Η μόλυνση από τη ρύπανση αρχίζει από τη μήτρα... Κεντρικό
άρθρο του έγκριτου ιατρικού περιοδικού «New England Journal of Medicine», που
αναφέρεται στις περιβαλλοντικές αιτίες του καρκίνου και υπογράφεται από τον δρα
Ντέιβιντ Κριστιάνι από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, τονίζει ότι κατά τη διάρκεια
των τελευταίων τριών δεκαετιών στην αύξηση ορισμένων παιδικών καρκίνων όπως η
λευχαιμία και οι όγκοι στον εγκέφαλο εμπλέκεται η προγεννητική έκθεση σε
περιβαλλοντικά καρκινογόνα – περισσότερες από 300 βιομηχανικές χημικές ουσίες
έχουν ανιχνευθεί στο αίμα του ομφάλιου λώρου!
Οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν αύξηση του καρκίνου κατά 1% τον χρόνο σε παιδιά έως 14 ετών και κατά 1,5% στους εφήβους.
Από 80.000 χημικές ουσίες και προϊόντα που διακινούνται στην αγορά των ΗΠΑ, μόνο 200 έχουν ελεγχθεί επαρκώς για καρκινογένεση όπως αναφέρει το άρθρο. Επιπλέον, η Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας στον Καρκίνο (IARC) ανέλυσε τη βιβλιογραφία για 900 στοιχεία που πιθανώς προκαλούν καρκίνο και ταυτοποίησε τα 165 ως καρκινογόνα στον άνθρωπο και άλλα 249 ως πιθανώς καρκινογόνα.
Οι επιδημιολόγοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν υψηλή συμβολή στον κίνδυνο εκδήλωσης για τους περισσότερους καρκίνους (έως και 85%-95% στους δυτικούς πληθυσμούς), παρότι δεν είναι πάντοτε σαφές το ακριβές αίτιο. Γι' αυτό, «νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρκίνο δεν έχουν μειωθεί τόσο πολύ όσο σε άλλες μείζονες αιτίες θανάτου», λέει ο συγγραφέας του άρθρου.
Η Επιτροπή Καρκίνου που συγκροτήθηκε το 2010 από τον πρόεδρο Ομπάμα, κατέληξε σε μια έκθεση που δίνει έμφαση στην ανάγκη για πιο ισχυρούς κανόνες που θα ελέγξουν την έκθεση των πολιτών στις τοξίνες.
Η Επιτροπή πιστεύει ότι η σχέση αυτή έχει υποτιμηθεί και είναι υπεύθυνη για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το 6% των καρκίνων, που πίστευαν. Προτρέπει μάλιστα για περισσότερη έρευνα σχετικά με τη σχέση του καρκίνου με περιβαλλοντικά υλικά, όπως το ορμονικά ενεργό BPA και τα υλικά της νανοτεχνολογίας.
Για παράδειγμα αναφέρει την ευρεία έκθεση σε ορισμένες ουσίες με άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία όπως το δισφαινόλιο Α ή BPA (που βρίσκεται στα σκληρά πλαστικά από πολυυδρογονάνθρακες, αλλά συχνά και σε φιάλες αναψυκτικών από μαλακό πλαστικό, σε παιχνίδια και σάκους ενδοφλέβιας έγχυσης), αλλά και η 2-μεθυλοναφθαλίνη, που έχει βρεθεί ακόμα και σε συσκευασίες δημητριακών πρωινού!
Οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν αύξηση του καρκίνου κατά 1% τον χρόνο σε παιδιά έως 14 ετών και κατά 1,5% στους εφήβους.
Από 80.000 χημικές ουσίες και προϊόντα που διακινούνται στην αγορά των ΗΠΑ, μόνο 200 έχουν ελεγχθεί επαρκώς για καρκινογένεση όπως αναφέρει το άρθρο. Επιπλέον, η Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας στον Καρκίνο (IARC) ανέλυσε τη βιβλιογραφία για 900 στοιχεία που πιθανώς προκαλούν καρκίνο και ταυτοποίησε τα 165 ως καρκινογόνα στον άνθρωπο και άλλα 249 ως πιθανώς καρκινογόνα.
Οι επιδημιολόγοι γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν υψηλή συμβολή στον κίνδυνο εκδήλωσης για τους περισσότερους καρκίνους (έως και 85%-95% στους δυτικούς πληθυσμούς), παρότι δεν είναι πάντοτε σαφές το ακριβές αίτιο. Γι' αυτό, «νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρκίνο δεν έχουν μειωθεί τόσο πολύ όσο σε άλλες μείζονες αιτίες θανάτου», λέει ο συγγραφέας του άρθρου.
Η Επιτροπή Καρκίνου που συγκροτήθηκε το 2010 από τον πρόεδρο Ομπάμα, κατέληξε σε μια έκθεση που δίνει έμφαση στην ανάγκη για πιο ισχυρούς κανόνες που θα ελέγξουν την έκθεση των πολιτών στις τοξίνες.
Η Επιτροπή πιστεύει ότι η σχέση αυτή έχει υποτιμηθεί και είναι υπεύθυνη για πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το 6% των καρκίνων, που πίστευαν. Προτρέπει μάλιστα για περισσότερη έρευνα σχετικά με τη σχέση του καρκίνου με περιβαλλοντικά υλικά, όπως το ορμονικά ενεργό BPA και τα υλικά της νανοτεχνολογίας.
Για παράδειγμα αναφέρει την ευρεία έκθεση σε ορισμένες ουσίες με άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία όπως το δισφαινόλιο Α ή BPA (που βρίσκεται στα σκληρά πλαστικά από πολυυδρογονάνθρακες, αλλά συχνά και σε φιάλες αναψυκτικών από μαλακό πλαστικό, σε παιχνίδια και σάκους ενδοφλέβιας έγχυσης), αλλά και η 2-μεθυλοναφθαλίνη, που έχει βρεθεί ακόμα και σε συσκευασίες δημητριακών πρωινού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου