Ως πότε θα τους ανεχόμαστε? Ως πότε θα σκύβουμε το κεφάλι? Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί, σηκώστε το κεφάλι να σκύψουνε αυτοί!
Τα ξένα και ντόπια συμφέροντα είναι οι κυρίαρχοι της ζωής μας. Μια ζωή ραγιάδες, μια ζωή η τύχη μας στα χέρια των επίδοξων "σωτήρων" μας.
Μια ζωή εκτέλεση των "παραγγελμάτων" των ξένων κέντρων εξουσίας από τους ντόπιιους δοσίλογους συμπαραστάτες τους.
Ας ανατρέξουμε στην ιστορία για να αναδείξουμε τη σημερινή κατάσταση.
Το παλιό τζαμί στο Ναυπλίου, της πρώτης πρωτεύουσας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, χρησιμοποιήθηκε ως δικαστική αίθουσα για τη δίκη του Κολοκοτρώνη.
Κράτησε πολλές μέρες και τελείωσε στις 26 Μαϊου 1834. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου βρέθηκαν ο Γέρος του Μοριά, ο εξάδελφός του Δημήτρης Πλαπούτας, πρωτεργάτης κι αυτός της επανάστασης του 1821, ο Κίτσος Τζαβέλας και μερικοί ακόμα αγωνιστές. Η ποινή για τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα ήταν θανατική εκτέλεση στη λαιμητόμο, εντός 24 ωρών. Στο άκουσμά της ο πρώτος σταυροκοπήθηκε, ο δεύτερος αναλύθηκε σε λυγμούς. Το ακροατήριο έμεινε άναυδο. Οι Βαυαροί αντιβασιλείς είχαν καταφέρει να πείσουν ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ότι οι κατηγορούμενοι ήταν ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Ήθελαν, λέει, να ανατρέψουν τον ανήλικο βασιλειά “Όθωνα”, και να επιβάλουν τη δική τους καταστροφική τάξη πραγμάτων.!
Ο αντιβασιλέας Μάουερ είχε εκ των προτέρων αποφασίσει να πάρει τα κεφάλια των δύο ηρώων. Για την ευόδωση των σκοπών του χρησιμοποίησε τον υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Σχινά και τον εισαγγελέα της έδρας, κάποιον Μάσoν. Οταν η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώθηκε, ο Πολυζωίδης ως πρόεδρος κάλεσε το δικαστήριο σε διάσκεψη. Ο Μάουερ ήθελε να τελειώσει με συνοπτικές διαδικασίες η διάσκεψη.
Ο Πολυζωίδης όμως σχημάτισε ακλόνητη δικανομική πεποίθηση ότι οι κατηγορούμενοι ήταν αθώοι, αντέδρασε στις προσταγές του Μάουερ και αρνήθηκε να υπογράψει τη θανατική καταδίκη του Θ. Κολοκοτρώνη.
Σήκωσε δηλ "ανάστημα" στον υποκινητή των νημάτων ης χώρας που είχε ως αποτέλεσμα να χαλάσουν τα σχέδια του Μάουερ κα να μην "χαλάσουν" τους αγωνιστές, οι οποίοι ένα χρόνο αργότερα απελευθερώθηκαν και παρασημοφορήθηκαν μάλιστα για τους ένδοξους αγώνες τους!!!.
Με τη Συνταχτική Πράξη υπ’ αρίθμ. 6 της 20.1.1945 της κυβέρνησης Πλαστήρα,που έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Νόμος περί δωσιλόγων», συγκροτήθηκε το Ειδικό Δικαστήριο και το Κατηγορητήριο που δίκασε και καταδίκασε του δωσίλογους πρωθυπουργούς της “κατοχής” και τα τσιράκια τους.
(Κάθε ομοιότης με την παρούσα κατάσταση δύναται να θεωρηθεί τυχαίο γεγονό έως “απόλυτη σύμπτωση”)
Στις δίκες των δοσιλόγων του 1946 οι παρακάτω τρεις Πρωθυπουργοί καταδικάστηκαν εις θάνατον για τρία αδικήματα, συνιστώντας, την εσχάτη Εθνική προδοσία.
1) Εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας. Αποδέχθηκαν δηλαδή την κατοχή.
2) Διασπορά ηττοπάθειας στον Ελληνικό λαό έτσι ώστε οι συνεργάτες του κατακτητή να πάρουν το πάνω χέρι και να καταδικάσουν τον Ελληνικό λαό σε συνθήκες πραγματικής απελπισίας υπό κατοχή.
3) Συνεργασία με τον κατακτητή σε διάφορα εγκλήματα πολέμου, όπως οι εκτελέσεις.
Γεώργιος Τσολάκογλου του Κωνσταντίνου (Ρεντίνα Αγράφων, Απρίλιος 1886 – Αθήνα, 22 Μαΐου 1948) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός, διορισμένος πρωθυπουργός κατά την περίοδο κατοχής της Χώρας 1941–1942.
Ο Κωνσταντίνος Ι. Λογοθετόπουλος (Ναύπλιο, 1878 – Αθήνα, 8 Ιουλίου 1961) ήταν διακεκριμένος έλληνας καθηγητής της Ιατρικής, αλλά και πρωθυπουργός μιας διορισμένης από τους Γερμανούς κατοχικής κυβέρνησης από τις 2 Δεκεμβρίου 1942 έως τις 7 Απριλίου 1943.
Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης (Αθήνα, 1878 – Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 1946) ήταν Έλληνας πολιτικός, Μακεδονομάχος, αλλά και συνεργάτης και πρωθυπουργός της δωσίλογης κυβέρνησης των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων από τις 7 Απριλίου του 1943 μέχρι τις 12 Οκτωβρίου του 1944.
Ὁ Θ. Πάγκαλος (ο παππούς) συνελήφθη ὡς δωσίλογος καὶ καταδικάσθηκε σὲ πολυετή ποινὴ φυλάκισης. Ἐξέτισε μόνο ποινὴ 40 ημερών, ἀφού απηλλάγη μὲ βούλευμα ποὺἐξέδωσε ἡ κυβέρνηση τοῦ Γ. Παπανδρέου του πρεσβυτέρου. Πολλά εξηγούνται με την μελέτη της Ιστορίας μας, και τίς σημερινές συμπεριφορές των πολιτικών μας, του “Γέρου της Δημοκρατίας”!!!
Τέλος, ο Ν. Χριστοφοράκος αθωώθηκε λόγῳ αμφιβολιών παρὰ τὸ ότι αναγνωρίστηκε ὡς ὁ συνεργάτης της γερμανικής διοίκησης ποὺ κατέδιδε τοὺς Ἕλληνες, οἱ οποίοι προμήθευαν με φαρμακευτικὸ ὑλικὸ τοὺς έχοντες ἀνάγκη.
Εγώ πάντως δεν θα περιμένω την "αίσια" κατάληξη μια νέας συμφωνίας με τους τραπεζίτες "εταίρους", ξένους και ντόπιους, για να αισθανθώ “υπερήφανος ως ραγιάς” και πολύ “λογικός” για να μην αντιδράσω στην πολιτική αλητεία των ΠΡΟΘΥΜΩΝ ΣΩΤΗΡΩΝ ΜΟΥ!!!
Του πολιτικού συστήματος δηλ, που απαρτίζεται από τσιράκια πρόθυμα να εκτελέσουν κάθε "άνωθεν" εντολή παραχωρώντας ακόμα και αυτή την εθνική κυριαρχία της χώρας τους, αλλά και των δοσίλογων που "ξεπουλάνε" τους λαϊκούς αγώνες για να το στηρίξουν.
ΕΣΕΙΣ?
http://www.zougla.gr/blog/article/536782
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου