Για την ενότητα της Αριστεράς...Για μια πολυκεντρική Αριστερά...Για την ενότητα στη βάση

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ο άνεργος ποιητής


  Ο άνεργος ποιητής


Σπασμένες κούκλες
να χάσκουν άδειο χώρο

στους δρόμους της βομβαρδισμένης Πολιτείας

στο νεκροτομείο τις κόβουν και τις ράβουν
Οι λέξεις

Και
φαντάροι με γδαρμένα μυαλά

π’ ανοίγουν τον ιβίσκο του θανάτου στο κρανίο τους
μουχλιασμένα χαράματα στα φυλάκια εξορίας

Οι στίχοι
Αυτόν τον Αιώνα



          Συνταξιούχοι στιχοπλόκοι στις ταβέρνες
Τα παιδιά των θεών ξεφτιασιδωμένα

χρώματα πούντρες πλαστικό
          πτώματα οστράκων κάτω από σκόνη σιωπής
          γιομάτα χλιμιντρίσματα παγετώνων
φτύνοντας τσόφλια το κεφάλι γουλί

τριγυρίζουν από πόλη σε πόλη
σαν τιμωρημένες πόρνες του  ‘20

          όλα τα πουλιά στραγγαλισμένα
          σωροί στις πλατείες και τα πάρκα
               Μέσα στα μάτια τους το φονικό
Κανείς δεν ένοιωσε την προοπτική

Αυτόν τον Αιώνα



Η ποίηση του μπετόν

          Ο παλμός του ’33 και του ‘68
γάγγραινα στις πληγές τ’ ονείρου
          αγκυλωτοί σταυροί κι’ η Ούλρικε
Ξυπνητήρια αφοπλισμένα στα Μουσεία
          σα ρυθμός
τ’ όρνεο
          ροκανίζει μάτια αγγέλων
                                                φτερούγες
                                                           δάκτυλα
          η ποίηση του μπετόν
Κανείς δεν ένοιωσε την προοπτική
          Αυτού του Αιώνα


Το ξέρω, το ‘μαθα πια, το ξέρω.
Ο Ωκεανός δεν έχει καταφύγια
κι εγώ δεν οριοθετώ τον ορίζοντα
          και η γραφή της Κυβερνητικής δίνει όνομα
          στο έμβρυο των τρωκτικών
               στα υπόγεια των Ανακτόρων.
 Εγκλωβισμένος στο κυκλώνειο μάτι της εποχής
 μ’ ένα καλοκαιρινό κουστούμι
               έξω ο καιρός είναι απατηλά όμορφος
               και το κρύο ανυπόφορο
φθαρμένο στους πάγκους των ταμείων ανεργίας
 από τον χλευασμό των υπαλλήλων της νεκροπομπής
 ιχνηλατώ στην αρμύρα τ’ αποτυπώματα της Ουτοπίας           


Κι εγώ ο ποιητής αφοπλισμένος
σαν ξυπνητήρι
σα λέξη
          νύχτα φωταγωγημένος
          στις προθήκες των ξεκοιλιασμένων λεωφόρων
          της προοπτικής Αυτού του Αιώνα
σημαδεύω στους κροτάφους
          στις παιδικές καρδιές σημαδεύω
 με μια πριονισμένη καραμπίνα
τα σκυλιά του Παυλώφ




                              πάλι στη σφενδόνη, 1987

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Πού το πάει το ΚΚΕ;

Όλη η αλήθεια για τη σύγκρουση ΠΑΜΕ-Αναρχικών στις 20 Οκτώβρη 2011 στο Σύνταγμα
Παρατίθενται δύο κείμενα για τα γεγονότα στις 29/6/2011 και 20/10/2011. Παρότι τα συμπεράσματα είναι δικά σας, προκύπτει ένα πελώριο ερώτημα για το ΚΚΕ:
Φελός στο μπουκάλι της αντίδρασης ή καταλύτης στη κοινωνική έκρηξη;
Μπροστάρης στην ενότητα της Αριστεράς, στη βάση μιας προγραμματικής κυβερνητικής πρότασης που θα καλύπτει τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων ή συνένοχος στο σταδιακό εκφυλισμό της σημερινής λαϊκής εξέγερσης;
                                                                                    
                                                                                                                                Σ.Καστριώτης




Αναδημοσίευση από Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση ΕΣΔΚΝΑ , 8 Αυγούστου 2011
 
Το ΠΑΜΕ … δεν πάει! (α)

Λοιπόν… οφείλουμε… έστω και καθυστερημένα … οφείλουμε σε όσους υπέστησαν την κατασταλτική βάρβαρη αστυνομική βία την Τετάρτη 29/6/2011.
Οφείλουμε σε αυτούς και στην κυρία Κανέλλη μία απάντηση …
… για την αλήθεια, ρε γαμώτο!

@

Το βράδυ της Τετάρτης 29/6/2011 στις ειδήσεις των Οκτώ τα γνωστά κυβερνητικά παπαγαλάκια συνεπικουρούμενα από γνωστούς και αγνώστους μαϊντανούς με βαρύγδουπες ή λιγότερο βαρύγδουπες υπογραφές, επιδόθηκαν σε έναν άνευ προηγουμένου δρόμο πλαστογράφησης των αιτιών και των γεγονότων της βάρβαρης αστυνομικής βίας.
Το ζητούμενο ήταν πρόδηλο : Η συσκότιση των τεραστίων ευθυνών της πολιτικής ηγεσίας των κατασταλτικών μηχανισμών και της ολισθαίνουσας προς φασίζουσες ατραπούς Κυβέρνησης.

@

Η επιχείρηση συσκότισης στηρίχτηκε στις μεθόδους της παραπληροφόρησης και της παρασυνειδησιακής προπαγάνδας: Το πρωτεύον έγινε δευτερεύον, η χρονική αλληλουχία των γεγονότων διασπάστηκε και η αρχή πότε γινόταν μέση και πότε τέλος, βίντεο με δράσεις πραγματικών - ή δήθεν πραγματικών - παρακρατικών από προγενέστερες κινητοποιήσεις βαπτίστηκαν αποκαλύψεις και όλα αυτά μέσα σε ποταμούς δακρύων για τους πενιχρά αμοιβομένους αστυνομικούς και τους δοκιμαζομένους καταστηματάρχες του κέντρου.
Άσε, τους δύστυχους μνημονιακούς βουλευτές που πάλευαν είτε σαν επικοί με τα κύματα της εκφραζόμενης δυσαρέσκειας του κόσμου, είτε σαν τραγικοί με τις σοσιαλίζουσες Ερινύες τους.
Μιλάμε … για ρεσιτάλ ερμηνειών στις οθόνες.
Τύφλα να χει το Χόλυγουντ και η Επίδαυρος!

@

Μέσα σε όλον αυτόν τον τηλεοπτικό χαμό να σου και η συντρόφισσα Ραψωδός του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη να αφηγείται στο δελτίο των Οκτώ στον Alter το γιαούρτωμά της από «παρακρατικό».
Ο άνθρωπος ήταν παρακρατικός γιατί αφενός … είχε γιαούρτι επάνω του, αφετέρου ως μάντης με κληρονομικό χάρισμα ήξερε εκ των προτέρων ότι η Ραψωδός θα διέσχιζε – σπάζοντας στην πράξη - με το smartάκι της το συγκεκριμένο μπλόκο έξω από τον Ευαγγελισμό σαν Ρωμαίος Αυτοκράτορας υπό τις επευφημίες των παραληρούντων υπηκόων.
Αμ, δε!

@

Πολλοί αγανακτισμένοι – δηλαδή, ακομμάτιστοι διαμαρτυρόμενοι – στα μπλόκα γύρω από τη Βουλή είχαν μαζί τους για κάθε ενδεχόμενο γιαούρτια και ζαρζαβατικά.
Παρότι μέχρι εκείνη την στιγμή καταδίκαζα ως απολίτικη ενέργεια το γιαούρτωμα της Βουλευτού του ΚΚΕ, όταν την άκουσα στο δελτίο των Οκτώ του ΑLTER να αφηγείται δίχως να κοκκινίζει ότι το συγκεκριμένο μπλοκ δεν είχε χτυπηθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις και ότι ο κόσμος την επευφημούσε, είπα: Γεια στα χέρια αυτού που το έκανε!
Κάποιος χρησιμοποίησε σωστά το «για κάθε ενδεχόμενο».
Τελικά, είχε το κληρονομικό χάρισμα.
(Το βίντεο αδιάψευστος μάρτυρας).

@

Λίγο μετά … καλώς την και την συντρόφισσα Αλέκα στις οθόνες να τα λέει μπουρδουκλωμένα. «Υπήρχε σχέδιο», έλεγε, «σκοτεινών κύκλων να προβοκάρουν τις δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ». «Περίμεναν», έλεγε, «προβοκάτορες μέσα στο πλήθος των διαμαρτυρομένων για να προκαλέσουν συγκρούσεις ανάμεσα στις οργανωμένες δυνάμεις του λαού και στις ανοργάνωτες ή ανάμεσα στις λαϊκές δυνάμεις και στην αστυνομία … και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά». Επί πλέον, σαν ντούρα μαρξίστρια μας πέταξε και μια πολύ μαρξιστική ανάλυση περί χωροθετήσεως της πλατείας Συντάγματος, κάτι για πάνω, κάτω, δεξιά και αριστερή πλατεία. Τσιμουδιά για κοινωνικά στρώματα και πολιτικές δυνάμεις που λιγκβινταροποιούνται (ρευστοποιούνται) ραγδαία και εκφράζονται με αυθορμητισμό και, ίσως, σε κάποιες περιπτώσεις με τρόπο ανώριμο πολιτικά.
Εντάξει, εντάξει, καταλάβαμε. Σε πρώτο επίπεδο, μέσες άκρες βέβαια, καταλάβαμε πως την ημέρα που ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο το ΚΚΕ δεν μάτωσε μαζί με τον λαό πέριξ του Συντάγματος, κράτησε επαναστατικά τις ¨ ορθοστατούντες¨ δυνάμεις του στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης των μετόπισθεν … κάπου ανάμεσα στην επικίνδυνη για ηλίαση περιοχή Ομόνοια -Προπύλαια. Όχι Ομονοίας Προπυλαίων. Πώς λέμε γραμμή Παγκράτι – Αμπελόκηποι; Έτσι, ακριβώς! Οι οργανωμένες δυνάμεις του λαού ήσαν μετακινούμενες πιστές στην - τούμπαλιν επί της ουσίας της, κυριολεκτική στην περίπτωσή μας - λενινιστική αρχή: Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω!
Σε πρώτο επίπεδο το καταλάβαμε καλά: Το ΠΑΜΕ δεν πάει και δεν μας πάει!
Όμως… όλα κι όλα! Οι προβοκάτορες ήσαν παρόντες!
Και σε δεύτερο επίπεδο το καταλάβαμε: «Το είπε και η Αλέκα».
Το πάμε το ΠΑΜΕ;

@

Τώρα πλέον, ο πασίγνωστος μικροαστικός ήρωας του ομώνυμου τραγουδιού των μπουάτ κυρ Παντελής μπορούσε να κοιμηθεί με ήσυχες την συνείδησή του και τις δημοκρατικές του ευαισθησίες.
Οι έξω και μέσα οθόνες έσβησαν γλυκά.
(Για πολύ ποιητικό οίστρο μιλάμε. Φτου μου, να μην με ματιάξω!)
Δεν το πάμε το ΠΑΜΕ!

@

Ένας φίλος της αντιεραρχικής αριστεράς - ξέρετε, από αυτούς τους εξ’ ορισμού ¨προβοκάτορες¨ που δεν πιστεύουν στα κόμματα αλλά στα κινήματα και στα εργατικά συμβούλια – συνάμα φανατικός Γαύρος, με ρώτησε: «Πιστεύεις τυχαία την ομοψυχία στο δελτίο των Οκτώ του MEGA των Πρετεντέρη, Κανέλλης και λοιπών «παραθυριστών»; Πιστεύεις τυχαίο το γεγονός πώς οι μόνοι που είδαν δράση σκοτεινών κύκλων την μαύρη Τετάρτη ήσαν η Κανέλλη, η Παπαρήγα και ο Παπουτσής»;
Και συνέχισε απτόητος προλαβαίνοντας κάθε μου έκφραση απορίας: «Και οι τέσσερις είναι Βάζελοι, ανήκουν στον Πράσινο Όμιλο. Λογικό δεν είναι να δώσουν άλλοθι εκ των πλαγίων στις βάρβαρες πολιτικές του Χρίστου; Να μη βοηθήσουν το παιδί τα κορίτσια;».
Το πάθος του ήταν τέτοιο που δεν τόλμησα να βγάλω κιχ.
Η σκέψη όμως ύπουλα τρύπωσε στο κρανίο μου. Άρχισε το πλατσούρισμα και την ατελείωτη βουστροφηδόν διαδρομή.
« Εντάξει, ο Πρετεντέρης με τη γνωστή πράσινου χρωματισμού χουλιγκανική συμπεριφορά του και η Κανέλλη πρόσφερε τις υπηρεσίες τις επί σειρά ετών στον Πράσινο Όμιλο και ο Χρίστος πολιτικός είναι και ο Όμιλος – δόξα τω Θεώ - και ΜΜΕ και ποικιλόμορφη και περισσή ισχύ διαθέτει και τέλος πάντων, λίγο πάνω λίγο κάτω, μπορεί να τα έχουν κάνει πλακάκια, να έχουν τακιμιάσει βρε αδερφέ! Η Αλέκα, όμως … η Αλέκα «τους» … η Αλέκα «σας» … η Αλέκα «μας»… μπορεί; μπορεί ...
Από την άλλη πάλι …
ΟΜΙΛ-είον, ΟΜΙΛ-είον, είσαι πράγμα θαυμαστόν!
Άλλωστε, και ο κύριος «Δέκα τοις εκατό» χάριν Γιάλτας, ο γνωστός σήμερα και ως σκουπιδιάρης ντέεεε, ΟΜΙΛ-είον megaλειότατον δεν διαθέτει;
(Καλά, εσύ σύντροφε Γιαννίκο έφυγες νωρίς).

@

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους.

@

Την Τετάρτη 29/6/2011 Σωματεία και κινήσεις πολιτών κλείνουν από νωρίς το πρωί όλους τους δρόμους που οδηγούν στο Σύνταγμα, σε μια κυρίως συμβολική κίνηση ενάντια στην ψήφιση από την Βουλή του Μεσοπρόθεσμου. Τα μπλόκα στο Καλλιμάρμαρο και τον Ευαγγελισμό δέχτηκαν την αστυνομική κατασταλτική επίθεση με το καλημέρα, γεγονός που αποδεικνύει ότι η βάρβαρη, απροκάλυπτη και άνευ όρων και ορίων αστυνομική βία ήταν προαποφασισμένη Κυβερνητική Πολιτική. Ιδιαίτερα, το μπλόκο του Ευαγγελισμού, στο οποίο συμμετείχε και η ΠΟΕ ΟΤΑ, στις 9.30 π.μ. χτυπήθηκε με ιδιαίτερη μανία. Χαρακτηριστικές της αστυνομικής βαρβαρότητας είναι οι φωτογραφίες από την συγκεκριμένη επίθεση στο Διαδίκτυο και στην υπαίθρια έκθεση ντοκουμέντων στην πλατεία Συντάγματος. Ανάμεσα στους τραυματίες και ο Αντιπρόεδρος της ΠΟΕ ΟΤΑ και στέλεχος του έτερου κοινοβουλευτικού κόμματος της Αριστεράς, Γ. Χαρίσης. (Και αυτό μέτρησε και αυτό μέτρησε!)
Μετά από καμιά ώρα να ’σου η Ραψωδός του ΚΚΕ με το smartάκι της να θέλει να σπάσει το μπλόκο με τις ευλογίες και την διευκόλυνση της Αστυνομίας, λες και ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το τι επακολούθησε το φαντάζεστε. Η γιούχα ξύπναγε και νεκρούς … εκτός την κοιμισμένη συνείδηση της κυρία Κανέλλης.
Ας μείνουμε εδώ.

@

Κυρίες και κύριοι του ΚΚΕ αν, ρωτώ αν, κάποιος, οποιοσδήποτε Βουλευτής οποιουδήποτε κόμματος προσπαθούσε να περάσει – και όχι κάτω από τις ίδιες συνθήκες - με το αυτοκίνητό του ανάμεσα από συγκέντρωση του ΠΑΜΕ πώς θα είχε αντιμετωπιστεί;
Επίσης ρωτώ: Θα πέρναγε ποτέ από το μυαλό της Γ.Γ. του ΚΚΕ να διαπράξει το ακραία περιφρονητικό για τους συμμετέχοντες στη κινητοποίηση ατόπημα της κυρίας Κανέλλης;

@

Τι να σου κάνω κυρία Κανέλλη, ο γράφων αδυνατούσε να συμμετάσχει στις εναντίον σου λαϊκές εκδηλώσεις μετά από τον καθαρισμό των οδοντοστοιχιών του με χημικά.
(Υπάρχει και χαρτί επισημότατο από τον Ευαγγελισμό).
Γι΄ άλλη μια φορά: Να αγιάσει τι χέρι του «προβοκάτορα» !

@

Αδικώ τα πρόσωπα και το ΚΚΕ;
Ναι, τους αδικώ!
Αν η λογοτεχνία είναι «ψεύτικοι κήποι που έχουν όμως αληθινά βατράχια», η σάτιρα είναι ψεύτικοι κήποι με ψεύτικα βατράχια. Οι κοασμοί όμως είναι αληθινοί και κοφτεροί σαν ατσάλινη λεπίδα.

@

Εν πλω αδελφές και αδελφοί, η αντικειμενική αλήθεια, η πέρα από κάθε αμφισβήτηση αλήθεια, η μη Λιαν-ιστή αλήθεια, η ακέραια, είναι πως μπλέξατε με τον …

… Εκδορέαν … κοινώς, Γδάρτη.

Υ.Γ. Οδηγίες προς ναυτιλλομένους. Μη βιαστείτε, θα ακολουθήσουν βου και γου



Αναδημοσίευση από Κόντρα Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Σε πολιτικό Βατερλό του Περισσού εξελίχτηκε η 20ή Οκτώβρη 2011. Αλλιώς τα υπολόγιζαν και αλλιώς τους βγήκαν και τώρα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. Στιγματίστηκαν ανεξίτηλα, για μια ακόμη φορά, ως κόμμα αστικό-αντιδραστικό, που υπερασπίζεται τη σταθερότητα του καπιταλισμού και του αστικού συστήματος εξουσίας.

Ακόμη και έναν δικό τους άνθρωπο, ένα στέλεχός τους, που πέθανε από ανακοπή καρδιάς αφού προηγουμένως εισέπνευσε τα χημικά των ΜΑΤ, τον πέταξαν στα σκυλιά. Οχι μόνο δεν κατήγγειλαν την αστυνομία, αλλά αντίθετα προσπάθησαν και προσπαθούν να την απαλλάξουν από κάθε ευθύνη, φορτώνοντας το θάνατο του νεκρού στους «κουκουλοφόρους» και συμμαχώντας με το σύνολο των αντιδραστικών δυνάμεων. Στην ΑΔΕΔΥ «πλακώθηκαν» με τους Συριζαίους ακριβώς γι’ αυτό το θέμα. Δέχτηκαν να προστεθεί στο ψήφισμα που κατέθεσαν ότι χτύπησαν και τη διαδήλωση ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (πράγμα που δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτούν υπό άλλες συνθήκες), δεν δέχονταν με τίποτα, όμως, να βάλλουν στο ψήφισμα ότι για το θάνατο του διαδηλωτή ευθύνονται τα ΜΑΤ! Eίναι πραγματικά εκπληκτικό: να έχεις νεκρό από τις γραμμές σου και αρχικά να προσπαθείς να υποβαθμίσεις το θέμα και μετά να απαλλάξεις εντελώς την Αστυνομία, πριν ακόμη ολοκληρωθούν όχι οι τοξικολογικές εξετάσεις, αλλά ακόμη και η νεκροτομή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την Πέμπτη το βράδυ, από το βήμα της Βουλής, η Παπαρήγα έλεγε ότι μπορεί ο νεκρός να είχε μεγαλύτερη ευαισθησία από τον υπόλοιπο κόσμο, χωρίς να γνωρίζει τίποτα ούτε από το περιβάλλον του ούτε από ιατρικής πλευράς. Την Παρασκευή το μεσημέρι, μετά τη νεκροτομή, αποδείχτηκε ότι ο νεκρός δεν είχε καμιά προϋπάρχουσα βλάβη και πως το ισχαιμικό επεισόδιο ήταν το πρώτο που πάθαινε! Γιατί η Παπαρήγα είχε σπεύσει να μιλήσει για ενδεχόμενη ευαισθησία; Γιατί ήθελε να υποβαθμίσει το γεγονός ότι ο άνθρωπος έπαθε καρδιακό επεισόδιο επειδή ρούφηξε χημικά.

Από την Πέμπτη το βράδυ, σε κατάσταση πολιτικού πανικού, η ηγεσία του Περισσού προσπαθεί, με εμφανίσεις στα αστικά ΜΜΕ και στη συνέχεια με την αρθρογραφία του «Ριζοσπάστη», να αρθρώσει μια πολιτική άμυνα, στηριγμένη σε άπειρα ψεύδη. Με αρκετά απ’ αυτά τα ψεύδη θ’ ασχοληθούμε σε άλλο δημοσίευμα, για να φανεί καθαρά όχι μόνο ο προβοκατόρικος ρόλος του Περισσού, αλλά και ο πανικός που επικράτησε στις γραμμές του μετά το Βατερλό.

Εδώ θα σταθούμε συνοπτικά στην πολιτική ανάλυση της στάσης αυτού του αστικού κόμματος.

1. Ο Περισσός αποφάσισε να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο, εκτιμώντας πως υπήρχε περίπτωση να επιχειρηθεί «ντου» από εργαζόμενους. Γιατί είχαν προηγηθεί άλλες μορφές διαμαρτυρίας (κυρίως την περίοδο των «αγανακτισμένων») και ο κόσμος είχε συνειδητοποιήσει ότι ο κυβερνητικός λόχος δεν καταλαβαίνει από φωνές, βρισιές και μούντζες. Υπήρχαν, βέβαια, τα ΜΑΤ, όμως ο κίνδυνος ένα κομμάτι διαδηλωτών να φτάσει έστω μέχρι το περιστύλιο της Βουλής ήταν υπαρκτός (φαντάζεστε τις σχετικές εικόνες να κάνουν το γύρο του κόσμου), ενώ από τη σύγκρουση με την Αστυνομία, η οποία θα υπερασπιζόταν σκληρά τη Βουλή, υπήρχε κίνδυνος να υπάρξει ακόμη και νεκρός. Μια προπαγάνδα ενάντια στο «ντου» από τη μια δεν θα έπιανε και από την άλλη θα εξέθετε ανεπανόρθωτα τον Περισσό στα μάτια ενός κόσμου τον οποίο θέλει να τραβήξει ως εκλογική του πελατεία. Με την περιφρούρηση της Βουλής από τον ίδιο τον Περισσό, χωρίς μεσολάβηση της Αστυνομίας, αυτοί οι κίνδυνοι εξαλείφονταν.

Φυσικά, η περιφρούρηση της Βουλής έπρεπε να βαφτιστεί «περικύκλωση» της Βουλής. Υπήρχε ένα πρόβλημα, όμως. Πρόσφατα, ο Περισσός λοιδορούσε τους Συριζαίους, Ανταρσυάδες και λοιπούς «αγανακτισμένους» για την περικύκλωση που πήγαν να κάνουν όταν ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο. Επρεπε, λοιπόν, να δημιουργήσει ένα πλήρες ιδεολογικό «πακέτο» για να μανιπουλάρει τους οπαδούς του. Επρεπε να τους πείσει ότι θα «περικυκλώσουν» το κοινοβούλιο και όχι ότι θα το περιφρουρήσουν έναντι ενδεχόμενου «ντου». Ετσι, η ηγεσία του Περισσού προσπάθησε να κάνει ένα δημοκοπικό άνοιγμα προς θέσεις τις οποίες εδώ και καιρό υποστηρίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Θέσεις τις οποίες μέχρι τώρα ο Περισσός κατήγγειλε ως αποπροσανατολιστικές-διαχειριστικές. Προσπάθησαν μ’ ένα σμπάρο να πετύχουν δυο τρυγώνια. Και τη Βουλή να περιφρουρήσουν και να υποβοηθήσουν την ψηφοθηρία προς τα δεξιά (προς κόσμο που σιχάθηκε το ΠΑΣΟΚ και αναζητά αντίδοτο, χωρίς όμως και ν’ αλλάξει επί της ουσίας προσανατολισμό).

Ετσι, ανακοίνωσαν περικύκλωση της Βουλής, χωρίς παρεμπόδιση της προσέλευσης των βουλευτών, με στόχο –όπως η ίδια η Παπαρήγα δήλωσε– να πιεστούν όσο γίνεται περισσότεροι βουλευτές και να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο! Μέχρι τώρα αυτό το στόχο, που είχε τεθεί από Συριζαίους, Ανταρσυάδες και λοιπούς «αγανακτισμένους» την περίοδο που ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο, ο Περισσός τον κατήγγειλε ως αποπροσανατολιστικό, σημειώνοντας –σωστά– πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται σαν «διαφωνούντες» παίζοντας θέατρο για προσωπικούς τους λόγους. Εριξαν, επίσης για πρώτη φορά, το σύνθημα «κάτω η κυβέρνηση», το οποίο μέχρι πρότινος κατήγγειλαν επίσης ως αποπροσανατολιστικό, με το επιχείρημα ότι με τους σημερινούς όρους και να πέσει η κυβέρνηση θα βγει κάποια άλλη που θα συνεχίσει την ίδια πολιτική.Τέλος, έκαναν άνοιγμα ακόμη και προς το σύνθημα «δεν αναγνωρίζουμε το χρέος», ενώ προηγουμένως αυτό το συνδύαζαν με τη «λαϊκή εξουσία», κατηγορώντας όλους τους οπαδούς της «στάσης πληρωμών» ότι κινούνται σε διαχειριστική λογική, εφόσον κάνουν προτάσεις στο πλαίσιο του καπιταλισμού ή και στο πλαίσιο της ΕΕ.

2. Ο στόχος της περιφρούρησης του αστικού κοινοβούλιου, περιτυλιγμένος ιδεολογικοπολιτικά με το δημοκοπικό άνοιγμα που προαναφέραμε, τυποποιήθηκε πολιτικά στην «περικύκλωση» της Βουλής στις 20 Οκτώβρη. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι την περιφρούρηση της Βουλής πάντοτε αναλαμβάνει η Αστυνομία με τα ΜΑΤ. Αυτή τη φορά η Αστυνομία συνεργάστηκε επιχειρησιακά με τον Περισσό, όπως επί πολλά χρόνια έκανε κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου (πάντοτε τις παραμονές της επετείου γινόταν σύσκεψη στη ΓΑΔΑ, στην οποία έπαιρναν μέρος εκπρόσωποι της Πρυτανείας του ΕΜΠ και εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων του Περισσού).

Η πρόβα τζενεράλε έγινε την Τετάρτη 19 Οκτώβρη. Εστησαν κρανοφόρους και ροπαλοφόρους με πλάτη στη Βουλή και μέτωπο στο δρόμο, πολύ πριν τη δική τους διαδήλωση, στη διάρκειά της και αφότου η διαδήλωσή τους είχε περάσει. Σε όλη τη διάρκεια που στην περίμετρο της Βουλής, μέχρι τον αστυνομικό φράχτη στη Βασ Σοφίας, φύλαγαν τα ΚΝΑΤ, τα ΜΑΤ είχαν αποσυρθεί στο εσωτερικό προαύλιο της Βουλής. Οταν οι κρανοφόροι-ροπαλοφόροι του Περισσού αποσύρθηκαν (επειδή τους έβριζε πολύς κόσμος και η Αμαλίας δεν ήταν κατειλημμένη από δικά τους μπλοκ), κατέβηκαν στη θέση τους (στην εξωτερική περίμετρο δηλαδή) τα ΜΑΤ και ξεκίνησαν συγκρούσεις με τους διαδηλωτές (όχι μόνο από το black block, αλλά και από άλλους χώρους).

Την Πέμπτη 20 Οκτώβρη έπιασαν το πόστο τους στην περίμετρο της Βουλής από τις 6 τα χαράματα. Κατά τις 9 τους επισκέφτηκε η Παπαρήγα. Μετά ήρθαν τα μπλοκ από προσυγκεντρώσεις και γέμισαν την Αμαλίας, οπότε πίστεψαν ότι ο χώρος τους ανήκει ολοκληρωτικά. Τα ΜΑΤ αποσύρθηκαν και πάλι στον εσωτερικό περίβολο της Βουλής, όπου παρέμεναν χαλαρά, όπως δείχνει και το σχετικό φωτογραφικό υλικό

Αντίθετα, στην περίμετρο της συγκέντρωσης ή της πιθανής συγκέντρωσης άλλων διαδηλωτών, τα ΜΑΤ ήταν στημένα σε ενεργή ετοιμότητα, με πλήρη εξάρτυση. Αναφερόμαστε στις παρόδους της Φιλελλήνων (Μητροπόλεως, Ερμού, Καρ. Σερβίας), της Σταδίου (Αμερικής, Βουκουρεστίου, Κολοκοτρώνη κ.ά.), καθώς και στους κάθετους δρόμους μεταξύ Πανεπιστημίου και Ακαδημίας.
Το σχεδιάγραμμα δείχνει καθαρά πως ήταν η διάταξη όλων των δυνάμεων. Ο Περισσός περιφρουρούσε τη Βουλή, χωρίς καμιά παρουσία των ΜΑΤ, και τα ΜΑΤ περιφρουρούσαν τους πέραν του Περισσού διαδηλωτές, οι οποίοι βρίσκονταν σε έναν κλοιό: από το μέρος της Βουλής από τα ΚΝΑΤ και από την αντίθετη κατεύθυνση από τα ΜΑΤ.

3. Υπήρχε προσυνεννόηση με την κυβέρνηση; Η απάντηση είναι καταφατική. «Αφήστε σε μας την περιφρούρηση της Βουλής, για ν’ αποφύγουμε επεισόδια και η Βουλή να μπορέσει να λειτουργήσει χωρίς εξωτερική ένταση και χωρίς προπηλακισμούς βουλευτών, όπως είχε γίνει την περίοδο του Μεσοπρόθεσμου». Πληροφορίες από τα «παπαγαλάκια» του υπουργείου Προ-Πο μιλούσαν για σύσκεψη μεταξύ συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και της πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας της Αστυνομίας. Συμπλήρωναν μάλιστα τα «παπαγαλάκια», δασκαλεμένα κατάλληλα από τον Παπουτσή, ότι οι τελευταίες αλλαγές στην Αστυνομία, με αποστράτευση του Ραχωβίτσα και άλλων «σκληρών», σηματοδοτούν αλλαγή στη διαχείριση των διαδηλώσεων, η οποία για πρώτη φορά εφαρμόστηκε έμπρακτα στις 19 και 20 Οκτώβρη. Αυτά τα δημοσιεύματα δεν διαψεύστηκαν από κανένα από τα δύο μέρη.

Αλλά και να μην υπήρχαν αυτές οι πληροφορίες, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι υπήρχε προσυνεννόηση επιχειρησιακού τύπου. Αλλιώς δεν θα εξαφανίζονταν τα ΜΑΤ από τις συνήθεις θέσεις τους στην περίμετρο της Βουλής, ούτε θα ξαναεμφανίζονταν μετά την αποχώρηση του Περισσού, διώχνοντας με τη βία όλο τον υπόλοιπο κόσμο, και μέσα από την πλατεία Συντάγματος και από τη Φιλελλήνων και τη Σταδίου. Το ομολόγησαν υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της Αστυνομίας, όχι μόνο μετά τα γεγονότα, αλλά και κατά τη διάρκειά τους, απαντώντας σε ερωτήσεις ρεπόρτερ ραδιοτηλεοπτικών και διαδικτυακών Μέσων.

Εχουμε, λοιπόν, περιφρούρηση της Βουλής κατόπιν πολιτικής συνεννόησης με το υπουργείο Προ-Πο και επιχειρησιακής συνεννόησης με την Αστυνομία. Και είναι πραγματικά απορίας άξιο πως οι διάφοροι της «εξωκοινοβουλευτικής», «ριζοσπαστικής» και κάθε άλλης «αριστεράς» παραβλέπουν αυτό το μείζον πολιτικό γεγονός και –πέραν της προβοκατορολογίας, στην οποία με πάθος επιδίδονται και πάλι, διανθίζοντάς την με μια φτηνιάρικη ηθικολογία– το μόνο που καταλογίζουν στον Περισσό είναι «ιδιοκτησιακή» και «αντιιενωτική» συμπεριφορά. Αφήνοντας στην άκρη την ίδια κι απαράλλαχτη συμπεριφορά που είχαν επιδείξει οι περισσότεροι απ’ αυτούς την περίοδο των «αγανακτισμένων», όταν σχεδίαζαν και αβαντάριζαν ακόμη και την απαγόρευση της πολιτικής ζύμωσης, αφήνοντας επίσης στην άκρη τα περί «αντιενωτισμού» που θεωρούν a priori ότι ο Περισσός είναι δύναμη ανατροπής ή τουλάχιστον δύναμη που εκφράζει σε κάποιο βαθμό τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα (γι’ αυτό και ήθελαν ενότητα μαζί του), ρωτάμε: είχε ή όχι πολιτικό περιεχόμενο η «ιδιοκτησιακή» συμπεριφορά που καταλογίζουν στον Περισσό και συγκεκριμένα την περιφρούρηση του αστικού κοινοβούλιο από μια εργατική και λαϊκή διαδήλωση; (Απορίας άξιο δεν είναι πως όλοι αυτοί με τον ηχηρό βερμπαλισμό κάνουν το κορόιδο και αποφεύγουν να μιλήσουν για την ουσία. Αισθάνονται συγγένεια προς τον Περισσό, τον οποίο θεωρούν πολιτική δύναμη «στους κόλπους του λαού». Για τις απόψεις όλων αυτών, όμως, θα μιλήσουμε μια άλλη φορά).

4. Τι ήταν αυτό που χάλασε το σχεδιασμό Περισσού-Αστυνομίας; Η σύγκρουση με μια μερίδα από τους υπόλοιπους διαδηλωτές, την οποία δεν την περίμεναν.  Πίστευαν ότι ο όγκος τους, ο πολιτικός εκβιασμός που ασκούσαν στον υπόλοιπο κόσμο και η τραμπούκικη φήμη τους θα δρούσαν αποτρεπτικά. Οσο η αντίδραση παρέμενε σε επίπεδο φραστικών διαξιφισμών, οι κρανοφόροι-ροπαλοφόροι του Περισσού δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα. Οταν η σύγκρουση έγινε βίαιη, με την υποχώρηση των πρώτων που ζητούσαν ν’ ανοίξει η περιφρούρηση του Περισσού για να πορευτούν προς τη Βουλή και την εμφάνιση στην πρώτη γραμμή του black block, άρχισαν να έχουν πρόβλημα. Επιτέθηκαν και τσάκισαν στο ξύλο μερικούς διαμαρτυρόμενους οι οποίοι ούτε διάθεση για σύγκρουση είχαν ούτε ήταν επιχειρησιακά προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Με τους επιχειρησιακά προετοιμασμένους και πεπειραμένους στις οδομαχίες νεαρούς του black block, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Τα ΚΝΑΤ «πήραν» ένα-δυο «ντου», όμως οι νεαροί αντεπιτίθονταν και όταν άρχισαν να χρησιμοποιούν πέτρες κέρδισαν το πλεονέκτημα. Η τελευταία απόπειρα των ΚΝΑΤ έγινε με κυκλωτική κίνηση από τη Βουκουρεστίου. Στο διάβα τους χτύπησαν όποιον τους αποδοκίμασε. Ανθρώπους που δεν έπαιρναν μέρος στη σύγκρουση, η οποία γινόταν αλλού, όπως καταθέτουν αυτόπτες μάρτυρες, αλλά και όπως φαίνεται από φωτογραφίες και βίντεο που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο.
Μιλάμε κυριολεκτικά για λιντσάρισμα ανθρώπων που δεν είχαν καμιά σχέση με τη σύγκρουση και δεν ήταν προετοιμασμένοι για άμυνα. Οταν τα κατάφεραν αυτοί οι διαδηλωτές να ανασυγκροτηθούν στη Σταδίου, πήραν στο κυνήγι την ορδή των ΚΝΑΤ, την οποία προστάτευσε διμοιρία των ΜΑΤ που έκανε φραγμό επί της Βουκουρεστίου.

Με την αποτυχία της κυκλωτικής κίνησης από τη Βουκουρεστίου τα ΚΝΑΤ έχασαν και πάλι έδαφος, ενώ το black block τους «πήρε» όλη τη Β. Γεωργίου (ο κάθετος στην Αμαλίας δρόμος μπροστά από τη Μ. Βρετανία). Τότε αναγκάστηκαν να ζητήσουν τη συνδρομή της Αστυνομίας, από την οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή ζητούσαν να μην παρέμβει, όπως δήλωσαν ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛΑΣ, ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων στο Σύνταγμα, αλλά και όπως –εμμέσως πλην σαφέστατα– δήλωσε η Παπαρήγα.

5. Τα ΜΑΤ χτύπησαν με χημικά και κρότου-λάμψης και ήταν αυτά που επιχειρησιακά κατάφεραν να κάμψουν τους μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές που μέχρι εκείνη τη στιγμή «κέρδιζαν» τα ΚΝΑΤ, καθαρίζοντας το χώρο. Τότε αισθάνθηκε αδιαθεσία ο μετέπειτα νεκρός, όπως κατήγγειλαν στα κανάλια άνθρωποι που ήταν μαζί του, διαψεύδοντας με τις δηλώσεις τους (επειδή δεν υπήρχε συνεννόηση εκείνες τις στιγμές) όσα στη συνέχεια κατασκεύασε η ηγεσία του Περισσού. Τέτοιες δηλώσεις έχουν καταγραφεί από την κάμερα του Mega και από τα ρεπορτάζ εφημερίδων. Αλήθεια, είχε κανένα λόγο το Mega να χρεώσει τον νεκρό στα χημικά των ΜΑΤ; Σ’ αυτό το απλό λογικό ερώτημα η ηγεσία του Περισσού δεν έδωσε απάντηση, ούτε πρόκειται να δώσει.

Ταυτόχρονα, τα ΜΑΤ μετακύλησαν τον κλοιό τους και τον έφεραν περιμετρικά στη συγκέντρωση του Περισσού: ΜΑΤ έξω από τη Μεγάλη Βρετανία, σε όλο το πλάτος της πλατείας Συντάγματος, ακριβώς κάτω από την Αμαλίας και στην Οθωνος μέχρι τη Φιλελλήνων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όλες οι διμοιρίες που δημιούργησαν αυτόν τον δεύτερο κλοιό βγήκαν από τον περίβολο της Βουλής, όπου προηγουμένως αναπαύονταν. Οπως καταγράφηκε στα βίντεο, η περιφρούρηση του Περισσού άνοιξε για να περάσουν οι διμοιρίες των ΜΑΤ και τις δέχτηκε με ανακούφιση. Κάποιοι ακούγονται να φωνάζουν «γαμήστε τους» και κάποιοι άλλοι «στην πλατεία εμείς». Βλέποντας ότι οι διμοιρίες των ΜΑΤ που χτύπησαν με χημικά και κρότου-λάμψης από την Καρ. Σερβίας είχαν απωθήσει το black block προς την πλατεία Συντάγματος, ήθελαν να κάνουν επίθεση εκεί, για να αποτελειώσουν τη «δουλειά». Αν αυτό δεν λέγεται επιχειρησιακή συνεργασία, τότε πώς λέγεται; Και για να μην ξεχνιόμαστε: επιχειρησιακή συνεργασία με πολιτικό στόχο την περιφρούρηση του αστικού κοινοβούλιου.

6. Το Βατερλό του Περισσού είχε συντελεστεί. Διότι η εικόνα πλέον ήταν: τα ΚΝΑΤ περιφρουρούσαν τη Βουλή και τα ΜΑΤ περιφρουρούσαν τις δυνάμεις του Περισσού, χωρίς μάλιστα να υπάρχει πλέον η απειλή του black block.
Tα ΜΑΤ στέκονταν πια ανάμεσα στον Περισσό και διαδηλωτές από μπλοκ σωματείων, οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων οργανώσεων. Ο συμβολισμός δεν ήταν απλά ονειδιστικός για τον Περισσό. Ηταν αποκαλυπτικός των προθέσεών του, που ήταν η περιφρούρηση της Βουλής. Γιατί όταν ανάμεσα στον Περισσό και τη Βουλή δεν υπάρχει ρουθούνι αστυνομικού, ενώ ανάμεσα στον Περισσό και τους υπόλοιπους διαδηλωτές στέκονται διμοιρίες των ΜΑΤ, οι πάντες καταλαβαίνουν «τι παίζει». Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.

Γι’ αυτό και η ηγεσία του Περισσού αποφάσισε ν’ αποχωρήσουν πολύ πριν την προγραμματισμένη τους ώρα και πολύ πριν αρχίσει η –υποτίθεται κρίσιμη– ψηφοφορία στη Βουλή, κατά την οποία με την «περικύκλωσή» τους υποτίθεται ότι θα κατάφερναν να πιέσουν Πασόκους βουλευτές και να τους οδηγήσουν στην καταψήφιση του πολυνομοσχέδιου.

Οταν η κεφαλή της πορείας αποχώρησης έφτανε στα Οφθαλμιατρείο, από τους κάθετους δρόμους βγήκαν διμοιρίες των ΜΑΤ, που επιτέθηκαν με χημικά και δακρυγόνα ενάντια σε μερικές εκατοντάδες ανθρώπους που αποδοκίμαζαν την πορεία του Περισσού. Τους λιάνισαν στο ξύλο κυνηγώντας κόσμο και μέσα στους κάθετους δρόμους. Συνόδευσαν την πορεία μέχρι την Ομόνοια (όπου έκαναν σύντομη συγκέντρωση με ομιλητή τον Πέρρο, επικεφαλής του ΠΑΜΕ) και τους περιφρουρούσαν απ’ όλες τις πλευρές (Χαυτεία, Αθηνάς, Πειραιώς, 3ης Σεπτεμβρίου). Ταυτόχρονα, οι διμοιρίες που βρίσκονταν στο Σύνταγμα άρχισαν να κινούνται προς τα κάτω. Οσες βρίσκονταν στη Βουλή κατέβηκαν στον Αγνωστο Στρατιώτη και αντικατέστησαν τα ΚΝΑΤ, ενώ όσες ήταν μέσα στην πλατεία έκαναν κίνηση «σκούπα», έδιωξαν όλο τον κόσμο από την πλατεία και στη συνέχεια όσα μπλοκ είχαν απομείνει σε Φιλελλήνων και Σταδίου. Στην Αμαλίας δεν επετράπη ν’ ανέβει ρουθούνι διαδηλωτή, μετά την αποχώρηση των μπλοκ του Περισσού! Λες και το δικαίωμα της διαδήλωσης ίσχυε μόνο για τον Περισσό και για κανέναν άλλο!

7. Πλέον, η ηγεσία του Περισσού άρχισε να συνειδητοποιεί το πολιτικό Βατερλό. Γι’ αυτό και επιδόθηκε σ’ ένα ρεσιτάλ ψευδολογιών και γελοίων ισχυρισμών, προσπαθώντας να διαμορφώσει μια προπαγανδιστική γραμμή υπέρ της. Εφτασε στο σημείο η Παπαρήγα να βγει στη 1 μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης στην εκπομπή του Ζούγκλα (ο Ζούγκλας στην αρχή δεν πίστευε στ’ αυτιά του!), σε μια παραληρηματική εμφάνιση, κάθε πρόταση της οποίας ήταν κι ένα ψέμα, μερικές φορές τόσο προφανές που απορούσες πώς δεν το έβλεπε η ίδια. Τρεις φορές την κάρφωσε ο Ζούγκλας, κρύβοντας με δυσκολία τη «σαδιστική» διάθεσή του. Της είπε πως όλος ο κόσμος βλέπει ότι η Αστυνομία κυνηγάει τους «μπαχαλάκηδες» και όχι τα μέλη του Περισσού και απάντηση δεν πήρε και τις τρεις φορές.

Από το ίδιο κιόλας βράδυ κι ενώ από τα ρεπορτάζ των καναλιών και των ιστότοπων έβγαινε καθαρά η άποψη ότι ο νεκρός έπαθε έμφραγμα επειδή «ρούφηξε» χημικά (ο πρώτος νεκρός από χημικά στη χώρα μας), ο Περισσός άρχισε να πλασάρει τη γραμμή ότι πέθανε «από τη δολοφονική επίθεση των κουκουλοφόρων». Η ΚΕ του Περισσού σε ανακοίνωσή της έκανε λόγο για«χημικά αέρια, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πέτρες» από τη μεριά του black block, που είχαν σαν αποτέλεσμα «και το θάνατο του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ»! Kαι ο «Ριζοσπάστης» είχε άρθρο με τίτλο «Καπνογόνο και πυροσβεστήρας έπνιξαν τον οικοδόμο»!

Ηταν ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση και την Αστυνομία, ότι αυτοί δεν πρόκειται ν’ αναζητήσουν ευθύνες και επομένως μπορούν να κλείσουν και την ΕΔΕ και τη δικαστική προκαταρκτική εξέταση. Ταυτίστηκαν πλήρως με την ανακοίνωση της Αστυνομίας.

ΥΓ1: Προσέξτε λίγο τη φωτογραφία αυτή.
Ομάδα των ΚΝΑΤ (δεξιά είναι ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά Σ. Πουλικόγιαννης, που σε άλλες φωτογραφίες διακρίνεται στη Βουκουρεστίου να κλοτσάει με λύσσα στο κεφάλι διαδηλωτή που δεν συμμετείχε στη σύγκρουση) μεταφέρει τραυματισμένο μέλος της. Ο ΚΝΑΤάς αριστερά είναι «πλήρως εξοπλισμένος με εξοπλισμό που μόνο η Αστυνομία διαθέτει, ο οποίος πουλιέται από ειδικά μαγαζιά, με ειδική άδεια» (!!!), όπως έλεγε και ξανάλεγε η Παπαρήγα. Ποιος είναι ο… ειδικός εξοπλισμός; Προφανώς η αντιασφυξιογόνα μάσκα, την οποία μπορεί να προμηθευτεί κανείς από «άπειρα» μαγαζιά, όπως άλλωστε την προμηθεύτηκε και ο προνοητικός ΚΝΑΤάς.

ΥΓ2: Τις επόμενες μέρες θα δώσουμε πολλά ακόμη αποκαλυπτικά στοιχεία για όσα συνέβησαν στις 20 Οκτώβρη και αυτά που ακολούθησαν. Παρακολουθήστε την ηλεκτρονική έκδοση της «Κόντρας» (www.eksegersi.gr), όπου θα τα δημοσιεύσουμε.

Η αστική τάξη ευγνωμονούσα

Νωρίτερα, πάντως, χθες το πρωί, στο περιστύλιο της Βουλής, αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ρωτήθηκε αν η αστυνομία έχει έρθει σε κάποια είδους συνεννόηση με το ΠΑΜΕ. Εκείνος απάντησε ότι όσο λειτουργεί με αυτό τον τρόπο το ΠΑΜΕ, η αστυνομία... δεν χρειάζεται!


Ηταν το ΠΑΜΕ εκεί και μπράβο και προς τιμήν του προστατέψαν αντικειμενικά τη διαδήλωση στη Βουλή, που εκπροσωπεί τη δημοκρατία σ' αυτό τον τόπο.

Ι. Πρετεντέρης, Mega, κεντρικό δελτίο, 20.10.11

Αυτή είναι μια μικρή σταχυολόγηση απ’ όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν από παράγοντες και κέντρα του αστικού συστήματος εξουσίας το διήμερο 20-21 Οκτώβρη. Πανικόβλητος ο Περισσός από το ξεμπρόστιασμα στους οπαδούς του, επινόησε τη θεωρία της… προβοκάτσιας. Οτι –άκουσον, άκουσον!– συνωμότησε το αστικό σύμπαν για να εκθέσει το κόμμα και να το παρουσιάσει σαν πολιτική δύναμη του συστήματος! Για να το χάψει κανείς αυτό πρέπει να είναι η πολιτικά ηλίθιος ή «στημένος». Εμείς απλά το σημειώνουμε, θεωρώντας πως κάθε προσπάθεια αντιλόγου επί του οφθαλμοφανούς θα υποτιμούσε τη νοημοσύνη των αναγνωστών μας.
Εθνος (ηλεκτρονική έκδοση, 20.10.11)
Υπήρχε ένα όργανο με τον κ. Παπουτσή, ο οποίος είχε την κυρία ευθύνη, με τον κ. Καστανίδη και τον κ. Παπαϊωάννου, στο οποίο μετείχα και εγώ. Το ΠΑΜΕ εζήτησε και έφερε σε πέρας μέχρι μίαν ορισμένη στιγμή με πολύ μεγάλη επιτυχία, να έχει την περιφρούρηση της συγκέντρωσης. Της δικιάς του. Και το έκανε με πολύ μεγάλη επιτυχία. Δε χρειαζόταν η Αστυνομία. Και γιατί έπρεπε να είναι η Αστυνομία να πάει να παρενοχλήσει το ΠΑΜΕ, για να υπάρξουν επεισόδια με ανθρώπους που δεν θέλαν να κάνουν επεισόδια;
Θ. Πάγκαλος, Mega, Ανατροπή, 24.10.11
Τον ρόλο της Αστυνομίας υποκατέστησαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, οι οποίοι συγκρούστηκαν με κουκουλοφόρους, όταν οι τελευταίοι επιχείρησαν να κινηθούν προς το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Τα Νέα, 21.10.11
Οι βουλευτές ανάβανε λαμπάδες στο μπόι σας και λέγανε καλά που είναι το ΠΑΜΕ έξω δε φοβόμαστε. Αν είναι η Αστυνομία έξω, φοβόμαστε. Το έλεγαν οι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ν. Χατζηνικολάου, Alter, κεντρικό δελτίο, 20.10.11
Το ΚΚΕ συνέβαλε στη διαχείριση και τη διατήρηση της τάξης.

Ευ. Βενιζέλος στο υπουργικό συμβούλιο, Ριζοσπάστης, 21.10.11
Σήμερα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με εντυπωσίασε. Πρώτον διότι, συμπεριφέρθηκε απολύτως καθεστωτικά προστατεύοντας το κοινοβούλιο από τους κουκουλοφόρους. Όλοι μες τη βουλή λέγαμε: ευτυχώς που υπάρχει το ΠΑ.ΜΕ. γύρω γύρω και δεν ζήσαμε τα χθεσινά»
Αδωνις Γεωργιάδης, Alter, κεντρικό δελτίο, 20.10.11


Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

      "Γνωρίζω ότι δεν τους υπολογίζετε γιατί η Αυλή είναι οπλισμένη, σας ικετεύω όμως να μου επιτρέψετε να σας αναφέρω ότι πρέπει να τους υπολογίζετε πολύ, κάθε φορά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το πάν. Να σε ποιό σημείο βρίσκονται: κι αυτοί αρχίζουν να μην υπολογίζουν τα στρατεύματά σας γιατί το κακό είναι ότι η δύναμή τους υπάρχει μέσα στην φαντασία τους και μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά ότι, εν αντιθέσει προς όλα τα άλλα είδη ισχύος, όταν φτάσουν σ' ένα ορισμένο σημείο, μπορούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν."

Kαρδινάλιος του Ρετζ





H ευθεία γραμμή θα' ναι απάνθρωπη


Η ευθεία γραμμή θα ΄ναι απάνθρωπη

 
Η εποχή της σήψης
θα ´ρθει έρποντας
από τις στήλες των εφημερίδων
Οι ερπύστριές της
θα μασήσουν
τις ψυχές μας
από τις οθόνες
Η ποίησή μας
βερνικωμένη
θα λεηλατείται
από Δημοσιογράφους
και Ειδήμονες
Παρδαλές θεωρίες
θα επικαλύπτουν
το φλοιό του Κέδρου
Η ποίηση
           όμως
απαρατήρητη
θα διαφεύγει
μέσα
στις αναφορές των χαφιέδων
και στ’ αστυνομικά δελτία
Στα μηχανογραφικά πλοκάμια
της Λερναίας Ύδρας
θα περιμένει
άταφη
το θάνατό της


Μετά
θα φεγγοβολήσει
στο στερέωμα
η Αίρεση
που θα ονομάζεται τέχνη
Ανυψωμένα
είδωλα Κέδρων
θα οριοθετούν
τη γη

του θειαφιού
Οι γυιοί
και οι θυγατέρες μας
     Λίγοι
     μα φοβεροί
   κι αμείλικτοι
Θα σπείρουν
τους τελευταίους
στεναγμούς
των υπόγειων υδάτων
κρατώντας
Κάκτους
και
Φύκια
πέραν των συνόρων
Αναπόφευκτη
θα πραγματωθεί
η προφητεία:
Ξεριζώστε τους
από τον κήπο
των φυτών
Αποκλείστε τους
από την ήρεμη φύση
Μα
ιδιαίτερα
ξεριζώστε τους

το γυμνό γέλιο
τη γυμνή λάμψη
το γυμνό λυγμό
Θάψτε
το γέλιο τους
για πάντα
Θάψτε
τη λάμψη τους

για πάντα
Το λυγμό τους
θάψτε
κάτω
από τις ναρκωμένες αισθήσεις τους
Θριαμβεύουσα
η ιλουστρασιόν εκδοχή
της αποδοχής
της ήττας

τ´ονείρου
θ´αγγίξει
το νάνο
ορίζοντα
Τότε
ανεμπόδιστη
     ήρεμα
κι απλά

θα επικρατήσει
ή εποχή
των παγετώνων
Οι άνθρωποι

που δεν υπήρξαν παιδιά
που δεν υπήρξαν έφηβοι
που δεν θα υπάρξουν άνθρωποι
θα επιβεβαιώνουν

αριθμητικά
τον κύκλο των γενεών
Ακόμα
και τα είδωλα
θα σαπίσουν

ξεχασμένα
Το νεκροταφείο
θα σφραγίσει
την καγκελόπορτα των θροϊσμάτων
πίσω του

Γι´ αυτό λέω:
Γυμνώστε το στιλέτο!




πάλι στη σφενδόνη, 1987

Η πατρίδα μας

                                      Εμείς έχουμε πατρίδα.
                                      Είναι τα οδοφράγματα σ' όλο τον κόσμο
                                      Είναι οι απελευθερωμένοι τόποι ανάμεσα στα οδοφράγματα
                                      Είναι τα  φλεγόμενα τοπία της απελευθερωμένης συνείδησης
                                      Είναι οι φωτιές της καρδιάς που ξεδιπλώνονται στον άνεμο
                                      Είναι ο άνεμος που μεταφέρει τα τραγούδια μας.
                                      Αιώνες τώρα.
                                      Τους απάτριδες να λυπάσαι
                                      Κι αυτούς που η πατρίδα τους είναι συρματοπλέγματα.

                                                                                               Σ. Καστριώτης