Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

ΒΕΡΟΛΙΝΟ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΕΚΚΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!


φωτ. Οδοφρ. 


Με αφορμή την τρέχουσα επίσκεψη Διαμαντοπούλου (22- 23/3) στο Βερολίνο
Του Ν.ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗ
Η διαδρομή Αθήνα -Βερολίνο που βλέπουμε να επαναλαμβάνουν οι κυβερνητικοί παράγοντες την τελευταία διετία, μοιάζει κάτι σανκαθημερινή διαδρομή Πλακεντία- Σύνταγμα ή Σύνταγμα -Αιγάλεω. Έλεος ρε παιδιά, λίγο τακτ, λίγο αυτοσυγκράτηση δεν κάνει κακό!
.
Ας αναφερθούμε συνοπτικά, στις γνωστές επαφές Ελλήνων αξιωματούχων με την Γερμανική ηγεσία, την διετία του μνημονίου, πέραν βεβαίως, από τις επαφές Παπανδρέου Βενιζέλου, Παπαδήμου με την κα. Μέρκελ, που έγιναν στα πλαίσια των διασκέψεων των ηγετών.

-Το Φεβρουάριο του 2011 έχουμε την επίσκεψη του πρωθυπουργού Παπανδρέου στο Βερολίνο, για επαφές με Μέρκελ, σχετικά με την οικονομική κατάσταση και το πρόγραμμα «οικονομικής εξυγίανσης στην Ελλάδα» Όπως θυμόμαστε, η επίσκεψη αυτή ήταν επεισοδιακή αφού στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ όπου θα έδινε διάλεξη ο Παπανδρέου, τον «υποδέχτηκε» ομάδα φοιτητών φωνάζοντας συνθήματα, όπως: «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, να ληστεύει το λαό», και βαριές εκφράσεις εναντίον του..
- Μέσα Μαρτίου 2011, έχουμε την επίσκεψη της αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Μ. Ξενογιαννακοπούλου στο Βερολίνο επικεφαλής κυβερνητικής αντιπροσωπείας, για συνάντηση με μέλη της γερμανικής κυβέρνησης και με στόχο την αναβάθμιση της ελληνογερμανικής οικονομικής συνεργασίας
- Θυμόμαστε, πιο πρόσφατα (Δεκέμβριο 2011), την επίσκεψη στο Βερολίνο, του κ.Χρυσοχοϊδη ως Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας για επαφές με τον Γερμανό ομόλογό του Φίλιπ Ρέσλερ και τον Γερμανικό Σύνδεσμο Βιομηχανιών. Μάλιστα όπως ανακοινώθηκε, αποφασίστηκε εξαμηνιαία συνάντηση των δύο υπουργών με στόχο την «εμβάθυνση» της επιχειρηματικής και κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών.
Σε όλες αυτές τις επαφές, κοινή ήταν η αναφορά των υπουργών μας στη δημιουργία ενός νέου επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη στοχευμένη πολιτική για τις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις σε συνδυασμό με τον νόμο Fast Track.
Τελευταία, 22 και 23 Μαρτίου, έχουμε την επίσκεψη Διαμαντοπούλου σε Βερολίνο. Δεν πρόλαβε καν να ορκιστεί νέα υπουργός του ΥΠΑΝ και πήρε τις βαλίτσες για Γερμανία.
Η κ.Διαμαντοπούλου, μάλιστα, δεν περίμενε καν να γίνουν εκλογές ώστε η νέα κυβέρνηση να προσδιορίσει τα θέματα της ανάπτυξης με βάση το προγραμματικό πλαίσιο της, πήγε στο Βερολίνο για να πάρει «γραμμή», όπως συνήθως λέγεται.
Από ότι αναφέρεται στον τύπο, οι συζητήσεις και το ενδιαφέρον, εστιάστηκε στην πρόθεση των Γερμανών για ενίσχυση των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) μέσω ενός Ταμείου που συμφωνήθηκε και προβλέπει κονδύλια 1,44 δις. € ως το 2015 καθώς και σε επενδύσεις 1 δις. από 2ο ταμείο που θα αφορά χρηματοδότηση υποδομών (βασικά αναφέρονται οι αυτοκινητόδρομοι).
Γενικότερα, όπως αναφέρουν οι σημερινές εφημερίδες, οι Γερμανοί επιθυμούν και εκεί επικεντρώνουν τη συζήτηση, στο πως θα προσελκυστούν στη χώρα μας, επενδύσεις σε τομείς όπως ο πρωτογενής τομέας, η ενέργεια, περιβάλλον, διαχείριση απορριμμάτων τουρισμός και ορυκτός πλούτος.
Με βάση τα παραπάνω, εύκολα εξηγείται η παρέλαση των ελλήνων αξιωματούχων στη Γερμανία, ο συνωστισμός στο Βερολίνο, η «άμιλλα» για το ποιος είναι ο καλύτερος «φίλος» των Γερμανών; Η ουσία είναι, ότι, σήμερα που έχει ετοιμαστεί το πολιτικό και θεσμικό περιβάλλον στην Ελλάδα σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες του «προσωπικού» που έχει στείλει εδώ, επί τόπου η Γερμανία, μπορούν να σχεδιαστούν με τον καλύτερο τρόπο, οι πιο ορθές επενδυτικές δράσεις της.
Δεν είμαι προφήτης, αλλά έχω κάθε λόγο να περιμένω, πως οι επενδύσεις και οι υποδομές που θα γίνουν από τους Γερμανούς στη χώρα μας, τα όποια ποσά επενδυθούν θα επιστρέψουν αυξημένα στη Γερμανία με τις δουλειές που θα πάρουν οι Γερμανικές επιχειρήσεις. Αυτό ισχύει απολογιστικά για τα προηγούμενα χρόνια και το ίδιο θα επαναληφθεί αύριο.
Συνοψίζοντας, μπορεί κάποιος να καταλήξει σε δύο συμπεράσματα:
Πρώτον: ότι η Ελλάδα δεν παίρνει χαμπάρι από τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη, περιορίζεται αποκλειστικά στα πλαίσια της αντί να ακολουθεί μια ευρύτερη πολυδιάστατη οικονομική πολιτική που ασφαλώς δεν θα αγνοεί το σημερινό status, αλλά δεν θα αντιμετωπίζει με όρους φετίχ την Ευρωζώνη.
Δεύτερον: εντός της Ευρωζώνης, με τις πρωτοβουλίες της Γερμανίας και τη δουλική στάση της Ελλάδας, η Γερμανία όχι μόνο είναι ωφελημένη από τις εξελίξεις και τα προβλήματα της Ελλάδας αλλά παίρνει και τη μερίδα του λέοντος στις οικονομικές σχέσεις με Ελλάδα.
Αυτό που συντελείται τα δύο τελευταία χρόνια στη χώρα μας και με αυτό έχουν σχέση οι στενές επαφές με Γερμανία, είναι η συντριβή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, οι δημόσιες επιχειρήσεις απαξιώνονται μέχρι θανάτου, η δημόσια περιουσία παραδίδεται με συνθήκες Fast Track, πολλές περιοχές μεταμορφώνονται σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες για εκμετάλλευσή τους με τριτοκοσμικούς όρους και ρυθμίσεις.
Ο λαός δεν πρέπει να εξαπατηθεί και να πιστέψει πως ξαφνικά λογικεύεται η ολιγαρχία και θα νοιαστεί για την ανάπτυξη.
Το αδηφάγο κεφάλαιο, ελληνικό, ευρωπαϊκό, διεθνές μόνο για τα συμφέροντα του πασχίζει. Γι αυτό η Αριστερά οφείλει να δώσει τις μέρες αυτές σκληρές μάχες για να πείσει τον κόσμο να την εμπιστευτεί με βάση την ίδια την εμπειρία του. Η Αριστερά έχει δώσει πραγματικές και μεγάλες μάχες για τα δικαιώματα του λαού και την αληθινή ανάπτυξη του τόπου με συγκεκριμένες προτάσεις και δίκαια ελπίζει να ανταμειφθεί.
Οι δυνάμεις του δικομματισμού που έφτασαν τον τόπο σε αυτό το ναδίρ παραγωγικής και βιομηχανικής υποβάθμισης ας μην μας παρουσιαστούν ξαφνικά σαν αναπτυξιακές δυνάμεις και μάλιστα να κάνουν μαθήματα στην Αριστερά.
Η Αριστερά αποτέλεσε και τα δύο αυτά χρόνια την βασική δύναμη που πολέμησε την υφεσιακή πολιτική των μνημονίων και πρότεινε τον άλλο δρόμο της ανάπτυξης σε όφελος του λαού και του τόπου Οι υποτελείς δυνάμεις στο Γερμανικό αλλά και διεθνές κεφάλαιο πρέπει να υποστούν συντριπτική ήττα !


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου