Αγαπητοί Έλληνες και Ελληνίδες,
Στις 6 Μαΐου ξεκίνησε η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας, με τη μεγαλειώδη νίκη των αντιμνημονιακών παρατάξεων. Τα νούμερα είναι αμείλικτα, και φυσικά ούτε στα πιο εφιαλτικά τους όνειρα Σαμαράς και Βενιζέλος δε θα μπορούσαν να φανταστούν ότι τα αποκόμματα τους πλέον θα έπαιρναν αυτά τα ποσοστά. Και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαινε 2ο κόμμα, και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα άγγιζαν το 11% ,ποσοστό εξαιρετικά υψηλό συγκρίνοντας τους 3 μήνες ζωής της παράταξης, με τα 35+ χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.
Όλοι οι στόχοι του αντιμνημονιακού μπλοκ επιτεύχθηκαν και με το παραπάνω, εκτός από ένα θα έλεγα. Οι πρώην δυνάμεις τις συγκυβέρνησης δεν έλαβαν τις 180 έδρες, δεν έλαβαν το 50+ %, δεν έλαβαν τις 150+ έδρες, άλλα δυστυχώς δεν έλαβαν και το μήνυμα των εκλογών.
Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι δε θέλουν πρωτίστως άλλα μνημόνια, και άλλα μέτρα εξαθλίωσης. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι από εδώ και πέρα τα σπασμένα θα πρέπει να τα πληρώνουν αυτοί που τα σπάσανε, και αυτό δε θα γίνει εάν και πολλοί άλλοι κύριοι όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος δε καθίσουν στο σκαμνί και κυρίως δεν επιστρέψουν πίσω όλο τον Ελληνικό πλούτο που αφαίρεσαν παρανόμως από τους Έλληνες. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι εταιρίες φασόν όπως η ΑΓΡΟΓΗ και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν με αποκλειστικό σκοπό να βολεύονται τα «γαλάζια και πράσινα παιδιά» πρέπει να κλείσουν και όχι να ξεπουληθούν τα ενεργειακά μας δίκτυα και οι εταιρίες ύδρευσης. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι δε μπορεί η αξία του ιδρώτα τους να αναθεωρείται κάθε έξι μήνες με την αναπροσαρμογή προς τα κάτω των μισθών προκειμένου να διατηρούνται η και να αυξάνονται σκανδαλωδώς τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Κι έρχονται σήμερα τα δύο κόμματα του ολέθρου και της μειοψηφίας που τα όποια ποσοστά πήραν να τα οφείλουν σε κάτι φοβισμένες γριούλες, συνταξιούχους, και αγράμματα κομματόσκυλα που φοβούνται μήπως και ξεβολευτούν, να κουνούν το δάχτυλο προς το λαό και τα αντιμνημονιακά κόμματα για να ενδώσουν στη συνέχιση της πολιτικής της εξαθλίωσης προτάσσοντας ξανά ως επιχείρημα το ενδεχόμενο εξόδου από το Ευρώ. Μα τα ίδια δεν έλεγαν και πριν τις εκλογές? Και πήραν την απάντηση τους. Γιατί θέτουν τα ίδια διλήμματα? Δε κατάλαβαν ότι ο λαός είναι αποφασισμένος?
Το ερώτημα είναι το τι «μέλλει γεννέσθαι» τώρα. Και το ερώτημα είναι εάν μπορεί να προκύψει κάποια συνεργατική λύση δηλαδή κυβέρνηση συνεργασίας. Το θέμα όμως είναι ότι χωρίς να δείχνουν τα δύο μεγάλα κόμματα και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία ότι έλαβαν το μήνυμα δύσκολα κάτι τέτοιο μπορεί να προκύψει. Έπεσαν όλοι επάνω στον κ. Τσίπρα ότι δήθεν δε συνεργάζεται και ότι θέλει να πάει σε νέες εκλογές για να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη. Πόσο υποκριτής ακόμη μπορεί να είναι ο κ. Σαμαράς όταν πριν τις εκλογές απειλούσε ο ίδιος ότι εάν δε πάρει η ΝΔ αυτοδυναμία θα προσφύγει σε νέες εκλογές? Και είναι σίγουρο ότι αυτό θα έκανε εάν έπιανε ένα ποσοστό από 27-30% και πάνω. Βλέποντας όμως ότι οι επαναληπτικές εκλογές θα επιφέρουν συνέχεια της κατρακύλας, προτιμά να γυρίσει στα προεκλογικά ευρω-διλήμματα για να βρει συμμάχους στα υποχθόνια σχέδια τους, στα αντιμνημονιακά κόμματα. Όσο για το ΠΑΣΟΚ λέει ναι σε όλους και όλα μιας και όντας σάπιο κόμμα όπως το χαρακτήρισε και ο αρχηγός του δε θα μπορούσε να διεκδικεί κάτι καλύτερο, παρόλα αυτά συνεχίζει και κινδυνολογεί. Όσο για το κ. Κουβέλη να μη το σχολιάσω. Αφού τα βρίσκει με Σαμαρά-Βενιζέλο γιατί δε προχωράνε σε κυβέρνηση 168 βουλευτών? Επικαλούνται δήθεν ότι πρέπει να συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ για να έχει η κυβέρνηση και πολιτική νομιμοποίηση (δηλαδή άθροισμα ποσοστών των κυβερνώντων κομμάτων 50+ %). Τώρα τους έπιασε όλους το ενδιαφέρον για την πολιτική νομιμοποίηση….Επί δύο χρόνια που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ κανείς δε νοιάστηκε γι’αυτήν, και πέρασαν όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα. Απλώς θέλουνε να βάλουνε μέσα και το ΣΥΡΙΖΑ με τους δικούς τους πάντα όρους για να τον εκμηδενίσουν από τον πολιτικό χάρτη. Λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν αλλά η υποκρισία περισσεύει.
Φυσικά κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών ούτε ο κ. Τσίπρας, όμως σίγουρα δε θα μπορούσε να συμφωνήσει σε μία κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και δεσμεύσεις. Εάν ο κ Σαμαράς θέλει πράγματι κυβέρνηση συνεργασίας καλό θα ήταν να το αποδείξει αυτό εμπράκτως. Εάν δε δεσμευτεί ενώπιον των πολιτικών αρχηγών και Ελληνικού Λαού ότι τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί για την επόμενη διετία δεν ισχύουν και να πάνε όλοι μαζί να διαπραγματευτούν εκ νέου με βάση κάποια σημεία που έθεσε ο κ. Τσίπρας, τότε όλα τα άλλα είναι προεκλογικά πυροτεχνήματα. Δε μπορεί ο κ. Σαμαράς να λέει στο ΣΥΡΙΖΑ σας δίνουμε ψήφο ανοχής πηγαίνετε να διαπραγματευτείτε μόνοι σας. Τα αντιμνημονιακό μπλοκ εκπροσωπεί το 65% των Ελλήνων άρα και τα κόμματα που θα πάνε να διαπραγματευτούνε θα πρέπει αθροιστικά να προσεγγίζουν αυτό το ποσοστό. Να δείξουμε ενότητα. Δε μπορεί ο κ. Σαμαράς να αποποιείται τώρα των ευθυνών του όταν λίγους μήνες πριν έβαζε την υπογραφή του στα επαχθή μέτρα. Η αλαζονεία και οι εκβιασμοί δεν αποτελούν καλούς οιωνούς. Βεβαίως αν ο κ. Σαμαράς δείξει ότι υπαναχωρεί και αρνείται το μνημόνιο κι ο κ. Τσίπρας εμμένει στο σημερινό του πλην όμως δικαιολογημένο αρνητισμό του, τότε ο λαός σίγουρα θα πρέπει να επανεξετάσει τη θέση του απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ένα δεύτερο ΚΚΕ.
Τα πράγματα όμως είναι απλά. Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος είναι υπηρέτες της Νέας Τάξης πραγμάτων και δε μπορούν να κάνουν πίσω. Γι’ αυτό, βλέποντας τις αντιμνημονιακές δυνάμεις να μην ενδίδουν ακολουθώντας τις προσταγές των Ελλήνων, πιέζουν ολοένα και περισσότερο μαζί με τα αφεντικά τους ανά τον κόσμο για να εκβιάσουν τους Έλληνες να αποδεχτούν τελικώς τα βρώμικα τους σχέδια.
Το δίλημμα αγαπητοί μου Συν-Έλληνες δεν είναι ευρώ η δραχμή.
Μας το λένε και ξεκάθαρα: Οι Έλληνες δε θέλουν το μνημόνιο αλλά θέλουν το ευρώ. Κακό είναι να μη θες την εξαθλίωση αλλά να θες το ευρώ? Αλλά εδώ ακριβώς είναι η παγίδα. Μας παρουσιάζουν την έξοδο από το ευρώ ως την καταστροφή του κόσμου. Ενώ στη πραγματικότητα το ευρώ εξυπηρετεί τα σχέδια της Νέας Τάξης πραγμάτων. Γιατί έχοντας όλες οι χώρες της Ευρώπης ένα κοινό νόμισμα μπορούν να τις εκβιάζουν και να τις χειραγωγούν πάρα πολύ εύκολα. Εάν η Ελλάδα βγει από το ευρώ θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές χώρες. Και τότε τα σχέδια τους θα πέσουν στο κενό, και για το λόγο αυτό δεν πρόκειται να μας αφήσουν να βγούμε. Τι θα συμβεί όμως εάν γίνει το αντίθετο? Κι εδώ έρχεται το πραγματικό δίλημμα.
Το πραγματικό δίλημμα είναι το εξής αγαπητοί Έλληνες.
Η αποδεχόμαστε τα σχέδια τους παραμένουμε στο ευρώ αλλά θα δουλεύουμε μία ζωή για 200-300 ευρώ το μήνα έχοντας παραδώσει Εθνική κυριαρχία και πλουτοπαραγωγικές πηγές, μετατρεπόμαστε δηλαδή κάτι σαν ζόμπι, και μακροπρόθεσμα σε ανταλλακτικά οργάνων του σώματος μιας μικρής παγκόσμιας ελίτ. Γιατί η ζωή μας για αυτούς δε θα έχει καμία απολύτως αξία. Ίσως όλα αυτά ηχούν στα αυτιά σας ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά αν η δουλικότητα μας υπερισχύσει του πατριωτικού μας ενστίκτου δε θα αργήσει η ώρα που όλα αυτά θα συμβούν. Και δεν σας κρύβω την ανησυχία μου ότι στη Κίνα η τη Ταιβάν με μισθούς 2-3 ευρώ το μήνα δεν εφαρμόζονται ήδη τέτοιες πρακτικές.
Ο άλλος δρόμος είναι να προτιμήσουμε να περάσουμε στη δραχμή (πράγμα που δεν πρόκειται να γίνει εάν η Νέα Τάξη πραγμάτων υπό το βάρος των αντιδράσεων όλων των λαών της Ευρώπης αναγκαστεί να κάνει πίσω για να μην ξεμπροστιαστεί) να ζήσουμε για ένα διάστημα 6-12 μηνών λίγο η αρκετά πιο σφιχτά μέχρι να σταθεροποιηθεί η οικονομία, χωρίς όμως να υπάρξει πρόβλημα επιβίωσης εάν δουλέψει η ανταλλακτική οικονομία, και φυσικά επέλθει βίαια διόρθωση στις τιμές των αγαθών προς τα κάτω μιας και σήμερα με το ευρώ η κερδοσκοπία οργιάζει. Μετά όμως το δύσκολο αυτό διάστημα η οικονομία μας θα τρέξει άμεσα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με άξονες τη ναυτιλία, το τουρισμό, τη κτηνοτροφία, την αγροτιά, και φυσικά τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές που θα μας ανήκουν και δε θα τις έχουμε παραχωρήσει για το ψευτοδίλημμα της παραμονής μας στο ευρώ.
Όμως τίποτε από αυτά δε θα γίνει ένα εμείς οι ίδιοι δε προστατέψουμε τις αλλαγές που επιτεύχθηκαν έστω και με το μνημόνιο. Εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Εάν δε συνειδητοποιήσουμε ότι το προσωπικό μας συμφέρον προκύπτει μέσα από το συλλογικό και Εθνικό συμφέρον. Εάν δε σταματήσουν οι μίζες, τα φακελάκια, η κατάχρηση δημόσια περιουσίας, οι πολιτικές παρεμβάσεις, το «μέσον» για μια δουλειά η μία παρανομία, η φοροδιαφυγή, και φυσικά δεν εφαρμοστούν αυστηρές τιμωρίες όσων παρανομούν εις βάρος του κράτους η ακόμη και εις βάρος Ελλήνων πολιτών, είτε αυτό εκφράζεται μέσα από τη σχέση προϊσταμένων-υφισταμένων είτε μέσω της σχέσης κρατικών λειτουργών και Ελλήνων πολιτών.
Ας φροντίσουν λοιπόν κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να δούνε τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά να δούνε την ωμή πραγματικότητα όσο και να τους έχει σοκάρει, γιατί εάν πάμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση το 1/3 περίπου των Ελλήνων που τους ψήφισαν στις 6 Μαΐου, μετά βίας θα ξεπερνάει το 1/4 ….!
Η πάμε όλοι μαζί για να εφαρμόσουμε τη λαϊκή επιταγή, η πάμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση. Κερδίσαμε μία μάχη αγαπητοί Συν-Έλληνες όμως ο «πόλεμος» συνεχίζεται. Συνεχίζουμε και εμείς περήφανα με ψηλά το κεφάλι. Γιατί είτε τους ψηφίζουμε είτε όχι,σίγουρα αισθανόμαστε και θέλουμε να είμαστε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ EΛΛΗΝΕΣ.
Καλή συνέχεια στον δύσκολο και ανηφορικό αγώνα μας για να παραμείνει η Ελλάδα μας Ανεξάρτητο κράτος.
Στις 6 Μαΐου ξεκίνησε η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας, με τη μεγαλειώδη νίκη των αντιμνημονιακών παρατάξεων. Τα νούμερα είναι αμείλικτα, και φυσικά ούτε στα πιο εφιαλτικά τους όνειρα Σαμαράς και Βενιζέλος δε θα μπορούσαν να φανταστούν ότι τα αποκόμματα τους πλέον θα έπαιρναν αυτά τα ποσοστά. Και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαινε 2ο κόμμα, και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα άγγιζαν το 11% ,ποσοστό εξαιρετικά υψηλό συγκρίνοντας τους 3 μήνες ζωής της παράταξης, με τα 35+ χρόνια της Νέας Δημοκρατίας.
Όλοι οι στόχοι του αντιμνημονιακού μπλοκ επιτεύχθηκαν και με το παραπάνω, εκτός από ένα θα έλεγα. Οι πρώην δυνάμεις τις συγκυβέρνησης δεν έλαβαν τις 180 έδρες, δεν έλαβαν το 50+ %, δεν έλαβαν τις 150+ έδρες, άλλα δυστυχώς δεν έλαβαν και το μήνυμα των εκλογών.
Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι δε θέλουν πρωτίστως άλλα μνημόνια, και άλλα μέτρα εξαθλίωσης. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι από εδώ και πέρα τα σπασμένα θα πρέπει να τα πληρώνουν αυτοί που τα σπάσανε, και αυτό δε θα γίνει εάν και πολλοί άλλοι κύριοι όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος δε καθίσουν στο σκαμνί και κυρίως δεν επιστρέψουν πίσω όλο τον Ελληνικό πλούτο που αφαίρεσαν παρανόμως από τους Έλληνες. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι εταιρίες φασόν όπως η ΑΓΡΟΓΗ και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν με αποκλειστικό σκοπό να βολεύονται τα «γαλάζια και πράσινα παιδιά» πρέπει να κλείσουν και όχι να ξεπουληθούν τα ενεργειακά μας δίκτυα και οι εταιρίες ύδρευσης. Οι Έλληνες αποφάσισαν ότι δε μπορεί η αξία του ιδρώτα τους να αναθεωρείται κάθε έξι μήνες με την αναπροσαρμογή προς τα κάτω των μισθών προκειμένου να διατηρούνται η και να αυξάνονται σκανδαλωδώς τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Κι έρχονται σήμερα τα δύο κόμματα του ολέθρου και της μειοψηφίας που τα όποια ποσοστά πήραν να τα οφείλουν σε κάτι φοβισμένες γριούλες, συνταξιούχους, και αγράμματα κομματόσκυλα που φοβούνται μήπως και ξεβολευτούν, να κουνούν το δάχτυλο προς το λαό και τα αντιμνημονιακά κόμματα για να ενδώσουν στη συνέχιση της πολιτικής της εξαθλίωσης προτάσσοντας ξανά ως επιχείρημα το ενδεχόμενο εξόδου από το Ευρώ. Μα τα ίδια δεν έλεγαν και πριν τις εκλογές? Και πήραν την απάντηση τους. Γιατί θέτουν τα ίδια διλήμματα? Δε κατάλαβαν ότι ο λαός είναι αποφασισμένος?
Το ερώτημα είναι το τι «μέλλει γεννέσθαι» τώρα. Και το ερώτημα είναι εάν μπορεί να προκύψει κάποια συνεργατική λύση δηλαδή κυβέρνηση συνεργασίας. Το θέμα όμως είναι ότι χωρίς να δείχνουν τα δύο μεγάλα κόμματα και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία ότι έλαβαν το μήνυμα δύσκολα κάτι τέτοιο μπορεί να προκύψει. Έπεσαν όλοι επάνω στον κ. Τσίπρα ότι δήθεν δε συνεργάζεται και ότι θέλει να πάει σε νέες εκλογές για να αποκομίσει μικροκομματικά οφέλη. Πόσο υποκριτής ακόμη μπορεί να είναι ο κ. Σαμαράς όταν πριν τις εκλογές απειλούσε ο ίδιος ότι εάν δε πάρει η ΝΔ αυτοδυναμία θα προσφύγει σε νέες εκλογές? Και είναι σίγουρο ότι αυτό θα έκανε εάν έπιανε ένα ποσοστό από 27-30% και πάνω. Βλέποντας όμως ότι οι επαναληπτικές εκλογές θα επιφέρουν συνέχεια της κατρακύλας, προτιμά να γυρίσει στα προεκλογικά ευρω-διλήμματα για να βρει συμμάχους στα υποχθόνια σχέδια τους, στα αντιμνημονιακά κόμματα. Όσο για το ΠΑΣΟΚ λέει ναι σε όλους και όλα μιας και όντας σάπιο κόμμα όπως το χαρακτήρισε και ο αρχηγός του δε θα μπορούσε να διεκδικεί κάτι καλύτερο, παρόλα αυτά συνεχίζει και κινδυνολογεί. Όσο για το κ. Κουβέλη να μη το σχολιάσω. Αφού τα βρίσκει με Σαμαρά-Βενιζέλο γιατί δε προχωράνε σε κυβέρνηση 168 βουλευτών? Επικαλούνται δήθεν ότι πρέπει να συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ για να έχει η κυβέρνηση και πολιτική νομιμοποίηση (δηλαδή άθροισμα ποσοστών των κυβερνώντων κομμάτων 50+ %). Τώρα τους έπιασε όλους το ενδιαφέρον για την πολιτική νομιμοποίηση….Επί δύο χρόνια που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ κανείς δε νοιάστηκε γι’αυτήν, και πέρασαν όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα. Απλώς θέλουνε να βάλουνε μέσα και το ΣΥΡΙΖΑ με τους δικούς τους πάντα όρους για να τον εκμηδενίσουν από τον πολιτικό χάρτη. Λεφτά μπορεί να μην υπάρχουν αλλά η υποκρισία περισσεύει.
Φυσικά κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών ούτε ο κ. Τσίπρας, όμως σίγουρα δε θα μπορούσε να συμφωνήσει σε μία κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και δεσμεύσεις. Εάν ο κ Σαμαράς θέλει πράγματι κυβέρνηση συνεργασίας καλό θα ήταν να το αποδείξει αυτό εμπράκτως. Εάν δε δεσμευτεί ενώπιον των πολιτικών αρχηγών και Ελληνικού Λαού ότι τα μέτρα που έχουν ψηφιστεί για την επόμενη διετία δεν ισχύουν και να πάνε όλοι μαζί να διαπραγματευτούν εκ νέου με βάση κάποια σημεία που έθεσε ο κ. Τσίπρας, τότε όλα τα άλλα είναι προεκλογικά πυροτεχνήματα. Δε μπορεί ο κ. Σαμαράς να λέει στο ΣΥΡΙΖΑ σας δίνουμε ψήφο ανοχής πηγαίνετε να διαπραγματευτείτε μόνοι σας. Τα αντιμνημονιακό μπλοκ εκπροσωπεί το 65% των Ελλήνων άρα και τα κόμματα που θα πάνε να διαπραγματευτούνε θα πρέπει αθροιστικά να προσεγγίζουν αυτό το ποσοστό. Να δείξουμε ενότητα. Δε μπορεί ο κ. Σαμαράς να αποποιείται τώρα των ευθυνών του όταν λίγους μήνες πριν έβαζε την υπογραφή του στα επαχθή μέτρα. Η αλαζονεία και οι εκβιασμοί δεν αποτελούν καλούς οιωνούς. Βεβαίως αν ο κ. Σαμαράς δείξει ότι υπαναχωρεί και αρνείται το μνημόνιο κι ο κ. Τσίπρας εμμένει στο σημερινό του πλην όμως δικαιολογημένο αρνητισμό του, τότε ο λαός σίγουρα θα πρέπει να επανεξετάσει τη θέση του απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ένα δεύτερο ΚΚΕ.
Τα πράγματα όμως είναι απλά. Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος είναι υπηρέτες της Νέας Τάξης πραγμάτων και δε μπορούν να κάνουν πίσω. Γι’ αυτό, βλέποντας τις αντιμνημονιακές δυνάμεις να μην ενδίδουν ακολουθώντας τις προσταγές των Ελλήνων, πιέζουν ολοένα και περισσότερο μαζί με τα αφεντικά τους ανά τον κόσμο για να εκβιάσουν τους Έλληνες να αποδεχτούν τελικώς τα βρώμικα τους σχέδια.
Το δίλημμα αγαπητοί μου Συν-Έλληνες δεν είναι ευρώ η δραχμή.
Μας το λένε και ξεκάθαρα: Οι Έλληνες δε θέλουν το μνημόνιο αλλά θέλουν το ευρώ. Κακό είναι να μη θες την εξαθλίωση αλλά να θες το ευρώ? Αλλά εδώ ακριβώς είναι η παγίδα. Μας παρουσιάζουν την έξοδο από το ευρώ ως την καταστροφή του κόσμου. Ενώ στη πραγματικότητα το ευρώ εξυπηρετεί τα σχέδια της Νέας Τάξης πραγμάτων. Γιατί έχοντας όλες οι χώρες της Ευρώπης ένα κοινό νόμισμα μπορούν να τις εκβιάζουν και να τις χειραγωγούν πάρα πολύ εύκολα. Εάν η Ελλάδα βγει από το ευρώ θα ακολουθήσουν και άλλες πολλές χώρες. Και τότε τα σχέδια τους θα πέσουν στο κενό, και για το λόγο αυτό δεν πρόκειται να μας αφήσουν να βγούμε. Τι θα συμβεί όμως εάν γίνει το αντίθετο? Κι εδώ έρχεται το πραγματικό δίλημμα.
Το πραγματικό δίλημμα είναι το εξής αγαπητοί Έλληνες.
Η αποδεχόμαστε τα σχέδια τους παραμένουμε στο ευρώ αλλά θα δουλεύουμε μία ζωή για 200-300 ευρώ το μήνα έχοντας παραδώσει Εθνική κυριαρχία και πλουτοπαραγωγικές πηγές, μετατρεπόμαστε δηλαδή κάτι σαν ζόμπι, και μακροπρόθεσμα σε ανταλλακτικά οργάνων του σώματος μιας μικρής παγκόσμιας ελίτ. Γιατί η ζωή μας για αυτούς δε θα έχει καμία απολύτως αξία. Ίσως όλα αυτά ηχούν στα αυτιά σας ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά αν η δουλικότητα μας υπερισχύσει του πατριωτικού μας ενστίκτου δε θα αργήσει η ώρα που όλα αυτά θα συμβούν. Και δεν σας κρύβω την ανησυχία μου ότι στη Κίνα η τη Ταιβάν με μισθούς 2-3 ευρώ το μήνα δεν εφαρμόζονται ήδη τέτοιες πρακτικές.
Ο άλλος δρόμος είναι να προτιμήσουμε να περάσουμε στη δραχμή (πράγμα που δεν πρόκειται να γίνει εάν η Νέα Τάξη πραγμάτων υπό το βάρος των αντιδράσεων όλων των λαών της Ευρώπης αναγκαστεί να κάνει πίσω για να μην ξεμπροστιαστεί) να ζήσουμε για ένα διάστημα 6-12 μηνών λίγο η αρκετά πιο σφιχτά μέχρι να σταθεροποιηθεί η οικονομία, χωρίς όμως να υπάρξει πρόβλημα επιβίωσης εάν δουλέψει η ανταλλακτική οικονομία, και φυσικά επέλθει βίαια διόρθωση στις τιμές των αγαθών προς τα κάτω μιας και σήμερα με το ευρώ η κερδοσκοπία οργιάζει. Μετά όμως το δύσκολο αυτό διάστημα η οικονομία μας θα τρέξει άμεσα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με άξονες τη ναυτιλία, το τουρισμό, τη κτηνοτροφία, την αγροτιά, και φυσικά τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές που θα μας ανήκουν και δε θα τις έχουμε παραχωρήσει για το ψευτοδίλημμα της παραμονής μας στο ευρώ.
Όμως τίποτε από αυτά δε θα γίνει ένα εμείς οι ίδιοι δε προστατέψουμε τις αλλαγές που επιτεύχθηκαν έστω και με το μνημόνιο. Εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Εάν δε συνειδητοποιήσουμε ότι το προσωπικό μας συμφέρον προκύπτει μέσα από το συλλογικό και Εθνικό συμφέρον. Εάν δε σταματήσουν οι μίζες, τα φακελάκια, η κατάχρηση δημόσια περιουσίας, οι πολιτικές παρεμβάσεις, το «μέσον» για μια δουλειά η μία παρανομία, η φοροδιαφυγή, και φυσικά δεν εφαρμοστούν αυστηρές τιμωρίες όσων παρανομούν εις βάρος του κράτους η ακόμη και εις βάρος Ελλήνων πολιτών, είτε αυτό εκφράζεται μέσα από τη σχέση προϊσταμένων-υφισταμένων είτε μέσω της σχέσης κρατικών λειτουργών και Ελλήνων πολιτών.
Ας φροντίσουν λοιπόν κ. Σαμαράς και Βενιζέλος να δούνε τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά να δούνε την ωμή πραγματικότητα όσο και να τους έχει σοκάρει, γιατί εάν πάμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση το 1/3 περίπου των Ελλήνων που τους ψήφισαν στις 6 Μαΐου, μετά βίας θα ξεπερνάει το 1/4 ….!
Η πάμε όλοι μαζί για να εφαρμόσουμε τη λαϊκή επιταγή, η πάμε σε νέα εκλογική αναμέτρηση. Κερδίσαμε μία μάχη αγαπητοί Συν-Έλληνες όμως ο «πόλεμος» συνεχίζεται. Συνεχίζουμε και εμείς περήφανα με ψηλά το κεφάλι. Γιατί είτε τους ψηφίζουμε είτε όχι,σίγουρα αισθανόμαστε και θέλουμε να είμαστε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ EΛΛΗΝΕΣ.
Καλή συνέχεια στον δύσκολο και ανηφορικό αγώνα μας για να παραμείνει η Ελλάδα μας Ανεξάρτητο κράτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου