Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Γαλλία και Βρετανία φρενάρουν την αύξηση του προϋπολογισμού του ΝΑΤΟ λόγω της γερμανοφοβίας τους

«Αυτός ήταν ο γερμανικός συμβιβασμός που απαιτούνταν για να υπογράψουν όλοι οι 28 συμμάχοι τη δήλωση. Διαφορετικά, μόνο 10-12 σύμμαχοι ήταν διατεθειμένοι να διατηρηθεί η αναφορά στην λέξη [δέσμευση]». (via AFP)
Παρά τις κρίσεις σε θέματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, ένα από τα περισσότερα δύσκολα θέματα συζήτησης του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής το διήμερο 4-5 Σεπτεμβρίου στην Ουαλία ήταν σκόπιμα και το τελευταίο στην ημερήσια διάταξή της: πώς να αυξηθούν οι εθνικές αμυντικές δαπάνες. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η φόρμουλα που συμφωνήθηκε ήταν ένα μισογεμάτο/μισοάδειο ποτήρι: μια μη δεσμευτική υπόσχεση από τους συμμάχους με «στόχο» να εκπληρώσουν τις συνιστώμενες κατευθυντήριες γραμμές του ΝΑΤΟ από 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) - σε μια δεκαετία.


Οι ηγέτες της Συμμαχίας χαιρέτισαν το αποτέλεσμα, με τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Ντέιβιντ Κάμερον να λέει ότι πρόκειται για «ένα ισχυρό μήνυμα» για τη δέσμευση του ΝΑΤΟ να αυξήσει τις αμυντικές δυνατότητές του, ενώ ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν δήλωσε ότι θα «ενισχύσει περαιτέρω τους διατλαντικούς δεσμούς και θα εξασφαλίσει μια πιο δίκαιη και ισορροπημένη κατανομή των βαρών στην Ευρώπη και πέρα από τον Ατλαντικό».
Εάν η νέα συμφωνία θα εξισορροπήσει τη μονόπλευρη εξάρτηση του ΝΑΤΟ από τις στρατιωτικές δυνατότητες των ΗΠΑ - η Αμερική αντιπροσωπεύει το 75% των προηγμένων όπλων του ΝΑΤΟ, των επικοινωνιών, και των στρατηγικών μεταφορών - μένει να δούμε. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: ό, τι οι φιλόδοξες διατυπώσεις πολλών μελών του ΝΑΤΟ πριν από την συνάντηση της Ουαλίας ήταν με το τέλος της εκδήλωσης λιγότερο φιλόδοξες. Πράγματι, οι αρχικές ελπίδες από μια βασική ομάδα των συμμάχων για να εισαγάγουν τη λέξη «δέσμευση» για τις αμυντικές δαπάνες, διαψεύσθηκαν.
Οι σύμμαχοι έπρεπε να υποβαθμίσουν τη φρασεολογία από «δέσμευση» για δαπάνες στην υπόσχεση της υπεράσπισης των «επενδύσεων», το οποίο φυσικά είναι λιγότερο δεσμευτικές, σύμφωνα με τον Γιάν Τεχάου, επικεφαλής του γραφείου Carnegie στις Βρυξέλλες. «Αυτός ήταν ο γερμανικός συμβιβασμός που απαιτούνταν για να υπογράψουν όλοι οι 28 συμμάχοι τη δήλωση. Διαφορετικά, μόνο 10-12 σύμμαχοι ήταν διατεθειμένοι να διατηρηθεί η αναφορά στην λέξη [δέσμευση]».
Πιεζόμενος για να επιβεβαιώσει αν η διπλωματική γλώσσα ήταν μια σημαντική αποδυνάμωση της υποχρέωσης των συμμάχων να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες, ο Ράσμουσεν έδωσε μια διφορούμενη απάντηση. «Είναι μια υπόσχεση για επενδύσεις στον αμυντικό τομέα. Οι άνθρωποι συχνά δεν εμπιστεύονται τις πολιτικές υποσχέσεις, αλλά εξακολουθεί να είναι η πρώτη φορά που οι [συμμαχικοί ηγέτες] έχουν κάνει μια τέτοια δήλωση. Και ο τρόπος που υποστήριξαν το θέμα άφησε μια πολύ σαφή εντύπωση ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι βρισκόμαστε σε μια δραματική αλλαγή στο περιβάλλον ασφαλείας. Αυτό είναι που θα είναι η κινητήρια δύναμη [για περισσότερες δαπάνες]».
Ο Τεχάου συμφωνεί ότι ο στόχος του 2% σε μια δεκαετία είναι λογικός, διότι δεν θα ήταν ρεαλιστικό να περιμένουμε για να επιτευχθεί αυτό στο άμεσο μέλλον από οποιονδήποτε σύμμαχο. Ωστόσο, ο ίδιος πρόσθεσε ότι «δεν θα δείτε όλους τους 28 συμμάχους να φθάνουν εκεί, ακόμα και μετά από 10 χρόνια. Κοιτάξτε τη Γερμανία. Αν ήταν να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες στο 2% του ΑΕΠ, ο προϋπολογισμός της θα αυξηθεί από το σημερινό μέγεθος των 33 δισεκατομμυρίων ευρώ [42,5 δις δολάρια] σε πάνω από 50 δισεκατομμύρια ευρώ, καθιστώντας την ως την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη. Η Γερμανία δεν το θέλει αυτό, και σίγουρα η Γαλλία ή η Βρετανία δεν θα το θέλουν επίσης».
Ένας αριθμός των συμμάχων εμποδίζεται από διάφορους παράγοντες που αντιστρατεύονται τη αύξηση των αμυντικών δαπανών. Πολλοί από τους μικρότερους συμμάχους έχουν μικρή ή και καθόλου αμυντική βιομηχανία και συνεπώς δεν έχουν κίνητρα για να επενδύσουν, όπως όλα τους τα χρήματα πρέπει να πάνε σε έναν ξένο προμηθευτή, ενώ άλλα μέλη της Συμμαχίας, όπως η Δανία, είναι εγκλωβισμένες από προηγούμενες συμφωνίες. Η Κοπεγχάγη εμποδίζεται από μια συμφωνία του κυβερνητικού συνασπισμού που παγώνει τις αμυντικές δαπάνες στο 1,4% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος μέχρι το 2017, και το οποίο στη συνέχεια μειώνεται στο 1,2% του ΑΕΠ.http://www.fox2magazine.net/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7/9214-%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%92%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%86%CF%81%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%8D%CE%BE%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8B%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9D%CE%91%CE%A4%CE%9F-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CF%89-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82.html

http://diktiospartakos.blogspot.gr/2014/09/blog-post_283.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου