Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Το κότερο και τα σκουπίδια

σκουπίδια σε κότερο
1. Αφού πιστεύουν ότι περιποιούνται τόση μεγάλη υπηρεσία στην πατρίδα, αγωνιζόμενοι για τη σωτηρία της.
2. Αφού δηλώνουν ότι όσα κάνουν για να τη σώσουν θα έπρεπε να έχουν γίνει από καιρό, και τα πιστεύουν.
3. Αφού έτσι κι αλλιώς είναι πρόθυμοι κι έτοιμοι να ξεπουλήσουν τα πάντα –ό,τι απέμεινε, ό,τι δεν έχουν ξεπουλήσει ακόμα, μέχρι και το νερό.
4. Αφού έχουν τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και την ελεύθερη αγορά, που την έχουν κάνει εικόνισμα.
Αφού, αφού, αφού… γιατί, λοιπόν, δεν βγάζουν και τους εαυτούς τους στο σφυρί να δουν και οι ίδιοι πόσα απίδια πιάνει ο σάκος; Να προσθέσουν στο σακί και μια ταμπέλα που να λέει ότι δεν είναι μόνο το γουρούνι που παίρνει ο αγοραστής, αλλά μαζί του και αυτήν την ίδια την αποστολή της σωτηρίας.
Και να δούμε τότε πόσα θα πιάσουν οι μάγκες. Να δούμε πόσα θα δώσουν για τα μούτρα τους οι Καταριανοί, οι Κινέζοι, οι Αμερικανοί, και τα funds που δεν τους εμπιστεύονται ούτε για τσιγάρα. Και να δούμε τότε ποιους τελικά θα κρατήσει η ελεύθερη αγορά από τον κόσμο που με αμίμητη αναίδεια βρίζουν, συκοφαντούν και πετάνε στο δρόμο, και ποιους πρώτους θα πετάξει ως άχρηστους στα κοντινότερα σκουπίδια.
Αλλά αυτό δεν γίνεται· δεν γίνεται να πουλήσουν την «ιερή απόστολή τους», όχι επειδή τάχαμου είναι τούτο μια σοφιστία, ή επειδή υπάρχουν νομικά κωλύματα –αν θέλουν τα ξεπερνάνε όλα, μα όλα αυτά τα τέτοια στο πι και φι –άλλωστε το έχουν αποδείξει σε πλήθος άλλων περιπτώσεων· αν χρειασθεί τα κάνουν και μάθημα σε Πανεπιστήμιο. Άλλος είναι ο λόγος. Δεν γίνεται διότι απλούστατα έχει γίνει ήδη. Και η ελεύθερη αγορά τους αγόρασε μόνον και μόνον έπειδή κρατάνε τα κλειδιά του μαγαζιού, και τους έχει προσώρας κάποιαν ανάγκη. Φτάσανε να κλαίγονται από αφεντικό σε αφεντικό για να κρατηθούν στην καρέκλα.
Κάτσε όμως να μην τόχουν το μαγαζί, κάτσε να μην κάνουν εκείνοι το κουμάντο, να δεις για πότε τα γυρίζουν όλα τούμπα και αρχίζουν να εξυμνούν την κοινωνική πρόνοια και την ανάγκη να υπάρχει κράτος που νοιάζεται για τους αδύναμους. Τότε να δεις για πότε ανακαλύπτουν και πάλι ότι η ελεύθερη αγορά είναι απάνθρωπη. Τότε να δεις για πότε ρεύμα και νερό γίνονται πάλι φώς αληθινό και του Θεού νεράκι. Τότε να δεις για πότε εγκαταλείπουν το υφάκι. Τότε, που θα είναι πια από όλους οι πιο άχρηστοι, ανίκανοι για το οτιδήποτε.
Τότε, που θα καταλάβουν στο πετσί τους τι σημαίνει νάχει το σακί μεγαλύτερη αξία από το γουρούνι.
Τι κι αν έχουν κάνει τις καβάντζες τους… Τι κι αν τολμάνε να μιλάνε μέχρι για τα στρώματα των άλλων ανθρώπων… Πάντα θα υπάρχει και γι αυτούς ένας κουρέας, να τους αναλάβει.
Ακούς εκεί! Κάνει, λέει, ο Μεϊμαράκης διακοπές με κότερο… Δεν έχει ο άλλος γάλα να ταΐσει το παιδί του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου