπάθειά της να καταδείξει τα χάλια της ελληνικής οικονομίας, η WP υποπίπτει σε άλλο ένα foul, ακόμη πιο «αντιαθλητικό», για να χρησιμοποιήσουμε έναν όρο από τα ομαδικά σπορ...

► Η αμερικανική εφημερίδα αναφέρει συγκεκριμένα: «(...) υπάρχουν μόλις τέσσερις χώρες που έχουν βιώσει μεγαλύτερη ύφεση από την ελληνική, τα τελευταία 10 χρόνια: Η Λιβύη, η Υεμένη, η Βενεζουέλα και η Ισημερινή Γουινέα. Μάλιστα, οι δύο πρώτες ήρθαν αντιμέτωπες με τη φρίκη του εμφυλίου πολέμου και του αλληλοσπαραγμού, ενώ οι άλλες δύο, πετρελαιοπαραγωγές δικτατορίες με ανίκανες και διεφθαρμένες ηγεσίες, έχουν συμβάλει στην επιδείνωση της πετρελαϊκής κρίσης (...)».

► Εδώ το foul δεν αφορά στη χώρα μας, αλλά στις τέσσερις χώρες στις οποίες γίνεται αναφορά και στην πλήρη αποσιώπηση των πελώριων ευθυνών των ΗΠΑ και του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου τους στη διαμόρφωση της κατάστασης σε αυτές.

► Στην περίπτωση των δύο πρώτων χωρών (Λιβύη και Υεμένη), η εμπλοκή των ΗΠΑ και η δημιουργία των συνθηκών για την εμφύλια σύγκρουση ήταν είτε άμεση (Λιβύη), είτε έμμεση (Υεμένη, με τη στήριξη της Σαουδικής Αραβίας, η οποία έχει ρημάξει κυριολεκτικά τη δύστυχη γείτονά της με συνεχείς βομβαρδισμούς και δολοφονίες αμάχων). Στην περίπτωση των δύο άλλων (Βενεζουέλα και Ισ. Γουινέα), προφανώς και έχουμε δύο κυβερνήσεις «άβολες» για το αμερικανικό κατεστημένο, οι οποίες βαφτίζονται με το ζόρι «δικτατορίες». Ειδικά στην περίπτωση της Βενεζουέλας γνωρίζουμε πολύ καλά την ωμή εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα στη δημιουργία αποσταθεροποίησης εντός της χώρας και την προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας με κάθε (συνήθως αθέμιτο) τρόπο. Μόνο η δημοφιλία και η ισχυρή λαϊκή βάση της μπολιβαριανής κυβέρνησης έχει αποτρέψει μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο.

► Επιπλέον, οι δύο αυτές χώρες «φορτώνονται» από την WP και ένα αμάρτημα που ουδέποτε διέπραξαν, δηλαδή την χειροτέρευση της πετρελαϊκής κρίσης με την απότομη πτώση της τιμής του «μαύρου χρυσού» τα προηγούμενα χρόνια!!! Και ενώ γνωρίζουν κι οι πέτρες, ότι την πετρελαϊκή κρίση δημιούργησαν οι -μέχρι πρότινος- εκλεκτοί των ΗΠΑ τζιχαντιστές του ISIS, με την υφαρπαγή (κυρίως) του ιρακινού πετρελαίου και την πώλησή του σε τιμές κάτω του κόστους, με διαμεταφορέα προς τις χώρες της Δύσης την (ευρισκόμενη σήμερα σε κρίση με τις ΗΠΑ) Τουρκία...

► Τα «ξεχνάει» αυτά επιμελώς η αμερικανική εφημερίδα. Καλό είναι, όμως, να τα θυμόμαστε εμείς και, αν είναι δυνατό, να τα θυμίζουμε όποτε μπορούμε στους... «Αμερικανούς συμμάχους»... Μαζί, βεβαίως, με τις δικές τους, ξεχωριστές και τεράστιες ευθύνες για το οικονομικό και κοινωνικό χάλι που παρουσιάζει η χώρα μας εδώ και 8 (και κάτι) χρόνια...
  

η σφηκα

http://gregordergrieche.blogspot.com/2018/08/washington-post-wp.html#more