ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΥΓΗ": "ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΕΣΚΑΜΜΕΝΑ σ. Π.ΛΑΦΑΖΑΝΗ" KAI MIA AΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜ.ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
«Αντάρτικο» της «Αριστερής Πλατφόρμας» και μάλιστα προσωπικά του Παναγιώτη Λαφαζάνη, προφανώς σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, ανακάλυψε με μεγάλη ευκολία ο Π. Γαλιατσάτος μέσα από τις στήλες της ναυαρχίδας του νεοφιλελεύθερου αστικούκατεστημένου, της «Καθημερινής» (Σάββατο 27/7).
Ο δημοσιογράφος έφτασε μάλιστα στο σημείο να αποδίδει στονΠαν. Λαφαζάνη ότι έθεσε υπό αίρεση τους συσχετισμούς του Συνεδρίου εξαιτίας της αποστροφής του τελευταίου ότι οι θέσεις της «Αριστερής Πλατφόρμας», ίσως, είναι πλειοψηφικές στον πιο δραστήριο και ενεργό κόσμο του κόμματος και αυτά την ίδια ώρα που ο Παναγ. Λαφαζάνης στην ομιλία του στην εκδήλωση τόνισε με έμφαση ότι σέβεται απολύτως τις πλειοψηφίες του Συνεδρίου και τις τελικές αποφάσεις τους, παρά τις δικές του αντιρρήσεις.
Στον αντίποδα του κειμένου της «Καθημερινής» του Σαββάτου (27/7) κινείται την ίδια μέρα σχόλιο του «902.gr» για την εκδήλωση της «Αριστερής Πλατφόρμας». Ο 902.gr δεν βλέπει στην εκδήλωση της Αριστερής Πλατφόρμας «αντάρτικο» αλλά «καυγά για το πάπλωμα του ΣΥΡΙΖΑ ως διαχειριστή τηςαστικής εξουσίας» (!), ενώ ειρωνεύεται τη δημοκρατία στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπαραθέτοντας, ίσως, την εικόνα των «σιδερένιων» ομοφωνιών στα Συνέδρια του ΚΚΕ.Ο δημοσιογράφος έφτασε μάλιστα στο σημείο να αποδίδει στονΠαν. Λαφαζάνη ότι έθεσε υπό αίρεση τους συσχετισμούς του Συνεδρίου εξαιτίας της αποστροφής του τελευταίου ότι οι θέσεις της «Αριστερής Πλατφόρμας», ίσως, είναι πλειοψηφικές στον πιο δραστήριο και ενεργό κόσμο του κόμματος και αυτά την ίδια ώρα που ο Παναγ. Λαφαζάνης στην ομιλία του στην εκδήλωση τόνισε με έμφαση ότι σέβεται απολύτως τις πλειοψηφίες του Συνεδρίου και τις τελικές αποφάσεις τους, παρά τις δικές του αντιρρήσεις.
Από το «αντάρτικο» της «Καθημερινής» έως τον «καυγά για το πάπλωμα» του «902» η διαφορά ίσως να μην είναι τόσο μεγάλη όσο με την πρώτη ματιά φαίνεται. Μπορεί και οι δύο κακέκτυπες εκτιμήσειςνα αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και από την «Καθημερινή» μπορεί να μην περιμέναμε κάτι το διαφορετικό αλλά ο «902» δεν έπρεπε να επιχειρήσει μια πιο σύνθετη και δημιουργικήπροσέγγιση;
ΑΝΡΕΑΣ ΜΠΕΛΟΣ
Η Iskra, προς πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών της, παραθέτει στη συνέχεια αυτούσια τόσο το άρθρο του Π. Γαλατσιάτου από την «Καθημερινή» όσο και το ανώνυμο σχόλιο του 902.gr.
«ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ» ΑΠΟ ΛΑΦΑΖΑΝΗ
Του ΠΑΝΑΓΗ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ
Ενοχλημένη είναι η Κουμουνδούρου από μια αποστροφή του κ. Π. Λαφαζάνη την Πέμπτη, σε εκδήλωση της «Αριστερής Πλατφόρμας», ότι οι θέσεις της είναι πλειοψηφία στις ενεργές δυνάμεις του κόμματος. Όπως είναι γνωστό, οι απόψεις αυτές απερρίφθησαν με ευρεία πλειοψηφία στο Συνέδριο.
Ο κ. Λαφαζάνης αναφερόμενος, δε, στις προτάσεις που κατέθεσε η «Πλατφόρμα», και στις ψηφοφορίες που έγιναν, είπε ότι «οι προτάσεις μας ήταν πλειοψηφικές στον δραστήριο και ενεργό κόσμο του κόμματος που πήρε μέρος στις συνελεύσεις και συζητήσεις του κόμματος». Στην πραγματικότητα, με την παρέμβασή του έθεσε υπό αίρεση τους συσχετισμούς που διαμορφώθηκαν στο Συνέδριο. Η «εικόνα που μεταφέρθηκε από τα ΜΜΕ δεν ήταν η πραγματική εικόνα», υποστήριξε ο επικεφαλής της «Αριστερής Πλατφόρμας» που πρόσθεσε επίσης ότι υπήρξε το φαινόμενο να υπάρχουν μέλη, που έρχονται μόνο για να ψηφίσουν και δεν εμφανίζονται στις τοπικές οργανώσεις, ούτε συμμετέχουν πουθενά.
Στελέχη της πλειοψηφίας επισημαίνουν ότι, με αυτόν τον τρόπο, ο κ. Λαφαζάνης και η «Αριστερή Πλατφόρμα» επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τη διαφοροποίησή τους από τις επίσημες θέσεις του κόμματος, στις οποίες άλλωστε ξεκαθάρισαν ότι θα επιμείνουν στο μέλλον: όπως είπε ο κ. Λαφαζάνης, «αυτές οι απόψεις είναι το μέλλον και θα επιμείνουμε σε αυτές». Ζήτησε μάλιστα να προωθηθεί τάχιστα «μια πιο συνεκτική εναλλακτική προγραμματική λύση, με πρώτο στοιχείο τη σύγκρουση με την Ευρωζώνη».
Πέραν αυτών, πάντως, υπήρξε και η επισήμανση, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό χωλαίνει στη δράση για την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων», κάτι το οποίο στελέχη της πλειοψηφίας ερμήνευαν ως υπενθύμιση προς την ηγεσία ότι η «Αριστερή Πλατφόρμα» ελέγχει τη συνδικαλιστική πτέρυγα του κόμματος. Αυτό αποτελεί μια σημαντική αφετηρία εν όψει του καυτού κοινωνικού φθινοπώρου που περιμένει το κόμμα. Στο ίδιο θέμα, άλλωστε, αναφέρθηκε και ο Αντ. Νταβανέλλος, ο οποίος ζήτησε να εμποδιστούν στην πράξη τα σχέδια της κυβέρνησης από το φθινόπωρο, προβλέποντας μάλιστα «συνθήκες ακραίας πόλωσης». Σε ό,τι αφορά τις δράσεις που πρέπει να αναλάβει το κόμμα, ο κ. Νταβανέλλος υποστήριξε ότι «πρέπει να μπούμε σε έναν προγραμματισμό και προετοιμασία, που με επίκεντρο τα σχολεία και τα νοσοκομεία, να περιλαμβάνει καταλήψεις, να περιλαμβάνει λαϊκές συνελεύσεις, συμμαχίες στην αριστερά και να δείξει στον κόσμο ότι δεσμευόμαστε να εξαπολύσουμε ένα τέτοιο κίνημα, δεν το φοβόμαστε».
ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ «ΣΧΕΔΙΟΥ Β»
Αξίζει να σημειωθεί πως στην εκδήλωση είχαν προσκληθεί στελέχη του «Σχεδίου Β» του κ. Αλαβάνου. Μάλιστα, σε σχέση με τις κοινωνικές συγκρούσεις που αναμένονται τον Σεπτέμβριο, η ιστοσελίδα της «Πλατφόρμας» iskra.gr αναδημοσίευσε κείμενο στελέχους του «Σχέδιου Β» που ζητεί «η ΟΛΜΕ να γίνει η νέα ΕΦΕΕ ενός σύγχρονου ξεσηκωμού» και υποστηρίζει ότι «ο στόχος πρέπει να είναι να μην ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη».
Πηγή: Καθημερινή, 27/7/2013
ΕΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ... ΠΑΠΛΩΜΑ
ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ 902.gr
Είναι μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ...
Αφού πραγματοποίησαν ένα Συνέδριο ορισμό του διαδρομισμού, της λιστομαχίας και της σταυρομαχίας...
Αφού διατύπωσαν απίστευτες καταγγελίες για το πώς μεθοδεύτηκε η σύνθεση του σώματός του και το αποτέλεσμά του...
...όλοι μαζί άρχισαν να μας ζαλίζουν το κεφάλι για τη δημοκρατία που υποτίθεται ότι νίκησε στο Συνέδριο, για την ενότητα που υποτίθεται ότι επιβεβαιώθηκε και πάει λέγοντας.
Στο μόνο σημείο που λένε την αλήθεια άπαντες είναι όταν δηλώνουν αποφασισμένοι να παλέψουν για κυβέρνηση της αριστεράς. Πλειοψηφία και μειοψηφία ερίζουν ακριβώς για το ποιος είναι ο συντομότερος δρόμος προς το Μαξίμου, με τη μειοψηφία να προειδοποιεί την πλειοψηφία ότι έτσι όπως το πάει δεν θα μπορεί για πολύ ακόμα να κοροϊδεύει το λαό, να τον χειραγωγεί και να τον ενσωματώνει τελικά στο σύστημα. Αυτό κατά τη γνώμη της χρειάζεται πιο ριζοσπαστική φρασεολογία.
Την Παρασκευή μάλιστα, δύο βδομάδες μετά το Συνέδριο, η «Αριστερή Πλατφόρμα» διοργάνωσε εκδήλωση στην Αθήνα. Για να διαμηνύσει στην πλειοψηφία ότι το Συνέδριο θα ήταν πιο αποτελεσματικό στην παραπάνω κατεύθυνση αν υπήρχε άλλου είδους προετοιμασία, αν είχε δοθεί βάρος στην προγραμματική και πολιτική συζήτηση και πως τώρα πρέπει να επιμείνει στην ανάπτυξη και εμβάθυνση της κινηματικής δράσης του ΣΥΡΙΖΑ! Όπως μάλιστα σημειώθηκε, «η μάχη που έδωσε η Πλατφόρμα στο Συνέδριο δεν ήταν κατά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για το ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό λέμε κι εμείς. Και πιο συγκεκριμένα για τον ΣΥΡΙΖΑ διαχειριστή της αστικής εξουσίας. Ο καυγάς τους είναι απλώς για το πάπλωμα, κακέκτυπο του καυγά τους στην κεντρική πολιτική σκηνή με τον «ανταγωνιστή» τους για τη θέση.
Πηγή: 902.gr, 27/7/2012
Σάββατο 27 Ιουλίου 2013
...KAI ENA ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΥΓΗ" (30/7)
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι για τα όσα έγραψαν σε σχέση με την εκδήλωση της "Αριστερής Πλατφόρμας" και τα λεχθέντα εκεί από τον Παναγ. Λαφαζάνη , η "Καθημερινή" και ο "902", που ήταν μια μικρή σταχυολόγηση των πολλών πονημάτων των μέσων ενημέρωσης και ήρθε να προστεθεί και η "Αυγή" ,(30/7/13), δίνοντας μια άλλη διάσταση στη σχετική φιλολογία, με άρθρο του Γεράσιμου Μπετσιμέα υπό τον προσωπικό τίτλο: " Υπερβαίνετε τα εσκαμμένα σ. Π. Λαφαζάνη"!!!
Δεν θα σχολιάσω τα όσα γράφονται στις στήλες της "Αυγής" από τον Γεράσιμο Μπετσιμέα , άλλωστε σε διπλανές στήλες βρίσκεται αυτούσια η ομιλία αλλά και το "κλείσιμο" του Π. Λαφαζάνη στην εκδήλωση της "Αριστερής Πλατφόρμας", ώστε μπορεί ο/η καθένας/μία, που ενδιαφέρεται, να εκτιμήσει το ύφος , το γράμμα , το πνεύμα και την κατεύθυνση των λεγομένων του και να κάνει τις σχετικές διασταυρώσεις.
Νομίζω ότι οι αναγνώστες/τριες της Iskra σίγουρα θα βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα από το άρθρο της "Αυγής", το οποίο παρατίθεται ολόκληρο προς πληρέστερη ενημέρωση των αναγνωστών μας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΕΛΟΣ
ΥΓ: Θα ήθελα μόνο να τονίσω ότι η "Αριστερή Πλατφόρμα" διαμορφώθηκε λίγο αργά, μόλις στην προηγούμενη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, για να διεκδικεί και μάλιστα αποκλειστικά, τις δάφνες της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ!
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ:
ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΤΑ ΕΣΚΑΜΜΕΝΑ, σ. Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ*
Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΜΠΕΤΣΙΜΕΑ
Είναι γνωστή η ρήση του Θεμιστοκλή: "Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον". Με αυτή ο Αθηναίος ηγέτης απέδειξε πως ήταν αρκετά ευφυής για να μην εκτιμήσει την ιστορική νίκη του Μιλτιάδη στον Μαραθώνα. Ταυτόχρονα, απέδειξε πως η υπερβολική φιλοδοξία που τον χαρακτήριζε δεν τον εμπόδισε να φανεί μεγαλόψυχος και να αναγνωρίσει δημόσια και παλληκαρίσια τη μεγάλη νίκη του πολιτικού αντιπάλου του.
Αυτή η αναγνώριση λειτουργούσε ως κίνητρο για ακόμα πιο λαμπρές νίκες, ακόμα πιο λαμπρά κατορθώματα.
Δυστυχώς, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ η εκλογική νίκη και η πορεία από τη μάχη για πολιτική επιβίωση στα πρόθυρα της κυβερνητικής εξουσίας δεν αναγνωρίζεται από στελέχη, τα οποία δεν ήταν πολιτικοί αντίπαλοι, αλλά σύντροφοι και συναγωνιστές του Αλ. Τσίπρα, που ως πρόεδρος μιαςσυλλογικής ηγεσίας έβαλε την προσωπική του σφραγίδα σε αυτή τη νικηφόρα πορεία. Κάτι χειρότερο. Έγινε προσυνεδριακά και συνεχίζεται μετασυνεδριακά μια προσπάθεια να πιστωθεί αυτή η νίκη στην"Αριστερή Πλατφόρμα". Αλήθεια, μήπως κάποιοι πιστεύουν ότι τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αλλά και συνολικά ο κόσμος της Αριστεράς είναι λωτοφάγοι και ξεχνούν τόσο γρήγορα; Ας μην τρέφουν αυταπάτες. Ακόμα και οι πέτρες αυτού του τόπου ξέρουν ότι φτάσαμε στα πρόθυρα της κυβερνητικής εξουσίας με μια στρατηγική και πολιτική πρόταση που χαράχτηκε και προχώρησε παρά και ενάντια στις απόψεις της Α. Π., παρά και ενάντια στην πολιτική της πρακτικής να υπονομεύει τις συλλογικές αποφάσεις.
Άλλωστε ακόμα και σήμερα ο σ. Π.Λ. αντιμάχεται τις κεντρικές ιδέες και προτάσεις της νικηφόρας στρατηγικής. Έτσι χαρακτηρίζει "ολισθηρό έδαφος" την πρόταση για διάλογο, κοινή δράση και συνεργασία με όλες τις δυνάμεις «από τα αριστερά της Αριστεράς ώς τα αριστερά της Σοσιαλδημοκρατίας». Αν αυτή η θέση, που αποτελεί βασικό στοιχείο της πολιτικής στρατηγικής μας, ήταν ολισθηρό έδαφος, τότε πώς φτάσαμε στο 27%;
Υποστηρίζεται στα σοβαρά ότι φτάσαμε εδώ χάρη στην Αριστερή Πλατφόρμα! Εδώ έχουμε αναποδογύρισμα της πραγματικότητας για να εμφανισθεί το μαύρο άσπρο.
Με αυτή την επιδίωξη ωστόσο θα χρειαστεί μια στοιχειώδης αυτοσυγκράτηση ώστε να μην υπερβαίνει κανείς τα εσκαμμένα. Πολύ περισσότερο να μην έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση με το ήθος και το ύφος της Αριστεράς. Και φυσικά υπερβαίνει τα εσκαμμένα ο σ. Π.Λ. όταν με πολιτική αλαζονεία και κομπασμόυπογραμμίζει: «Μπορεί οι προτάσεις της Αριστερής Πλατφόρμας να απορρίφθηκαν από το συνέδριο, αλλά είναι πλειοψηφικές στον ενεργό κόσμο του κόμματος, που πήρε μέρος στις συνελεύσεις, είναι θέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας της Αριστεράς και της κοινωνίας!».
Οι προτάσεις όμως της Α.Π. και της Αριστεράς στα όρια του σ. Π. Λ. είχαν κατατεθεί στις εκλογές από τοΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η κοινωνία και φυσικά πρώτη η Αριστερά τις αξιολόγησε και πήραν τα ποσοστά που πήραν.
Ωστόσο, εκείνο που προκαλεί θλίψη και μελαγχολικές σκέψεις είναι ο χωρισμός των μελών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και γενικότερα του κόσμου της Αριστεράς σε ενεργό και μη ενεργό. Αυτός ο διαχωρισμός είναιύβρις με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης. Ύβρις που στρέφεται εναντίον της συντριπτικής πλειοψηφίας των κομματικών μελών και του κόσμου της Αριστεράς. Όπως ύβρις ήταν και οι αχαρακτήριστες πολιτικά και ηθικά παλαιότερες δηλώσεις: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει» και «εγώ δεν κοροϊδεύω τον κόσμο».
Γεννιέται ένα σοβαρό ερώτημα: άραγε δεν αντιλαμβάνεται ο σ. Π. Λ. ότι όλα αυτά δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την εσωκομματική δημοκρατία, με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, την αναγνώριση των τάσεων και τον πλουραλισμό που ασφαλώς αποτελεί πλούτο για τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ; Δεν αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική πρακτική του τείνει στην ύπαρξη και λειτουργία πολλών κομμάτων στη συσκευασία του ενός;
Είναι ολοφάνερο ότι η Α.Π. επιχειρεί να επιβάλει ντε φάκτο όσα το Συνέδριο απέρριψε με πολύ μεγάλες πλειοψηφίες στις ψηφοφορίες. Αν όμως "πριν αλέκτορα φωνήσαι" υπάρχει έντονη και δημόσια αμφισβήτηση των αποφάσεων του, τότε τι νόημα έχει το Συνέδριο;
Το χειρότερο όμως είναι ότι η επιδίωξη για ντε φάκτο επιβολή των απόψεων που μειοψήφησαν στο συνέδριο ανοίγει έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο για την ενότητα και την αποτελεσματικότητα του κόμματος, σε μια στιγμή μάλιστα που χτυπάει την πόρτα της κυβερνητικής εξουσίας. Είναι προφανές ότι αυτό δεν πρέπει και δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι κανείς δεν μπορεί να προκαλεί επ' άπειρον και να εκβιάζει τη συντριπτική πλειοψηφία και την ηγεσία ενός κόμματος που σήμερα αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα για τον λαό και τη νεολαία, αλλά και σημείο αναφοράς για τα κινήματα και την Αριστερά στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
*ΠΗΓΗ: Εφημερίδα "ΑΥΓΗ" (30/7/13)
Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013
Στη συνέχεια η Iskra αναδημοσιεύει , επίσης, από την "Αυγή" (2/8/13) μια απάντηση του Δημ.Παπαθεοδώρου στον Γεράσιμο Μπετσιμέα.
Αυτούσιο το κείμενο του Δημ. Παπαθεοδώρου έχει ως εξής:
ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΜΠΕΤΣΙΜΕΑ
Του ΔΗΜ.ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
"Yπεροψίαν και μέθην, υπεροψίαν και μέθην θα είχε ο Δαρείος", Κ.Π. Καβάφης, Ο Δαρείος
"Υπερέβη τα εσκαμμένα". Το λέμε όταν κάποιος ξεπέρασε κάποια όρια σαφώς καθορισμένα. Η επισήμανση ενέχει και την απειλή συνεπειών. Και βέβαια, ο σ. Μπετσιμέας (δεν τον γνωρίζω, από τον τίτλο του άρθρου του στην "Αυγή" της Τρίτης τον έμαθα) δεν αναφέρεται, φαντάζομαι, στη συνέπεια που είχε για τον Ρώμο να περάσει τη γραμμή που είχε χαράξει στο χώμα ο Ρωμύλος όταν ίδρυε τη Ρώμη.
Και πρώτα-πρώτα μια εξήγηση για να μην παρεξηγηθώ. Φυσικά και δεν απαντώ εκ μέρους του σ. ... Π.Λ. (βολικά τα αρχικά, αλλά θα τα απέφευγα όταν αναφέρομαι σε πρόσωπα κι όχι σε εταιρείες - προσωπικές ή και επαγγελματικές ιδιοτροπίες θα πεις). Θα έγραφα αυτό το κείμενο ακόμη κι αν αναφερόταν στον Γ.Λ., στον Π.Ρ. ή στον... Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο. Βλέπετε, δεν θα ασχοληθώ με τηνουσία της κριτικής (βλ. επίθεσης) ενός συντρόφου σε έναν σύντροφο για θέσεις, ιδέες και αντιλήψεις, καθώς δεν με αφορά. Εξάλλου, με τον σ. Λαφαζάνη έχουμε ανταλλάξει καμιά δεκαριά κουβέντες όλες κι όλες, τις πιο πολλές σε διαδηλώσεις, κάνα δυο στο συνέδριο (στον ενικό βέβαια, ο πληθυντικός όταν προθέτεις το σ. προσδίδει έναν τόνο ειρωνείας ή και γελοιότητας).
Με αφορά όμως το ύφος ενός κειμένου όταν δημοσιεύεται στην "Αυγή". Ειδικά όταν δίνει την εντύπωση ότι δεν εκφράζει προσωπικές απόψεις. Ξεκινώ λέγοντας ότι με μπερδεύει κάπως αυτό το "υπερβαίνετε" του τίτλου. Ο ενεστώτας δείχνει μια ανοχή που... οσονούπω εξαντλείται. Οι δύο τελευταίες βέβαια παράγραφοι δείχνουν ότι μάλλον σωστά έχει επιλεγεί. Εκείνα τα "πρέπει" και το "δεν μπορεί" δείχνουν ότι πράγματι η υπομονή του σ. Μπετσιμέα εξαντλείται. Ώς εδώ και μη παρέκει, που λέμε. Εξάλλου, ποιος είστε, κύριε Π.Λ.; Μια μειοψηφία είστε (σε Σίμο παραπέμπει η αντίληψη, αλλά ο συσχετισμός είναι όντως πολύ βαρύς και το παίρνω πίσω πάραυτα). Γι' αυτό προσέξτε. Δεν μπορείτε "να προκαλείτε επ' άπειρον". Και "να εκβιάζετε" μάλιστα "την πλειοψηφία και την ηγεσία".Σήμερα μάλιστα που το κόμμα αποτελεί ελπίδα, "δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε". Φαντάζομαι, αύριο, που θα είμαστε στην κυβέρνηση, θα μας επιτρέπει να ομιλούμε ο σ. Μπετσιμέας.
Να σοβαρευτώ. Είμαι βέβαιος ότι η αλαζονεία του ύφους του συντρόφου αποτελεί αμελητέα μειοψηφία στο κόμμα, πολύ μικρότερη φυσικά από το 30% της πολιτικής επιρροής των θέσεων της Αριστερής Πλατφόρμας. Και ενώ η ιστορία της Αριστεράς βρίθει παραδειγμάτων για το πώς μια ιδεολογική και πολιτική πλειοψηφία "απαλλάχτηκε" από ενοχλητικές μειοψηφίες και έτσι ο σύντροφος Μπετσιμέαςσίγουρα έχει κάτι στο μυαλό του, εγώ πάλι σπάω το κεφάλι μου για το πώς θα απαλλαγούμε από οτιδήποτε προσβάλλει, όπως φάνηκε και από τις ενέργειες κάποιων εκπροσώπων στο Συνέδριο, αυτό που, ανεξάρτητα από τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές στην Αριστερά (αυτή που ξέρω εγώ τουλάχιστον), το ερμηνεύουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο: το αριστερό ήθος. Γιατί αυτό το αφιλότιμο έχει το "κακό ελάττωμα" να προσβάλλεται ακόμη και από ένα μόνο άρθρο σε μια ιστορική εφημερίδα τηςΑριστεράς. Γι' αυτό και η ευθύνη της για το τι δημοσιεύεται μεγάλη.
Και πρώτα-πρώτα μια εξήγηση για να μην παρεξηγηθώ. Φυσικά και δεν απαντώ εκ μέρους του σ. ... Π.Λ. (βολικά τα αρχικά, αλλά θα τα απέφευγα όταν αναφέρομαι σε πρόσωπα κι όχι σε εταιρείες - προσωπικές ή και επαγγελματικές ιδιοτροπίες θα πεις). Θα έγραφα αυτό το κείμενο ακόμη κι αν αναφερόταν στον Γ.Λ., στον Π.Ρ. ή στον... Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο. Βλέπετε, δεν θα ασχοληθώ με τηνουσία της κριτικής (βλ. επίθεσης) ενός συντρόφου σε έναν σύντροφο για θέσεις, ιδέες και αντιλήψεις, καθώς δεν με αφορά. Εξάλλου, με τον σ. Λαφαζάνη έχουμε ανταλλάξει καμιά δεκαριά κουβέντες όλες κι όλες, τις πιο πολλές σε διαδηλώσεις, κάνα δυο στο συνέδριο (στον ενικό βέβαια, ο πληθυντικός όταν προθέτεις το σ. προσδίδει έναν τόνο ειρωνείας ή και γελοιότητας).
Με αφορά όμως το ύφος ενός κειμένου όταν δημοσιεύεται στην "Αυγή". Ειδικά όταν δίνει την εντύπωση ότι δεν εκφράζει προσωπικές απόψεις. Ξεκινώ λέγοντας ότι με μπερδεύει κάπως αυτό το "υπερβαίνετε" του τίτλου. Ο ενεστώτας δείχνει μια ανοχή που... οσονούπω εξαντλείται. Οι δύο τελευταίες βέβαια παράγραφοι δείχνουν ότι μάλλον σωστά έχει επιλεγεί. Εκείνα τα "πρέπει" και το "δεν μπορεί" δείχνουν ότι πράγματι η υπομονή του σ. Μπετσιμέα εξαντλείται. Ώς εδώ και μη παρέκει, που λέμε. Εξάλλου, ποιος είστε, κύριε Π.Λ.; Μια μειοψηφία είστε (σε Σίμο παραπέμπει η αντίληψη, αλλά ο συσχετισμός είναι όντως πολύ βαρύς και το παίρνω πίσω πάραυτα). Γι' αυτό προσέξτε. Δεν μπορείτε "να προκαλείτε επ' άπειρον". Και "να εκβιάζετε" μάλιστα "την πλειοψηφία και την ηγεσία".Σήμερα μάλιστα που το κόμμα αποτελεί ελπίδα, "δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε". Φαντάζομαι, αύριο, που θα είμαστε στην κυβέρνηση, θα μας επιτρέπει να ομιλούμε ο σ. Μπετσιμέας.
Να σοβαρευτώ. Είμαι βέβαιος ότι η αλαζονεία του ύφους του συντρόφου αποτελεί αμελητέα μειοψηφία στο κόμμα, πολύ μικρότερη φυσικά από το 30% της πολιτικής επιρροής των θέσεων της Αριστερής Πλατφόρμας. Και ενώ η ιστορία της Αριστεράς βρίθει παραδειγμάτων για το πώς μια ιδεολογική και πολιτική πλειοψηφία "απαλλάχτηκε" από ενοχλητικές μειοψηφίες και έτσι ο σύντροφος Μπετσιμέαςσίγουρα έχει κάτι στο μυαλό του, εγώ πάλι σπάω το κεφάλι μου για το πώς θα απαλλαγούμε από οτιδήποτε προσβάλλει, όπως φάνηκε και από τις ενέργειες κάποιων εκπροσώπων στο Συνέδριο, αυτό που, ανεξάρτητα από τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές στην Αριστερά (αυτή που ξέρω εγώ τουλάχιστον), το ερμηνεύουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο: το αριστερό ήθος. Γιατί αυτό το αφιλότιμο έχει το "κακό ελάττωμα" να προσβάλλεται ακόμη και από ένα μόνο άρθρο σε μια ιστορική εφημερίδα τηςΑριστεράς. Γι' αυτό και η ευθύνη της για το τι δημοσιεύεται μεγάλη.
Συντροφικά, Δημήτρης Παπαθεοδώρου, Οργάνωση Εκπαιδευτικών Αν. Αττικής
Υ.Γ. 1. Παρακαλώ τη φιλόξενη εφημερίδα να δημοσιεύσει το κείμενό μου ως παρέμβαση επί προσωπικού σε ανάλογη θέση. Ο σύντροφος δεν αναφέρει το όνομά μου, αλλά το ύφος του με προσβάλλει ως μέλος του κόμματος και κυρίως ως αριστερό.
2. Δεν ξέρω αν οφείλω να γνωρίζω τον σύντροφο, μπορεί να έχει γράψει ιστορία στην Αριστερά και την ιστορική διαδρομή οποιουδήποτε τη σέβομαι. Δεν πιστεύω όμως σε ιερά και όσια όσον αφορά πρόσωπα. Για αγίους στην εκκλησία. Και φυσικά κάθε απάντηση επιθυμητή. Και τελικά καλύτερα που δεν τον γνωρίζω. Θα συγκρατούσα πιθανώς τον θυμό που μου προκάλεσε το άρθρο του και θα αυτολογοκρινόμουν, δημοσίως τουλάχιστον.
3. 30 χρόνια φιλόλογος την ύβρη με τη σημασία που της αποδίδει ο σύντροφος δεν την έχω συναντήσει ούτε στα ομηρικά ούτε στα τραγικά κείμενα. Το επισημαίνω γιατί οι συχνές αναφορές του στους αρχαίους δείχνουν άνθρωπο με κλασική παιδεία.
2. Δεν ξέρω αν οφείλω να γνωρίζω τον σύντροφο, μπορεί να έχει γράψει ιστορία στην Αριστερά και την ιστορική διαδρομή οποιουδήποτε τη σέβομαι. Δεν πιστεύω όμως σε ιερά και όσια όσον αφορά πρόσωπα. Για αγίους στην εκκλησία. Και φυσικά κάθε απάντηση επιθυμητή. Και τελικά καλύτερα που δεν τον γνωρίζω. Θα συγκρατούσα πιθανώς τον θυμό που μου προκάλεσε το άρθρο του και θα αυτολογοκρινόμουν, δημοσίως τουλάχιστον.
3. 30 χρόνια φιλόλογος την ύβρη με τη σημασία που της αποδίδει ο σύντροφος δεν την έχω συναντήσει ούτε στα ομηρικά ούτε στα τραγικά κείμενα. Το επισημαίνω γιατί οι συχνές αναφορές του στους αρχαίους δείχνουν άνθρωπο με κλασική παιδεία.
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου